Αντίδοσις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η αντίδοσις ήταν νόμος που λειτουργούσε μέσα στο πλαίσιο των Λειτουργιών της Αθηναϊκής πολιτείας. Όταν ένα πολίτης οριζόταν να εκτελέσει μια από τις λειτουργίες, αν έκρινε ότι αυτή ήταν δυσανάλογη με τις οικονομικές του δυνατότητες, μπορούσε να την αρνηθεί υποδεικνύοντας άλλον, πλουσιότερο συμπολίτη του. Ο δεύτερος όφειλε είτε να δεχθεί τη λειτουργία είτε να ανταλλάξει την περιουσία του με τον πρώτο. Η διαδικασία αυτή λεγόταν αντίδοσις.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]