Ανούκ Εμέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανούκ Αιμέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Anouk Aimée (Γαλλικά)
Προφορά
Γέννηση27  Απριλίου 1932[1][2][3]
Παρίσι[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ύψος1,73 m Edit this on Wikidata
Βάρος64 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5][6]
ΣπουδέςSt Leonards-Mayfield School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός[7]
ηθοποιός ταινιών
Περίοδος ακμής1947
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝίκος Παπατάκης (1951–1955)[8]
Πιέρ Μπαρού (1966–1969)[8]
Άλμπερτ Φίνεϊ (1970–1978)[8]
ΣύντροφοςΜαρτσέλο Μαστρογιάνι
ΓονείςGeneviève Sorya
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία (1966)
Βραβείο Γυναικείου ρόλου Φεστιβάλ Καννών (1980)
τιμητικό βραβείο Σεζάρ (2002)
βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου (1968)
Τιμητική Χρυσή Άρκτος (2003)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Με τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι στο του Φεντερίκο Φελίνι (1963)

Η Ανούκ Εμέ (Anouk Aimee, πραγματικό ονοματεπώνυμο Nicole Françoise Florence Dreyfus[9], γεν. Παρίσι, 27 Απριλίου 1932) είναι Γαλλίδα ηθοποιός που εμφανίσθηκε σε 70 κινηματογραφικές ταινίες από το 1947, έχοντας πραγματοποιήσει το ξεκίνημα της καριέρας της από την ηλικία των 14 ετών.

Στα πρώτα της βήματα σπούδασε υποκριτική και χορό, παράλληλα με τη βασική της εκπαίδευση. Αν και τα περισσότερα έργα στα οποία πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε ήταν γαλλικά, εντούτοις έλαβε επίσης μέρος και σε ταινίες που παρήχθησαν σε μια σειρά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως σε Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία και Γερμανία, αλλά και στην Αμερική. Μεταξύ των γνωστότερων ταινιών της περιλαμβάνεται το Ντόλτσε Βίτα του Φεντερίκο Φελίνι (στα 1960), μετά από το οποίο η Εμέ θεωρήθηκε ένα "ανερχόμενο, εκπληκτικό αστέρι" στον κόσμο του κινηματογραφικού θεάματος[10]. Ακολούθως, έπαιξε στα έργα Λόλα, η γυναίκα της ακολασίας (1961) του Ζακ Ντεμί, "" (Φελίνι, 1963), George Cukor’s Justine (Ντεμί, 1969), Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου (1981) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και Πρετ-α-πορτέ του Ρόμπερτ Άλτμαν (1994). Χάρις στην ερμηνεία της στην ταινία Ένας άντρας και μια γυναίκα (1966), η οποία τιμήθηκε με βραβείο Όσκαρ, κατέκτησε την παγκόσμια αναγνώριση[11].

Έχει καταγραφεί σαν μια ηθοποιός εκπάγλου καλλονής και μια από τους 100 πιο ελκυστικούς ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του 1995 που διενέργησε το περιοδικό Empire. Το πρότυπο που ενσάρκωνε ήταν αυτό της "μοιραίας γυναίκας", με μελαγχολική αύρα.

Στα '60ς, το περιοδικό Life έγραψε ότι "μετά από κάθε ταινία, η αινιγματική ομορφιά της ενισχύεται στη μνήμη του κοινού" και την αποκάλεσε ως την ομορφότερη κάτοικο της "Αριστερής Όχθης" του Σηκουάνα[12], εννοώντας ότι οι ρόλοι που απέδιδε ήταν ιδιαίτερης καλλιτεχνικής κουλτούρας.

Στα 1967 η Εμέ βραβεύθηκε με τον "Χρυσό Σκούφο" σαν καλύτερη δραματική ηθοποιός και επιπλέον της απονεμήθηκε το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών του 1980. Στα 2002 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου (César) της Γαλλίας.

