Αντίγουα Γουατεμάλα
| Αντίγκουα Γουατεμάλα | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Αντίγκουα Γουατεμάλα | |||
| Χώρα | Γουατεμάλα | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Σακατεπέκεζ | ||
| Ίδρυση | 1543[1] | ||
| Υψόμετρο | 1.582 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 59.091 (2021) | ||
| Ταχ. κωδ. | 03001 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC−06:00 | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
| Αντίγουα Γουατεμάλα | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
 | |
| Χώρα μέλος | Γουατεμάλα |
| Τύπος | Πολιτιστικό |
| Κριτήρια | ii, iii, iv |
| Ταυτότητα | 65 |
| Περιοχή | Λατινική Αμερική και Καραϊβική |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1979 (3η συνεδρίαση) |
Η Αντίγουα Γουατεμάλα ή απλά Αντίγουα (ισπανικά: Antigua Guatemala, προφορά ΔΦΑ: [anˈtiɣwa ɣwateˈmala]) είναι μια πόλη στα Κεντρικά Υψίπεδα της Γουατεμάλας γνωστή για την καλά διατηρημένη μπαρόκ αρχιτεκτονική με στοιχεία ισπανικού μουδέχαρ, καθώς και για τα ερείπια εκκλησιών από την περιοδό της ισπανικής κατοχής, όταν η πόλη βρισκόταν στη μέγιστη ακμή της. Ήταν πρωτεύουσα της αποικίας της Γουατεμάλας από το 1543 μέχρι το 1776. Είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1979. Σήμερα η πόλη είναι έδρα του διαμερίσματος Σακατεπέκες και του ομώνυμου δήμου. Η πόλη στην απογραφή του 2007 είχε 34.685 κατοίκους. Η οικονομία της πόλης βασίζεται στο τουρισμό και στην παραγωγή καφέ.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αντίγουα Γουατεμάλα (που σημαίνει παλιά Γουατεμάλα) είναι η τρίτη πρωτεύουσα της Γουατεμάλας. Η πρώτη πρωτεύουσα ονομάστηκε Ciudad de Santiago de los Caballeros de Goathemalan (η πόλη των Ιωαννίτων Ιπποτών της Γουατεμάλας) επειδή ιδρύθηκε τις 25 Ιουλίου 1524, ημέρα του Αγίου Ιωάννη, σε μια περιοχή που υπήρχε ένας πρώην οικισμός των Μάγια, τώρα γνωστός ως Ιξιμτσέ. Εξαιτίας επαναλαμβανόμενων αναταραχών η πρωτεύουσα άλλαξε πόλη και τις 22 Νοεμβρίου 1527 νέα πρωτεύουσα έγινε η Σαν Μιγκέλ Εσκομπάρ, στην κοιλάδα του Αλοτενάνγκο κοντά στη Σιουδάδ Βιέχα. Η πόλη καταστράφηκε τις 11 Σεπτεμβρίου 1541 από μια λασπορροή από το ηφαίστειο Άγουα.[2]
Μετά τη νέα καταστροφή οι αρχές αποφάσισαν να μετακινήσουν την πρωτεύουσα στην κοιλάδα Πατσόι, περίπου 8 χιλιόμετρα μακριά, μια περιοχή με αρκετό νερό και γόνιμο έδαφος. Έτσι, τις 10 Μαρτίου 1543 οι Ισπανοί ίδρυσαν την πόλη Σαντιάγο δε λος Καμπαγιέρος (Santiago de los Caballeros), τη σημερινή Αντίγουα. Για περισσότερα από 200 χρόνια ήταν πρωτεύουσα της Ισπανικής αποικίας της Γουατεμάλας, μια περιοχή που περιελάμβανε σχεδόν όλη τη σύγχρονη Κεντρική Αμερική και την πολιτεία Τσιάπας στο Μεξικό. Το 1676 ιδρύθηκε στην Αντίγουα το Πανεπιστήμιο του Σαν Κάρλος, ένα από τα πρώτα στην Κεντρικά Αμερική. Η έδρα του μετακινήθηκε μαζί με την πρωτεύουσα και τώρα βρίσκεται στην Πόλη της Γουατεμάλας.
