Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης
Υπουργός Συντονισμού
Περίοδος
17 Μαΐου 1958 – 20 Σεπτεμβρίου 1961
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Καραμανλής
Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Περίοδος
4 Νοεμβρίου 1961 – 19 Ιουνίου 1963
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Καραμανλής
Περίοδος
29 Φεβρουαρίου 1956 – 5 Μαρτίου 1958
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Καραμανλής
Υπουργός Βιομηχανίας
Περίοδος
19 Νοεμβρίου 1952 – 6 Οκτωβρίου 1955
ΠρωθυπουργόςΑλέξανδρος Παπάγος
Υπουργός Εργασίας
Περίοδος
29 Αυγούστου 1947 – 18 Νοεμβρίου 1948
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Τσαλδάρης
Θεμιστοκλής Σοφούλης
Υπουργός Αεροπορίας
Περίοδος
4 Νοεμβρίου 1946 – 24 Ιανουαρίου 1947
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Τσαλδάρης
Περίοδος
29 Αυγούστου 1947 – 7 Σεπτεμβρίου 1947
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Τσαλδάρης
Περίοδος
18 Νοεμβρίου 1948 – 6 Ιανουαρίου 1950
ΠρωθυπουργόςΘεμιστοκλής Σοφούλης
Αλέξανδρος Διομήδης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1903, Αθήνα
Θάνατος24 Σεπτεμβρίου 1966
Λονδίνο
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΛαϊκόν Κόμμα
Λαϊκόν Ενωτικόν Κόμμα
Ελληνικός Συναγερμός
Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις
ΣύζυγοςΛαυρία Αβέρωφ
ΠαιδιάΜιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης
ΣυγγενείςΠέτρος Πρωτοπαπαδάκης
ΣπουδέςΤechnische Hochschule (Βερολίνο)
ΕπάγγελμαΝαυπηγός - Μηχανικός

Ο Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης (1903 - Λονδίνο, 24 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν Έλληνας μηχανικός και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε πολλές φορές βουλευτής και υπουργός.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1903 στην Αθήνα και ήταν γιος του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη από τη Νάξο, εξέχοντος αντιβενιζελικού πολιτικού και πρωθυπουργού την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής, ο οποίος εκτελέστηκε το 1922 στο Γουδή ως ένας από τους υπεύθυνους της συμφοράς.

Από το το 1921 ως το 1929 έζησε στη Γερμανία, όπου σπούδασε μηχανική και ναυπηγική στο Βερολίνο και στο Ντάντσιχ (σημερινό Γκντανσκ Πολωνίας).[1]. Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά με το αντιβενιζελικό Λαϊκόν Κόμμα το 1932 και συνολικά εξελέγη βουλευτής 13 φορές.[1] Για πρώτη φορά ανέλαβε κυβερνητική θέση το 1935 στην κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη (υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και στη συνέχεια υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ)[2]. Την περίοδο του εμφυλίου πολέμου ανέλαβε υπουργικά χαρτοφυλάκια στις κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, Θεμιστοκλή Σοφούλη και Αλέξανδρου Διομήδη υπηρετώντας ως υφυπουργός Αεροπορίας (1946-47), υπουργός Εργασίας (1947-48) και υπουργός Αεροπορίας (1948-50).

Στην κυβέρνηση του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου διετέλεσε υπουργός Βιομηχανίας (1952-55).[3] Στις κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Καραμανλή χρημάτισε υπουργός Εθνικής Άμυνας (1956-58), Συντονισμού (1958-61) και ξανά Εθνικής Άμυνας (1961-63).

Ως υπουργός Συντονισμού, υπέγραψε το 1961 τη Συμφωνία Σύνδεσης της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ).[1]

Οι δύο θητείες του Πρωτοπαπαδάκη στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπήρξαν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενες. Ειδικά την δεύτερη περίοδο ο Πρωτοπαπαδάκης κατηγορήθηκε από την Ένωση Κέντρου ότι επέδειξε ολιγωρία και ανέχτηκε την δράση διάφορων κύκλων ακροδεξιών αξιωματικών που εντελώς απροκάλυπτα προέβαιναν σε πολιτικές τοποθετήσεις. Το 1962 ο τότε αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Βασίλειος Καρδαμάκης (αργότερα διοικητής της ΔΕΗ επί χούντας) εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση όπου κατηγορούσε στελέχη της Ένωσης Κέντρου ότι «δρώντες αντεθνικά εσυκοφάντησαν τον στρατόν».[4]

Ο Γεώργιος Παπανδρέου απάντησε άμεσα και χαρακτήρισε τον Καρδαμάκη «ανίκανο και ευτελή» και στη συνέχεια του επιτέθηκε λέγοντας «με ποίον δικαίωμα ο στρατηγός Καρδαμάκης εισέρχεται εις άσκησιν πολιτικής και πως προβαίνει εις μίαν ασύδοτον ανακοίνωσιν; Ποίος είσαι συ, στρατηγέ Καρδαμάκη, ανάξιε ηγέτα του στρατεύματος; Ανάξιε ηγέτα του στρατεύματος, ο οποίος δύνασαι να συκοφαντής τους ηγέτας, τους πολιτικούς ηγέτας της Ενώσεως Κέντρου ως αντεθνικούς, της Ε.Κ. εις την οποίαν ανήκουν πρώται δυνάμεις της χώρας, αι οποίαι έχουν προσφέρει μεγάλας υπηρεσίας εις την πατρίδα, είναι κατάφορτοι από εθνικούς τίτλους, έχουν προσφέρει ιστορίαν, απελευθέρωσιν εις την Ελλάδα; Ποίος είσαι συ, στρατηγέ Καρδαμάκη; Εάν υπήρχε Κυβέρνησις εντός μιας ώρας ο στρατηγός Καρδαμάκης θα έπαυε να είναι ο αρχηγός του στρατού. Αλλά, βέβαια, δεν υπάρχει».[4] Ο Καρδαμάκης εξαναγκάστηκε σε παραίτηση λίγο αργότερα.

Ο Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης πέθανε στο Λονδίνο το 1966, σε ηλικία 63 ετών[5]. Τη θέση του στο Κοινοβούλιο την πήρε ο βουλευτής Κυκλάδων, Ευστράτιος Αλιμπράντης. Γιος του είναι ο πολιτικός Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]