Αντρέι Αρσάβιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντρέι Αρσάβιν

Ο Αρσάβιν το 2012
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΑντρέι Σερκέγιεβιτς Αρσάβιν
Ημερ. γέννησης29 Μαΐου  1981 ( 1981-05-29) (42 ετών)
Τόπος γέννησηςΛένινγκραντ, Ρωσία, ΕΣΣΔ
Ύψος1,73 μ.[1]
ΘέσηΧαφ
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΚαϊράτ
Νούμερο φανέλας28
Ομάδες νέων
1988–2000Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1999–2009Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης238(51)
1999–2000Ζενίτ-256(7)
2009–2013Άρσεναλ105(23)
2012Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (δανεικός)10(3)
2013–2015Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης35(3)
2015–2016Κουμπάν Κρασνοντάρ8(0)
2016–Καϊράτ44(11)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
2001–2003Ρωσία U219(1)
2002–2012Ρωσία75(17)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 5 Σεπτεμβρίου 2017. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Αντρέι Σεργκέιβιτς Αρσάβιν (ρωσικά: Андре́й Серге́евич Арша́вин, 29 Μαΐου 1981) είναι Ρώσος ποδοσφαιριστής, αρχηγός της Εθνικής Ρωσίας και αξιότιμος κυρίαρχος αθλητισμού της Ρωσίας (2008). Αγωνίζεται ως επιθετικός στην ΦΚ Καϊράτ, ενώ παλαιότερα έπαιζε για την λονδρέζικη Άρσεναλ. Μετά το Euro 2008, ο Αρσάβιν συμπεριλήφθηκε στην Συμβολική Εθνική Ευρώπης της ΟΥΕΦΑ, ενώ έλαβε την έκτη θέση στον κατάλογο των καλύτερων ποδοσφαιριστών του «France Football» και γενικά θεωρείται ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της Ρωσίας.[2]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παιδικά χρόνια και αρχή της καριέρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντρέι Αρσάβιν γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1981, στη Αγία Πετρούπολη (πρώην Λένινγκραντ), όπου και πέρασε τα μαθητικά του χρόνια, στο 18ο Σχολείο της Αγίας Πετρούπολης[3]. Αν και ο Αρσάβιν είχε ικανότητες και στο σκάκι, προτίμησε να συνεχίσει την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής[4].

Όταν ήταν επτά ετών, η Τατιάνα Αρσάβινα (μητέρα του Αντρέι) τον έστειλε στο Αθλητικό Σχολείο «Σμένα» της Αγίας Πετρούπολης. Πρώτοι προπονητές του Αρσάβιν ήταν οι Σεργκέι Γκαρντίεφ και Βίκτορ Βιναγκράντοφ. Στα δεκαοκτώ του γίνεται ποδοσφαιριστής της Ζενίτ-2, ενώ το 2000 ο Γιούρι Μαρόζοφ τον καλεί στην ομάδα της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.

Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Αυγούστου 2000, ο Αντρέι κάνει το ντεμπούτο του για την Ζενίτ στον αγώνα του Κυπέλλου Ιντερτότο απέναντι στη Μπρέντφορντ Σίτι, ο οποίος έληξε με λευκή ισοπαλία. Μαζί με τον Αλεξάντερ Κερζακόφ διαμορφώνει το χρυσό δίδυμο της Ζενίτ, το οποίο διαλύθηκε μετά τη μεταγραφή του τελευταίου στη Σεβίλλη ΦΚ.

Ο Αντρέι μπορούσε να γίνει, όπως ο ίδιος δήλωσε, παίκτης της Σπαρτάκ Μόσχας, αλλά οι διαπραγματεύσεις πάγωσαν όταν ο Ολέγκ Ραμάντσεφ, προπονητής της Σπαρτάκ, του είπε ότι τον βλέπει μόνο στη θέση του δεξιού μέσου[5]. Το πρώτο χατ τρικ για την ομάδα του σημειώθηκε στον αγώνα απέναντι της Σατούρν Ράμενσκ (3:1), ενώ αργότερα (2008) κατέκτησε με την Ζενίτ το Σούπερ Καπ Ρωσίας, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και το Σούπερ Καπ Ευρώπης.

Ο Αντρέι συμμετείχε σε 310 επίσημους αγώνες για την Ζενίτ, κατά τους οποίους πέτυχε 71 τέρματα. Την περίοδο 2000-2009 έλαβε το χρυσό, το αργυρό και το χάλκινο μετάλλιο του Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Ρωσίας.

Άρσεναλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 21 Φεβρουαρίου 2009, ο Αντρέι κάνει το ντεμπούτο του για την Άρσεναλ στον αγώνα με τη Σάντερλαντ (0:0), ενώ το πρώτο του τέρμα για τη λονδρέζικη ομάδα το πέτυχε στον αγώνα με τη Μπλάκμπερν, αν και είχε τραυματιστεί σοβαρά στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα[6]. Στον αγώνα με τη Λίβερπουλ (21 Απριλίου 2009), ο Αντρέι πέτυχε τέσσερα γκολ και ήταν ο πρώτος παίκτης που κατάφερε να πετύχει τόσα γκολ στο Άφνιλντ, μετά από 63 χρόνια - ο αγώνας έληξε με σκορ 4:4.[7] Γι' αυτό τον λόγο, ο Αντρέι ανακηρύχτηκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Πρέμιερ Λιγκ για τον μήνα Απρίλιο.

Ο Αρσάβιν εκτελεί κόρνερ στον αγώνα Άρσεναλ-Μίντλεσμπρο (26 Απριλίου 2009)

Τον επόμενο ήνα, τα ΜΜΕ μετέδωσαν ότι ο Αντρέι ζήτησε αύξηση του μισθού του, εξαιτίας του ότι δεν ήξερε για τους φόρους στην Αγγλία[8]. Ο Αρσάβιν διέψευσε την πληροφορία αυτή[9], ενώ αργότερα απέλυσε τον μάνατζερ του[10]. Στις 26 Αυγούστου 2009, ο Αρσάβιν πετυχαίνει το πρώτο του τέρμα, για την Άρσεναλ, στο Τσάμπιονς Λιγκ στον αγώνα με τη Σέλτικ Γλασκώβης. Στον αγώνα της ίδιας διοργάνωσης απέναντι στην ΑΖ Αλκμάαρ, ο Αντρέι έκανε τρεις πάσες για γκολ και έδωσε στην Άρσεναλ τη νίκη (4:1)[11][12][13]. Ο Αρσέν Βενγκέρ είπε: «ο Αρσάβιν έδειξε εξαιρετικό παιχνίδι και έκανε εξαιρετικές σέντρες. Αυτό είναι σημάδι μεγάλου ταλέντου».[14][15]

Στις 7 Νοεμβρίου 2009, ο Αντρέι πετυχαίνει το δέκατο του τέρμα στην Πρέμιερ Λιγκ, απέναντι στην Γουλβερχάμπτον Γουόντερς[16], ενώ ένα μήνα αργότερα πέτυχε το εκατοστό του τέρμα στην καριέρα, στον αγώνα με την Στόουκ Σίτι, γι' αυτό και έγινε μέλος του «Κλαμπ 100».[17]

Τις επόμενες χρονιές ωστόσο, ο Αντρέι έγινε παίκτης του πάγκου της Άρσεναλ[18], ο οποίος έπαιζε στα τελευταία λεπτά των αγώνων[19] και λάμβανε κακή βαθμολογία για το παιχνίδι του.[20][21][22] Μετά απ' αυτό, δύο μεγάλοι παίκτες του αγγλικού πρωταθλήματος, ο Γκάρι Νέβιλ και ο Αντρέι Καντσέλσκις (παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) δήλωσαν ότι ο Αρσάβιν «δεν είναι παίκτης για την Άρσεναλ και πρέπει να επιστρέψει στη Ρωσία»[23][24]

Μετά τον αγώνα της Άρσεναλ με τη Σάντερλεντ, όπου έδωσε πάσα στον Ανρί για το νικητήριο γκολ (2:1), ο Αντρέι έγινε παίκτης της νεανικής ομάδας της Άρσεναλ. Στις 21 Φεβρουαρίου έκανε το ντεμπούτο του για τη νεανική ομάδα απέναντι στη Νόρβιτς Σίτι, όπου πέτυχε δύο γκολ και κέρδισε πέναλτι.

