Αντίοχος ΙΓ΄ Ασιατικός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Αντίοχος ΙΓ' Ασιατικός)
Αντίοχος ΙΓ' Ασιατικός
Ηγεμόνας της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών
Περίοδος69 - 64 π.Χ.
Θάνατος64 π.Χ.
ΟίκοςΣελευκίδες
ΠατέραςΑντίοχος Ι' Ευσεβής
ΜητέραΚλεοπάτρα Σελήνη Α'
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Αντίοχος ΙΓ' Ασιατικός (θάν. 64 π.Χ.) ήταν ηγεμόνας της Δυναστείας των Σελευκιδών, βασιλέων της Συρίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Ήταν γιος του Αντίοχου Ι' του Ευσεβούς και της Κλεοπάτρας Σελήνης Α'. Κυβέρνησε κατά τη σύντομη περίοδο 69 π.Χ.64 π.Χ., και παραδοσιακά αποτελεί τον τελευταίο ηγεμόνα της δυναστείας προτού η Συρία μετατραπεί σε ρωμαϊκή επαρχία.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα του, Κλεοπάτρα Σελήνη Α', διετέλεσε επίτροπος του ανήλικου γιου της μετά τον θάνατο του πατέρα του, κάπου μεταξύ του 92 και 83 π.Χ.

Κάποια στιγμή μετά την κατάκτηση της Συρίας από τον Τιγράνη τον Μέγα, βασιλιά της Αρμενίας, η Κλεοπάτρα ταξίδεψε στη Ρώμη με τους γιους της, διεκδικώντας για εκείνους τον θρόνο της Αιγύπτου ο οποίος είχε μείνει κενός. Τελικά δεν κατάφερε να πετύχει τον στόχο της αυτό, παρόλο που η ίδια ήταν η τελευταία των Πτολεμαίων με επίσημα αναγνωρισμένη καταγωγή. Η παραμονή τους στη Ρώμη κράτησε τουλάχιστον την περίοδο μεταξύ του 75 και 73 π.Χ. Αναγνωρίστηκαν εντούτοις βασιλείς της Συρίας.

Τελικά η Κλεοπάτρα Σελήνη αιχμαλωτίστηκε και θανατώθηκε από τον Τιγράνη το 69 π.Χ. Όταν όμως ο βασιλιάς ηττήθηκε από τους Ρωμαίους στα πλαίσια του Τρίτου Μιθριδατικού Πολέμου, οι κάτοικοι της Αντιόχειας αναγνώρισαν τον Αντίοχο ΙΓ' ως νόμιμο βασιλιά τους, κι έτσι ο στρατηγός Λεύκιος Λούκουλλος αναγνώρισε την αναγόρευσή του σε υποτελή ηγεμόνα της Συρίας.

Την εξουσία του υπονόμευσε ο συγγενής του, Φίλιππος Β', ο λεγόμενος «Φιλορωμαίος», τελικά όμως, το 64 π.Χ., ήταν ο Πομπήιος αυτός που φρόντισε για την εκθρόνιση και θανάτωσή του, από έναν Άραβα φύλαρχο, τον Σαμπσικέραμο. Ο ίδιος προέβαλε σαν αιτιολογία ότι δεν άξιζε να χαριστούν οι καρποί της δουλειάς των ρωμαίων σε κάποιον τρίτο. Με αυτό τον τρόπο οι Ρωμαίοι πήραν στα χέρια τους την Κιλικία, την ηπειρώτική Συρία, την Κοίλη Συρία, τη Φοινίκη και την Παλαιστίνη, μετατρέποντάς τις περιοχές αυτές σε ρωμαϊκή επαρχία.

Κατά την παράδοση ο Αντίοχος αποτελεί τον τελευταίο βασιλιά των Σελευκίδων ηγεμόνων της Συρίας, αν και ο Φίλιππος Β' πρέπει να έζησε λίγο παραπάνω.

Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος (π.Χ.) Γεγονός
Γέννηση του Αντίοχου ΙΓ' Ασιατικού, γιου του του Αντίοχου Ι' του Ευσεβούς και της Κλεοπάτρας Σελήνης Α'.
83 π.Χ. Αργότερη πιθανή ημερομηνία θανάτου του Αντίοχου Ι'. Ο ηγεμόνας της Αρμενίας, ο Τιγράνης, εισβάλει στα εδάφη της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών και τα προσθέτει στην επικράτειά του.
Η Κλεοπάτρα Σελήνη μεταβαίνει στη Ρώμη για να διεκδικήσει - ανεπιτυχώς - τον θρόνο της Αιγύπτου, από όπου καταγόταν, για τους γιους της.
69 π.Χ. Ο Ρωμαίος στρατηγός Λούκουλλος καταλαμβάνει την Αρμενία εκθρονίζοντας τον βασιλιά της. Ο λαός της Αντιόχειας αναγνωρίζει ως νόμιμο διάδοχο τον Αντίοχο ΙΓ'.
68 π.Χ. Η Ρώμη ανακαλεί τον Λούκουλλο, στέλνοντας στη θέση του τον Πομπήιο τον Μέγα.
Ο Φίλιππος Β' Φιλορωμαίος υπονομεύει την εξουσία του Αντίοχου.
64 π.Χ. Ο Πομπήιος προσαρτά το συριακό κράτος στη ρωμαϊκή επικράτεια. Ο Αντίοχος χάνει τον θρόνο του και δολοφονείται.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]