Αντώνης Παπαπαντολέων
| Αντώνης Παπαπαντολέων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1913 Αγρίνιο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Αντώνιος Παπαπαντολέων γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1913 και πέθανε στην Αθήνα. Ήταν επιχειρηματίας, πολεμιστής του Ελληνοαλβανικού μετώπου και αγωνιστής του ΕΔΕΣ.
Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Αγρίνιο και το 1934 διορίστηκε στην Π.Α.Ε. Γενικών Αποθηκών Αγρινίου. Το 1942 προάχθηκε σε διευθυντή του υποκαταστήματος Αγρινίου και το 1955 σε διευθυντή του υποκαταστήματος Πατρών. Μετά την παραίτησή του από την υπηρεσία (1955) εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με εμποροβιομηχανικές επιχειρήσεις.
Πολεμική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Παπαπαντολέων έλαβε μέρος στον Ελληνοαλβανικό πόλεμο του 1940 και κατά την διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στον ΕΔΕΣ και ήταν πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής ΕΔΕΣ, επαρχίας Τριχωνίδος. Συνελήφθη 4 φορές από τις Ιταλογερμανικές κατοχικές αρχές και φυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ από όπου και απελευθερώθηκε κατά την αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944. Το 1944 έλαβε μέρος στα Δεκεμβριανά.[1]
Πολιτική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1945 διετέλεσε ιδιαίτερος στο γραφείο του τότε υπουργού Εσωτερικών Κωνσταντίνου Τσάτσου, ενώ το 1950 ήταν υποψήφιος με το Εθνικό Κόμμα του Ναπολέοντα Ζέρβα στην Αιτωλοακαρνανία. Το 1964 ήταν μέλος της Ένωσης Κέντρου. Ο Παπαπαντολέων ίδρυσε διάφορους συλλόγους Αγρινιωτών και Αιτωλοακαρνάνων: Σύλλογος των Συλλόγων των εν Αθήναις Τριχωνίων, Σύλλογος Ιστορικών Μελετών Ιερού Αγώνος Στερεάς Ελλάδος, Σύλλογος των εν Αθήναις Αγρινιωτών Ο Άγιος Χριστόφορος, Σύνδεσμος Ρουμελιωτών Ελλάδος. Το 1976 ίδρυσε τη Συντονιστική Επιτροπή Τριχωνίων για το διαχωρισμό του νομού Αιτωλοακαρνανίας.[2]
Διαμάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Παπαπαντολέων ήρθε σε σύγκρουση την περίοδο της Κατοχής με τον Γεώργιο Παπαϊωάννου με αντικείμενο την ηγεσία του τμήματος Τριχωνίδος. Η έριδα αυτή συνεχίστηκε και στα επόμενα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων οι δύο πλευρές φρόντισαν με δημοσιεύματα στον Τύπο της Αιτωλοακαρνανίας να υποστηρίξουν τις απόψεις τους δημοσιεύοντας άρθρα για την Εθνική Αντίσταση στα οποία τονιζόταν ο ηγετικός τους ρόλος. Η ένταση οξύνθηκε το 1969 οπότε με βάση το Ν.Δ. 179 του 1969 αναγνωρίστηκαν οι εθνικιστικές αντιστασιακές οργανώσεις. Η επιτροπή της ΔΕΠΑΘΑ, αναγνώρισε ως αρχηγό του ΕΔΕΣ Τριχωνίδος τον Παπαϊωάννου. Το γεγονός στάθηκε αφορμή για μια σειρά αντεγκλήσεων τόσο υπηρεσιακά στη ΔΕΠΑΘΑ όσο και στον τοπικό τύπο. Ο Παπαπαντολέων προσέφυγε, μάλιστα, στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης.
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έγραψε πλήθος άρθρων σε εφημερίδες της Αιτωλοακαρνανίας σχετικά με την Εθνική Αντίσταση και για τοπικά θέματα και είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου:
- Ο μυστικός αγώνας της εθνικής αντιστάσεως ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ. Απόρρητα έγγραφα – άγνωστες πτυχές. Το χρέος μου προς την αλήθεια 55 χρόνια μετά, Αθήνα 1997.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Μνήμες αγωνιστών,Αντώνιος Παπαπαντολέων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2014.