Επιστροφή στη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Φεβρουαρίου 2012, δύο λεπτά πριν λήξει η χειμερινή μεταγραφική περίοδος στη Ρωσία, η Ζενίτ πήρε ως δανεικό τον Αρσάβιν μέχρι τη λήξη του Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Ρωσίας 2011-2012[25][26][27]. Η Ζενίτ υποσχέθηκε να πληρώνει κανονικά τον ποδοσφαιριστή και μετέθεσε ένα εκατομμύριο ευρώ στον λογαριασμό της Άρσεναλ.[28]

Εθνική Ρωσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρσάβιν στην Εθνική Ρωσίας

Ο Αρσάβιν έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Ρωσίας στις 17 Μαΐου 2002 στον αγώνα του Κυπέλλου LG απέναντι στη Λευκορωσία, ενώ το πρώτο του τέρμα το πέτυχε απέναντι στην Εθνική Ρουμανίας (13 Φεβρουαρίου 2003). Τον ίδιο χρόνο συμμετείχε σε πέντε αγώνες της Εθνικής Ρωσίας U21, στους οποίους πέτυχε ένα τέρμα. Η πρώτη σοβαρή διοργάνωση, στην οποία ο Αρσάβιν συμμετείχε ως παίκτης της Εθνικής Ρωσίας ήταν το Euro 2008

Euro 2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντρέι Αρσάβιν σκοράρει απέναντι στην Εθνική Σουηδίας στο Euro 2008.

Όσον αφορά το Euro 2008, ο Αρσάβιν δεν μπόρεσε να παίξει απέναντι στην Ισπανία (1:4 για τους Ισπανούς) και στην Ελλάδα (1:0 για τους Ρώσους), αλλά συμμετείχε στον σημαντικό αγώνα απέναντι στην Εθνική Σουηδίας, όπου οι Ρώσοι κέρδισαν με σκορ 2:0 και πέρασαν στην επόμενη φάση. Στην επόμενη φάση (στα προημιτελικά), οι Ρώσοι αντιμετώπισαν τους Ολλανδούς, τους οποίους νίκησαν με σκορ 3:1 (παράταση) - ο Αντρέι έδωσε πάσα για γκολ και πέτυχε το τελευταίο γκολο του αγώνα. Μετά τον αγώνα αυτό, ο Αρσάβιν δέκτηκε προτάσεις από αρκετές ευρωπαϊκές ομάδες, όπως η Μπαρτσελόνα[29]. Ωστόσο, η Εθνική Ρωσίας αποκλείστηκε στον ημιτελικό απ' την Εθνική Ισπανίας, με σκορ 3:0, με τον Αντρέι να μην δείχνει καλή μπάλα - ωστόσο, αναγνωρίστηκε ως ο καλύτερος Ρώσος ποδοσφαιριστής της διοργάνωσης.[30]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομαδικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης

  • 2000 - Φιναλίστ του Κυπέλλου Ιντερτότο
  • 2001 - Χάλκινο μετάλλιο στο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Ρωσίας
  • 2002 - Φιναλίστ του Κυπέλλου Ρωσίας
  • 2003 - Αργυρό μετάλλιο στο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Ρωσίας
  • 2003 - Νικητής του Λιγκ Καπ Ρωσίας
  • 2007 - Πρωταθλητής Ρωσίας
  • 2008 - Νικητής του Σούπερ Καπ Ρωσίας
  • 2008 - Νικητής του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ
  • 2008 - Νικητής του Σούπερ Καπ Ευρώπης

Άρσεναλ

Εθνική Ρωσίας

  • 2008 - Χάλκινο μετάλλιο στο Euro 2008

Ατομικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στον κατάλογο των 33 καλύτερων ποδοσφαιριστών του Πρωταθλήματος Ρωσίας - Νο. 1 (2005, 2006, 2007, 2008); Νο. 2 (2001, 2002, 2004)
  • 2001 - Καλύτερος μέσος του Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Ρωσίας (σύμφωνα με το «Σπόρτ Εξπρές»)
  • 2004 - Καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς (σύμφωνα με το «Σπόρτ Εξπρές»)
  • 2004-2006 - Καλύτερος δεύτερος επιθετικός (σύμφωνα με το «Σπόρτ Εξπρές»)
  • 2005-2006 - Καλύτερος σκόρερ της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης
  • 2006 - Ποδοσφαιριστής της χρονιάς στη Ρωσία (σύμφωνα με το «Σπόρτ Εξπρές»)
  • 2006 - Ποδοσφαιριστής της χρονιάς στη Ρωσία (σύμφωνα με το «Φούτμπολ»)
  • 2006 - Ποδοσφαιριστής της χρονιάς (σύμφωνα με τη ΡΠΟ)
  • 2006 - Καλύτερος ποδοσφαιριστής του Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Ρωσίας (σύμφωνα με το «Σπόρτ Εξπρές»)
  • 2006 - Αρχηγός της Εθνικής Ρωσίας
  • 2007 - Βραβείο Ζβεζντά
  • 2008 - Καλύτερος ποδοσφαιριστής του τελικού του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ
  • 2008 - Μέλος της συμβολικής εθνικής του Euro 2008 (σύμφωνα με την UEFA)
  • 2008 - 6η θέση στον διαγωνισμό «Χρυσή Μπάλα»
  • 2008-2009 - Βραβείο Ζβεζντά
  • 2009 - Καλύτερος ποδοσφαιριστής του μήνα στην Άρσεναλ (Μάρτιος 2009, Απρίλιος 2009)
  • 2009 - Ποδοσφαιριστής του μήνα στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ (Απρίλιος 2009)
  • 2009 - Ο πιο αποτελεσματικός ποδοσφαιριστής της Πρέμιερ Λιγκ (σύμφωνα με το «IMScouting»)[31]
  • 2009 - Μέλος του Κλαμπ 100
  • 2009 - Μέλος του Κλαμπ «Γκριγκόρι Φιόντοροφ»