Επιλεγμένη Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Τίτλος Ρόλος Σκηνοθέτης
1947 La Maison sous la mer Anouk Henri Calef
1949 Les amants de Vérone ("The Lovers Of Verona") Georgia (a modern Juliet) André Cayatte
1950 Golden Salamander Anna Ronald Neame
1952 La Bergère et le ramoneur (animation film) Voice (the female shepherd) Paul Grimault
Le Rideau cramoisi Albertine Alexandre Astruc
1955 Contraband Spain Elena Vargas Lawrence Huntington
Les Mauvaises rencontres ("Bad Liaisons") Catherine Racan Alexandre Astruc
1956 Ich suche Dich Francoise Maurer O.W. Fischer
1957 Pot-Bouille Marie Julien Duvivier
1958 Οι εραστές του Μοντπαρνάς (Montparnasse 19) Ζαν Εμπουτέρν Ζακ Μπεκέρ
1959 The Journey Eva Ανατόλ Λίτβακ
La tête contre les murs Stéphanie Georges Franju
Les Dragueurs Jeanne Jean-Pierre Mocky
1960 La Dolce Vita Maddalena Φεντερίκο Φελίνι
The Joker Hélène Laroche Philippe de Broca
1961 Il giudizio universale ("The Last Judgement") Irene Βιτόριο ντε Σίκα
Lola Lola Ζακ Ντεμί
1962 Sodom and Gomorrah Queen Bera Ρόμπερτ Όλντρις
Il giorno più corto ("The shortest Day") cameo appearance Σέρτζιο Κορμπούτσι
1963 Fellini's 8½ Luisa Anselmi Φεντερίκο Φελίνι
1964 Le voci bianche ("White Voices") Lorenza Pasquale Festa Campanile
La fuga ("The Escape") Luisa Paolo Spinola
1965 The Dreamer Valeria Massimo Franciosa
1966 Ένας άντρας και μια γυναίκα ("A Man and a Woman") Anne Gauthier Κλοντ Λελούς
1968 Un soir, un train (One Night... A Train) Anne André Delvaux
1969 Model Shop Lola Ζακ Ντεμί
The Appointment Carla Σίντνεϊ Λουμέτ
Justine Justine Τζορτζ Κιούκορ
1976 Si c'était à refaire ("If I Had to Do It All Over Again") Sarah Gordon Claude Lelouch
1978 Mon premier amour Jane Romain (the mother) Elie Chouraqui
1979 (Salto nel vuoto) ("A Leap in the Dark") Marta Ponticelli Μάρκο Μπελόκιο
1981 La Tragedia di un uomo ridicolo ("Tragedy of a Ridiculous Man") Barbara Spaggiari Μπερνάρντο Μπερτολούτσι
1983 Il generale dell'armata morte ("The General of the Dead Army") Countess Betsy Mirafiore Luciano Tovoli
Viva la vie Anouk Claude Lelouch
1984 Success Is the Best Revenge Monique Jerzy Skolimowski
1986 Un Homme et une femme : vingt ans déjà ("A Man and a Woman: 20 Years Later") Anne Gauthier Claude Lelouch
1990 Bethune: The Making of a Hero Marie-France Coudaire Phillip Borsos
Il y a des jours... et des lunes as herself Claude Lelouch
1994 Les Cent et une nuits ("A Hundred and One Nights") Anouk Ανιές Βαρντά
Prêt-à-Porter Simone Lowenthal Ρόμπερτ Άλτμαν
1996 Hommes, femmes : mode d'emploi the widow Claude Lelouch
1998 L.A. Without a Map as herself Mika Kaurismäki
1999 Une pour toutes ("One 4 All") the musician's wife Κλοντ Λελούς
2001 Festival in Cannes Millie Marquand Henry Jaglom
2002 Napoléon Letizia Bonaparte Yves Simoneau
2003 Ils se marièrent et eurent beaucoup d'enfants ("Happily Ever After") Vincent's mother Yvan Attal
2003 La Petite prairie aux bouleaux Myriam Marceline Loridan-Ivens
2010 Paris Connections Agnès Harley Cokeliss
2011 Tous les soleils Agathe Philippe Claudel
2012 Mince alors! mother Charlotte de Turckheim
2019 The Best Years of a Life Anne Gauthier Κλοντ Λελούς

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 www.nndb.com/films/916/000135511/.
  3. 3,0 3,1 www.nndb.com/lists/493/000063304/.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb138906234. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. CONOR.SI. 23131747.
  7. (Γερμανικά) Deutsche Synchronkartei. 8434. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  8. 8,0 8,1 8,2 Sandy Flitterman-Lewis: (Αγγλικά) Jewish Women's Archive. Encyclopedia. 27  Φεβρουαρίου 2009. jwa.org/encyclopedia/article/aimee-anouk. Ανακτήθηκε στις 3  Οκτωβρίου 2020.
  9. «"Anouk AIMEE (1932). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2014. 
  10. Dave Thompson's "Dancing Barefoot: The Patti Smith Story", "Chicago Review Press" (2011) p. 17
  11. "Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia"
  12. Michael Durham's "Aimée—It Means 'To Be Loved'", "Life magazine", May 19 1967 pp. 85-86