Ένας σεισμός μεγέθους 7,4 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ χτύπησε την πόλη Αντίγουα τις 29 Σεπτεμβρίου 1717, καταστρέφοντας περίπου 3.000 κτίρια. Αυτός ο σεισμός προβλημάτισε τις ισπανικές αρχές αν η Αντίγουα έπρεπε να παραμείνει πρωτεύουσα. Η πόλη συνέχισε να αναπτύσσεται και υπολογίζεται ότι τη δεκαετία του 1770 είχε 60.000 κατοίκους, ήταν δηλαδή η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Νέου Κόσμου μετά τη Πόλη του Μεξικού και τη Λίμα.[3] Το 1773 ένας νέος ισχυρός σεισμός μεγέθους 7,5 ρίχτερ κατέστρεψε την πόλη, με αποτέλεσμα οι αρχές να διατάξουν την τρίτη αλλαγή της τοποθεσίας της πρωτεύουσας. Αρκετές εκκλησίες που καταστράφηκαν εν μέρη από το σεισμό στέκονται μέχρι σήμερα. Νέα πρωτεύουσα της Γουατεμάλας έγινε η σημερινή Πόλη της Γουατεμάλας το 1776. Το Σαντιάγο ντε λος Καμπαγιέρος εγκαταλείφθηκε από τους περισσότερους κατοίκους του και η πόλη έμεινε γνωστή ως η παλιά Γουατεμάλα, Αντίγουα Γουατεμάλα.
Το 1979 η Αντίγουα ανακηρύχθηκε στην τρίτη συνεδρία της UNESCO μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τη δεκαετία του 1990 στην πόλη άνοιξαν σχολές εκμάθησης ισπανικών, βιβλιοπωλεία και ινστιτούτα ερευνών.[4] Η Αντίγουα το 2007 είχε πληθυσμό 34.685 κατοίκων, λίγο περισσότερο από το μισό του πληθυσμού της κατά την περίοδο ακμής της.
Αρχιτεκτονική - Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια των σχεδόν τριών αιώνων στους οποίους η πόλη αναπτύχθηκε σύμφωνα με πολεδομικά σχέδια εμπευσμένα από την Ιταλική Αναγέννηση και απέκτησε ένα σημαντικό αριθμό από μοναδικά μνημεία. Αρκετά από τα αρχιτεκτονικά στοιχεία που παρατηρούνται σήμερα στην πόλη χρονολογούνται από το 17ο και 18ο αιώνα. Πολλά από τα κτίρια έχουν υποστεί σημαντικές ζημίες από τους σεισμούς.[5]
Το Κεντρικό Πάρκο (Parque Central), γνωστό και ως πλάσα ντε Άρμας είναι η καρδιά της πόλης. Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει το Συντριβάνι των Σειρήνων, σχεδιασμένο από το Μιγκέλ Πόρρας το 1739. Γύρω από το πάρκο είναι χτισμένα αρκετά αξιοθέατα της πόλης, όπως το Άρκο ντε Σάντα Καταλίνα και ο Καθεδρικός Ναός του Σαν Χοσέ. Ο ναός είναι χτισμένος στα ανατολικά της πλατείας. Αποπερατώθηκε το 1680, ύστερα από 11 χρόνια κατασκευής. Πήρε τη θέση προηγούμενου καθεδρικού ναού που καταστράφηκε από σεισμό. Κατά την αποπεράτωσή του ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ναούς στην Αμερική. Είναι τρίκλιτος και το σχέδιό του σχηματίζει ένα σταυρό. Η σημερινή εκκλησία αποτελεί τμηματική ανακατασκεύη της πρόσοψης του ναού. Στα βόρεια της πλατείας βρίσκεται το δημαρχείο, το οποίο στεγάζεται στο παλάτι Αγιουνταμιέντο (Ayuntamiento), κατασκευασμένο το 1743.[5] Το κτήριο φιλοξενεί επίσης Μουσείο του Σαντιάγο (Museo de Santiago) και το μουσείο των Παλαιών Βιβλίων (Museo del Libro Antiguo).[3]
