Ανδρέας Στράτος

Ανδρέας Στράτος
Ανδρέας Στράτος
Υπουργός Εργασίας
	Περίοδος; 13 Απριλίου 1946 – 21 Νοεμβρίου 1946
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Παναγιώτη Πουλίτσα 1946 - Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Απρίλιος 1946 & Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Οκτώβριος 1946 διαδοχικά
	Περίοδος; 15 Δεκεμβρίου 1954 – 6 Οκτωβρίου 1955
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952
Υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας
	Περίοδος; 17 Μαΐου 1958 – 20 Σεπτεμβρίου 1961
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1958
	Περίοδος; 4 Νοεμβρίου 1961 – 20 Δεκεμβρίου 1962
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961
Υπουργός - Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδας
	Περίοδος; 19 Νοεμβρίου 1952 – 15 Δεκεμβρίου 1954
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1905, Αθήνα
Θάνατος	30 Αυγούστου 1981; Αθήνα
Εθνότητα	Ελληνική
Υπηκοότητα	Ελληνική
Πολιτικό κόμμα	ΕΡΕ - Ελληνικός Συναγερμός - Λαϊκό Κόμμα
Σύζυγος	Νία Στράτου
Συγγενείς	Ανδρέας Ν. Στράτος (παππούς) ; Νικόλαος Στράτος (πατέρας)
Επάγγελμα	Δικηγόρος
	δεδομένα

Ο Ανδρέας Ν. Στράτος (Αθήνα, 1905 - 30 Αυγούστου 1981) ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός, που διετέλεσε βουλευτής και υπουργός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατέρας του, Νικόλαος Στράτος, δικάστηκε στη δίκη των έξι, καταδικάστηκε και εκτελέστηκε στις 15 Νοεμβρίου 1922 στο Γουδή. Η οικογένεια χωρίς τον πατέρα, με τον έφηβο Ανδρέα, εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία. Η μητέρα του, Μαρία Κορομηλά, εργάστηκε ως υψίφωνος, ενώ η αδερφή του, Δόρα, έγινε χορεύτρια και βραβεύτηκε με το «παγκόσμιο βραβείο Θεάτρου». Ο νεαρός Ανδρέας κατάφερε να σπουδάσει Νομική και Πολιτικές Επιστήμες.

Παράλληλα είχε κλίση στη μουσική και έκανε σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού.^[1] Σε ηλικία 22 ετών απέκτησε πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Μετά τη θητεία του στο στρατό ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο και παράλληλα ασχολήθηκε με τη δικηγορία και με τα κοινά, έπειτα από παρότρυνση της γιαγιάς του, με επιστολή.^[1]

Βουλευτικές θητείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξελέγη πρώτα βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το Λαϊκό Κόμμα στις εκλογές του 1932 και επανεξελέγη σε εκείνες του εκλογές του 1933 και του 1936, ενώ πήρε μέρος στις εκλογές 1946 ως υποψήφιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με τον συνδυασμό της «Ηνωμένης Παρατάξεως Εθνικοφρόνων» (Λαϊκό Κόμμα) και συγκέντρωσε 8.064 ψήφους.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Ένα έτος αργότερα, έφυγε από το Λαϊκό Κόμμα και προσχώρησε στο νεοσύστατο κόμμα του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη που στις εκλογές του 1950 κατάφερε να εκλέξει ως μόνο βουλευτή τον Ανδρέα Στράτο.^[1] Στις εκλογές του 1951 και στις εκλογές του 1952 εξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου.

Για τελευταία φορά επανεξελέγη βουλευτής με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) στις εκλογές του 1961, έχοντας κερδίσει και τις 3 προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις το 1952, το 1956 και το 1958.

Στην κυβέρνηση του 1946 με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη υπηρέτησε ως υπουργός Εργασίας^[2] Στην κυβέρνηση Παπάγου του 1952 ανέλαβε υπουργός «Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος» και Υπουργός Εργασίας ^[3] Στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή του 1958 και του 1961 χρημάτισε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας.^[4]^[5]

Το 1960 εγκαινίασε το Γενικό Νοσοκομείο Αγρινίου ως υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας.^[6] Το Δεκέμβριο του 1962 διαφώνησε με τις επιλογές της κυβέρνησης και αποχώρησε. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην ιστορική έρευνα. Έγραψε έργα, όπως το «Το Βυζάντιον στον Ζ΄ αιώνα» (Εστία, 1966).

Απεβίωσε το 1981. Η γυναίκα του, Νία (κόρη του πρώην υπουργού Γ. Ησαΐα), εξέδωσε τη βιογραφία του, με τίτλο «Ο Ανδρέας Στράτος και η πολιτική».

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Τέλωνας, Νικόλαος Χαρ.. «Ανδρέας Νικ. Στράτος: 1905 -1981». Νέα Εποχή Αγρινίου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-11-25. https://web.archive.org/web/20101125075319/http://www.epoxi.gr/%CE%A0%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B1/persons73.htm. Ανακτήθηκε στις 2016-08-01.
↑ «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Από 2.10.1946 έως 24.1.1947». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.
↑ «Κυβέρνησις Αλέξανδρου Παπάγου, Από 19.11.1952 Έως 6.10.1952». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.
↑ «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή Από 17.5.1958 Έως 20.9.1961». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.
↑ «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή Από 4.11.1961 Έως 19.6.1963». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.
↑ Εγκαίνια του νέου κτηρίου του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αγρινίου από τον Υπουργό Κοινωνικής Προνοίας Ανδρέα Στράτο (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπογραφία του Ανδρέα Στράτου

[epoxi-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Τέλωνας, Νικόλαος Χαρ.. «Ανδρέας Νικ. Στράτος: 1905 -1981». Νέα Εποχή Αγρινίου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-11-25. https://web.archive.org/web/20101125075319/http://www.epoxi.gr/%CE%A0%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B1/persons73.htm. Ανακτήθηκε στις 2016-08-01.

[2] «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Από 2.10.1946 έως 24.1.1947». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.

[3] «Κυβέρνησις Αλέξανδρου Παπάγου, Από 19.11.1952 Έως 6.10.1952». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.

[4] «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή Από 17.5.1958 Έως 20.9.1961». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.

[5] «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή Από 4.11.1961 Έως 19.6.1963». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013.

[6] Εγκαίνια του νέου κτηρίου του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αγρινίου από τον Υπουργό Κοινωνικής Προνοίας Ανδρέα Στράτο (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]