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στατιστική εμφανίσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου 2012[36][37]

Ομάδα Χρονιά Πρωτάθλημα Κύπελλα[38] Ευρωκύπελλα Σύνολο
Αγώνες Γκολ Πάσες Αγώνες Γκολ Πάσες Αγώνες Γκολ Πάσες Αγώνες Γκολ Πάσες
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης 2000 10 0 1 1 0 0 3 0 0 14 0 1
2001 29 4 8 5 1 2 0 0 0 34 5 10
2002 30 4 7 0 0 0 4 2 5 34 6 14
2003 27 5 10 3 0 2 0 0 0 30 5 12
2004 28 6 8 4 2 1 8 4 1 40 12 10
2005 29 9 9 3 0 0 13 5 3 45 14 12
2006 28 7 13 4 0 1 0 0 0 32 7 14
2007 30 10 13 2 1 4 14 4 10 46 15 27
2008 27 6 8 1 1 0 7 0 1 35 7 9
Σύνολο 238 51 77 23 5 13 49 15 20 310 71 109
Άρσεναλ 2008/2009 12 6 5 3 0 2 0 0 0 15 6 7
2009/2010 30 10 1 1 0 0 8 2 5 39 12 6
2010/2011 37 6 11 9 1 4 6 3 2 52 10 17
2011/2012 19 1 3 3 1 1 5 0 0 27 2 4
Σύνολο 98 23 20 16 2 7 19 5 7 133 30 34
Συνολικά 336 74 97 39 7 20 68 20 27 443 101 143

Εθνική Ρωσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι τις 4 Ιουνίου 2011

Έτος Συμμετοχές Τέρματα
2002 2 0
2003 1 1
2004 4 2
2005 9 4
2006 7 2
2007 10 1
2008 8 5
2009 9 1
2010 7 0
2011 10 0
Σύνολο 67 16