Το παλάτι των Αρχηγών-Στρατηγών (Palacio de los Capitanes Generales) ήταν το διοικητικό κέντρο της πόλης όσο η Αντίγουα ήταν πρωτεύουσα. Η κατασκευή του άρχισε το 1549 και ολοκληρώθηκε το 1558. Το 1735 ενσωμάτωθηκε σε αυτό το μεγάλο συγκρότημα η Κάσα ντε λα Μοντένα, η οποία καταστράφηκε από το σεισμό του 1773 και δεν ξαναοικοδομήθηκε. Εξαίτιας των σεισμών το παλάτι ανακατασκευάζεται τακτικά.[5]
Άλλες ιδιαίτερες αρχιτεκτονικά εκκλησίες είναι η Λας Καπουτσίνας, η Λα Μερσέδ και η εκκλησίων της Ελ Κάρμεν. Η Λας Καπουτσίνας ήταν το μοναστήρι των Καπουτσίνων. Κατασκευάστηκε το 1736. Σήμερα το μοναστήρι είναι εν μέρη ανέπαφο και εν μέρη ερείπια. Στο ανέπαφο τμήμα φιλοξενείται ένα μουσείο και τα γραφεία του Εθνικού Συμβουλίου για την προστασία της Αντίγουα Γουατεμάλα.[3] Η Λα Μερσέδ όπως και οι άλλες εκκλησίες της Αντίγουα έχει καταστραφεί αρκετές φορές από σεισμούς. Η σημερινή εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1767. Η πρόσοψή της παρουσιάζει περίτεχνα διακοσμητικά στοιχεία από λευκό γυψομάρμαρο (stucco) σε κίτρινο φόντο. Τέλος, η Ελ Κάρμεν ολοκληρώθηκε το 1728. Η πρόσοψή της έχει μπαρόκ διακοσμητικά στοιχεία και μοναδικό χαρακτηριστικό της είναι τα τριπλά ζευγάρια κολώνων στην πρόσοψη της εκκλησίας.[5]
-
το Συντριβάνι των Σειρήνων, στο κεντρικό πάρκο -
Τα παλάσιο ντε Αγιουνταμιέντο, που στεγάζει το δημαρχείο της πόλης -
Ο Καθεδρικός της Αντίγουα -
Η εκκλησία Λα Μερσέδ -
Τα ερείπια της εκκλησίας Ελ Κάρμεν
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κύρια πηγή οικονομικού πλούτου της Αντίγουα είναι ο τουρισμός. Στην Αντίγουα υπάρχουν πολλά σύγχρονα ξενοδοχεία, εστιατορία και καφέ. Η πόλη είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός τόσο εξαιτίας των αξιοθέατών της όσο και για το περιβάλλον σκηνικό, αφού γύρω από την πόλη δεσπόζουν τα ηφαίστεια Άγουα, Ακατενάνγκο και Βολκάν ντε Φουέγο.[4] Μια άλλη σημαντική οικονομικη πηγή είναι οι σχολές εκμάθησης ισπανικών, οι οποίες προσελκύουν ανθρώπους από τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Η πόλη είναι επίσης σημαντικό κέντρο παραγωγής καφέ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Agua Αρχειοθετήθηκε 2012-05-12 στο Wayback Machine. Global Volcanism Program, Smithsonian Institution. Ανακτήθηκε την 2 Ιουνίου 2012
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ANTIGUA GUATEMALA-- MONUMENTAL CITY OF THE AMERICAS. Ανακτήθηκε την 2 Ιουνίου 2012
- ↑ 4,0 4,1 Encyclopædia Britannica Online. (2012) Antigua Guatemala, Ανακτήθηκε τη 2 Ιουνίου 2012
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Antigua Guatemala». World Heritage Centre. UNESCO. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2012.
|