Αντίπατρος ο Σιδώνιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντίπατρος ο Σιδώνιος
Γέννηση2ος αιώνας π.Χ.[1]
Σιδώνα
Θάνατος1ος αιώνας π.Χ.[1]
Ιδιότηταποιητής[2][1], επιγραμματοποιός[2] και συγγραφέας[3]

Ο Αντίπατρος ήταν Έλληνας συγγραφέας και ποιητής του 2ου αιώνα π.Χ. από την πόλη της Σιδώνας. Έζησε στη Ρώμη και πέθανε στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ. σε βαθιά γεράματα. Απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης σαν ποιητής και ο Μελέαγρος τον περιέλαβε στο «Στέφανό» του. Στην Παλατινή Ανθολογία σώζονται 80 τουλάχιστον επιγράμματά του.

Είναι γνωστός για τον κατάλογο που συνέταξε για τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Μάλιστα λέγεται ότι τα επισκέφτηκε όλα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν άξιζε να συμπεριληφθούν στον κατάλογό του. Από σωζόμενα γραπτά που υπάρχουν φαίνεται να μαγεύτηκε από την μεγαλοπρέπεια του Ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο όπου και το παρομοίασε με τον Όλυμπο.

Πιθανολογείται ότι ο ίδιος μαζί με τον μαθηματικό και αρχιτέκτονα Φίλωνα τον Βυζαντινό (γεννημένο το 280 π.Χ. περίπου) ήταν παρατηρητές των επτά θαυμάτων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σίμος Μενάρδος, Στέφανος, εκδ. Ι.Ν.Σιδέρης, Αθήνα, 1924, σελ. 129.
  • Βασίλης Λαζανάς, Αρχαία ελληνικά επιγράμματα εμπνευσμένα από την Κόρινθο και την περιοχή της, Αθήνα, 1971, σ. 132.
  • Άρης Δικταίος, Μάνα, Ανθολογία, εκδ. Βασιλόπουλος, Αθήνα, 1968, σ. 429.
  • Peter Jay, The Greek Anthology, ed. Allen Lane, 1973, p. 123.