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2007, στις βουλευτικές εκλογές της Ρωσίας, ο Αντρέι ήταν υποψήφιος υπουργός στην περιφέρεια της Αγίας Πετρούπολης. Αν και νίκησε στην εσωκομματική εκλογή της «Ενωμένης Ρωσίας», αρνήθηκε να συνεχίσει.[39] Στις 6 Φεβρουαρίου 2012, έγινε επίτροπος του υποψήφιου για την προεδρία της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν[40]. Ο Αντρέι είναι επίσης πρέσβης του παιδικού χωριού «SOS Пушкин» (SOS Πούσκιν) και προσέλκυσε την προσοχή της κοινωνίας και των χορηγών.[41] Ο Αντρέι έχει επίσης συμβόλαιο με την PokerStars για συμμετοχή σε διαδικτυακές διοργανώσεις του Texas Holdem.[42] Εκτός απ' αυτά, κατέχει το 49% της εταιρείας ЗАО «Автодор Экспресс» (ΖΑΟ «Αφταντόρ Εξπρές»), ενώ κυκλοφόρησε η φήμη ότι κατείχει ένα μερίδιο των μετοχών της ООО «БалтАвтоТрейд» (ΟΟΟ «ΜπαλΆφτοΤρέιντ») - αργότερα αποδείκτηκε ότι η εταιρεία ανήκει κατά 100% στον παιδικό φίλο του Αντρέι, Πιότρ Τινγκάεφ, ο οποίος είναι και συνιδιοκτήτης (51%) της ЗАО «Автодор Экспресс».[43][44][45] Ο Αρσάβιν είναι παντρεμένος με την Γιούλια Αρσάβινα, με την οποία απέκτησε ένα γιο (Αρτιόμ) και μια κόρη (Γιάνα).[46]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Player Profile: Andrei Arshavin». Premier League. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-22. https://web.archive.org/web/20130922015119/http://www.premierleague.com/en-gb/players/profile.overview.html/andrey-arshavin. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014. 
  2. Кого россияне считали элитой в 2008 году. Топ-100 // «Коммерсантъ», 26 декабря 2008
  3. «В школе № 18 гордятся учеником Аршавиным». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  4. «Аршавин. Актёр, модельер и борец за справедливость». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  5. «Олег Романцев: «Шевченко — спартаковский игрок»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  6. «Arshavin 'desperate' to face Hull in FA Cup». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  7. Pick of the week — ΟΥΕΦΑ
  8. «Аршавин добивается увеличения зарплаты в «Арсенале»». РИА Новости. 24 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  9. «Блог радиостанции «Зенит»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  10. «Прекращение сотрудничества с Д. Лахтером». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  11. «Три передачи Аршавина вывели «Арсенал» в плей-офф» (στα Ρωσικά). Спорт-Экспресс. 5 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  12. «Аршавин сделал три голевых передачи в матче с «АЗ Алкмаром»» (στα Ρωσικά). sports.ru. 5 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  13. «Аршавин организовал три гола» (στα Ρωσικά). Советский спорт. 5 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  14. «Венгер восхищен игрой Аршавина» (στα Ρωσικά). Спорт-Экспресс. 5 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  15. «Арсен Венгер: «Аршавин сыграл выдающимся образом»» (στα Ρωσικά). sports.ru. 5 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2009. 
  16. «ВУЛВЕРХЭМПТОН - АРСЕНАЛ - 1:4 (0:3)» (στα Ρωσικά). football.kulichki.net. 9 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2001. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2009. 
  17. «Спорт-Экспресс. Юбилей Аршавина совпал с юбилеем Венгера». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  18. «Аршавин остался в запасе «Арсенала» на матч с «Астон Виллой»». Gazeta. 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  19. «Аршавин вышел на замену в матче с «Тоттенхэмом»». Sport Mail. [νεκρός σύνδεσμος]
  20. «Аршавин разочаровал». 
  21. «Аршавина признали худшим в матче Лиги чемпионов». 
  22. «Аршавина признали худшим игроком матча с «Манчестер Юнайтед»». 
  23. «Невилл отправляет Аршавина в Россию». 
  24. «Андрей Канчельскис: Аршавин — игрок не уровня «Арсенала»». 
  25. За «Зенит» Аршавин заявлен под 29-м номером
  26. Аршавин в «Зените»
  27. Аршавин возвращается!
  28. «И снова Андрей Аршавин». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2012. 
  29. «Барселона» заинтересована в услугах Аршавина//«Спорт-Экспресс», 26 июня 2008 года
  30. Arshavin really is a very special talent Αρχειοθετήθηκε 2015-06-10 στο Wayback Machine. Интервью эксперта газеты «The Guardian» по восточноевропейскому футболу Джонатана Уилсона
  31. «Аршавин признан самым эффективным игроком английской Премьер-лиги». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2012. 
  32. «Аршавин стал почётным гражданином округа «Петровский»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  33. «Приказ о присвоении спортивного звания «Заслуженный мастер спорта России»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  34. «Сайт МВД». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2008. 
  35. «В Ленобласти появится поселок по имени Аршавина». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  36. «Профиль Андрея Аршавина на Soccernet». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  37. «Статистика на официальном сайте ФК «Арсенал»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  38. Συμπεριλαμβάνεται και το Σούπερ Καπ και το Λιγκ Καπ
  39. «Вербицкая и Аршавин не пойдут в парламент». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  40. ««Газета.Ru», «Лица мяча и вокала», 6 февраля 2012». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012. 
  41. Аршавин подал сигнал SOS", 7 августа 2009, DP.ru
  42. Покер с Андреем Аршавиным
  43. Компания Андрея Аршавина попала в суд — dp.ru, 20.10.2009.
  44. Партнёру Андрея Аршавина предъявили иск — Коммерсантъ, 30.11.2009.
  45. Над партнёром Аршавина нависла угроза уголовного дела — Фонтанка.ру, 14.09.2010.
  46. Юлия Аршавина

Άλλες πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]