Απόστολος Σαχίνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Απόστολος Σαχίνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6  Δεκεμβρίου 1919[1]
Θάνατος5  Δεκεμβρίου 1997[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα[1][2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόλογος[3][2]
κριτικός λογοτεχνίας[3][2]
διδάσκων πανεπιστημίου[2]
ΕργοδότηςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών

Ο Απόστολος Σαχίνης (1918-1997) ήταν κριτικός της λογοτεχνίας.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Απόστολος Σαχίνης γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1918 στην Αθήνα. Η οικογενειακή καταγωγή του ήταν από τη Σιάτιστα της Μακεδονίας. Το 1936 ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λύκειο της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής. Το 1941 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, ενώ το 1942 έλαβε και πτυχίο από τη Σχολή Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών. Το 1955 έλαβε Masters of Arts από το Kings College του Λονδίνου. Την ίδια χρονιά το ίδιο ίδρυμα του απένειμε το βραβείο Burrows για τις ελληνικές σπουδές. Το 1957 αναγορεύθηκε Doctor of Philosophy στο ίδιο ίδρυμα. Το 1961 έλαβε πτυχίο της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.

Από το 1959 έως το 1966 υπηρέτησε ως ερευνητής στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ίδρύματος Ερευνών,ενώ την περίοδο 1965-1967 δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Το 1965 διορίσθηκε άμισθος και το 1969 εντεταλμένος υφηγητής Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με θέμα της διατριβής επί υφηγεσία το περιοδικό Πανδώρα. Το 1968 έκλέχτηκε έκτακτος καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, χωρίς όμως να τοποθετηθεί, και το 1970 τακτικός καθηγητής της Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης. Εκεί θα διοριστεί τον Μάρτιο του 1972. Υπηρέτησε στην έδρα αυτή μέχρι τον Μάιο του 1984. Δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τα χρονικά διαστήματα 1979-1981,1991-1993 υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής των Κρατικών Βραβείων λογοτεχνίας του Υπουργείου Πολιτισμού.

Διετέλεσε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της και αντιπρόεδρός της. Μελος και από το 1987 πρόεδρος του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά. Το 1984 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην Τάξη Γραμμάτων και Τεχνών. Στο ίδρυμα αυτό υπήρξε επίσης, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη και από το 1991 Γενικός Γραμματέας του. Το 1994 διετέλεσε Γραμματέας των Δημοσιευμάτων της Ακαδημίας. Στη περίοδο των σπουδών του στην Αγγλία υπήρξε συνεργάτης της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC από το 1954 έως το 1955.

Το κριτικό έργο του Απόστολου Σαχίνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πεδία της κριτικής ενασχόλησής του είναι το έργο νεώτερων συγγραφέων, η παραγωγή παλαιότερων πεζογράφων, λογοτεχνικά ρεύματα, τεχνοτροπικές τάσεις (ιστορικό μυθιστόρημα, αισθητισμός),ιστορία και θεωρία της κριτικής. Ο Σαχίνης, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Παναγιώτης Μαστροδημήτρης, «συνδύασε τον αξιολογικό στοχασμό με την ερευνητική γνώση και πρότεινε [...] μιαν ενιαία αντίληψη της μελέτης της λογοτεχνίας (αξιοποιώντας ωφέλιμα το αγγλοσαξονικό πρότυπο του scholar-critic»)[4]

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεργάστηκε γράφοντας φιλολογικές κριτικές με τα περιοδικά Τα Νέα Γράμματα, Αγγλοελληνική Επιθεώρηση, Νέα Εστία, Εποχές (περιοδικό), Νέα Πορεία,Ευθύνη από το 1945 έως το 1967 με την εφημερίδα Έθνος. Έχει γράψει άρθρα στα λεξικά παγκόσμιας λογοτεχνίας Dizionario Bombiani, Kindlers Literatur Lexikon.

  • Aναζητήσεις της μεσοπολεμικής πεζογραφίας , 1945
  • Η πεζογραφία της Κατοχής, 1948
  • Η σύγχρονη πεζογραφία μας, 1951
  • Το ιστορικό μυθιστόρημα, 1957 (β' κρατικό βραβείο κριτικής-δοκιμίου Υπουργείου Παιδείας)
  • Το νεοελληνικό μυθιστόρημα, 1958
  • Συμβολή στην ιστορία της Πανδώρας και των παλιών περιοδίκών, 1964, (Βραβείο της ομάδας των 12
  • Νέοι πεζογράφοι, 1965 (Α' κρατικό βραβείο κριτικής-δοκιμίου Υπουργείου Παιδείας)
  • Πεζογράφοι του καιρού μας, 1967
  • Το nouveau roman και το σύγχρονο μυθιστόρημα, 1972
  • Παλαιότεροι πεζογράφοι, 1973 (βραβείο του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη)
  • Μεσοπολεμικοί και μεταπολεμικοί πεζογράφοι, 1979
  • Γύρω στο Κρητικό θέατρο, 1980
  • Η πεζογραφία του αισθητικού, 1981 (Ά κρατικό βραβείο κριτικής δοκιμίου του Υπουργείου Πολιτισμού)
  • Προσεγγίσεις. Δοκίμια κριτικής, 1989
  • Το αφηγηματικό έργο του Πετσάλη-Διομήδη, 1992
  • Θεωρία και άγνωστη ιστορία του μυθιστορήματος στην Ελλάδα, 1760-1870, 1992
  • Ένας επικός ύμνος του Ελληνισμού. Η φλογέρα του βασιλιά του Παλαμά, 1993
  • Ο Παλαμάς και η κριτική, 1994
  • Τετράδια κριτικής , τομ.1-9,1978-1996

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13476495s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20191039651. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2022.
  3. 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2015.
  4. Παναγιώτης Μαστροδημήτρης, Εισαγωγή στη Νεοελληνική φιλολογία, εκδ.Δόμος, Αθήνα, 1996, σελ.247

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παναγιώτης Μαστροδημήτρης, Εισαγωγή στη Νεοελληνική φιλολογία, εκδ.Δόμος, Αθήνα, 1996, σελ.245-247
  • Αλέξ. Σ. Ζήρας, "Για τον Απόστολο Σαχίνη: Εγκώμιο ενός γνώστη των πηγών", Η Κυριακάτικη Αυγή, 14 Δεκεμβρίου 1997, σ. 34-35.
  • Παναγιώτης Μαστροδημήτρης, «Απόστολος Σαχίνης: Βιο-εργογραφικό σημείωμα», Διαβάζω, τ/χ.382, (Φεβρουάριος 1998),σελ.57-59
  • Συνέντευξη του Απόστολου Σαχίνη στον Μισέλ Φάις, Διαβάζω, τ/χ.382, (Φεβρουάριος 1998),σελ.46-56