Αμίντορε Φανφάνι

Αμίντορε Φανφάνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Amintore Fanfani (Ιταλικά)
Γέννηση	6 Φεβρουαρίου 1908; Πιέβε Σάντο Στέφανο
Θάνατος	20 Νοεμβρίου 1999; Ρώμη
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Φλαμίνιο
Χώρα πολιτογράφησης	Ιταλία (1946–1999); Βασίλειο της Ιταλίας (1908–1946)
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ιταλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά
Σπουδές	Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ιερής Καρδιάς
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; διπλωμάτης; οικονομολόγος; διδάσκων πανεπιστημίου; καθηγητής
Εργοδότης	Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ιερής Καρδιάς
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Χριστιανική Δημοκρατία
Οικογένεια
Σύζυγος	Maria Pia Tavazzani (1975–1999)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Ισόβιος Γερουσιαστής της Ιταλίας (1972–1999); πρωθυπουργός της Ιταλίας (Ιανουάριος 1954 – Φεβρουάριος 1954); πρωθυπουργός της Ιταλίας (1958–1959); πρωθυπουργός της Ιταλίας (1960–1962); πρωθυπουργός της Ιταλίας (1982–1983); πρωθυπουργός της Ιταλίας (Απριλίου 1987 – Ιουλίου 1987); μέλος της βουλής των αντιπροσώπων της Ιταλίας (1963–1968); μέλος της Ιταλικής Γερουσίας (1996–1999); Πρόεδρος της Γερουσίας της Ιταλίας (1985–1987); υπουργός εσωτερικών της Ιταλίας (1987–1988); υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (1966–1968); υπουργός Γεωργίας της Ιταλίας (1951–1953); πρέσβης; υπουργός εσωτερικών της Ιταλίας (Ιουλίου 1953 – Αύγουστος 1953); υπουργός εσωτερικών της Ιταλίας (1953–1954); υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (1958–1959); υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (7 Μαΐου 1962 – 29 Μαΐου 1962); υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (Μάρτιος 1965 – Δεκέμβριος 1965); υπουργός εσωτερικών της Ιταλίας (Ιουλίου 1983 – Αύγουστος 1983); πρωθυπουργός της Ιταλίας (1962–1963); υπουργός εργασίας και κοινωνικών υποθέσεων της Ιταλίας (1947–1948); υπουργός εργασίας και κοινωνικών υποθέσεων της Ιταλίας (1948–1950); υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας (1988–1989); μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης της Ιταλίας; μέλος της βουλής των αντιπροσώπων της Ιταλίας (1948–1953); μέλος της βουλής των αντιπροσώπων της Ιταλίας (1953–1958); μέλος της βουλής των αντιπροσώπων της Ιταλίας (1958–1963)
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ηλίου του Περού; επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Κέιο
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Αμίντορε Φανφάνι (ιταλικά: Amintore Fanfani‎‎· 6 Φεβρουαρίου 1908 - 20 Νοεμβρίου 1999) ήταν Ιταλός πολιτικός και οικονομολόγος, που διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ιταλίας. Υπήρξε ένας από τους πλέον διάσημους πολιτικούς κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κορυφαία μορφή του ιταλικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Πιέβε Σάντο Στέφανο της Τοσκάνης στις 6 Φεβρουαρίου 1908 και δίδαξε Οικονομική Ιστορία στα πανεπιστήμια του Μιλάνου και της Βενετίας την περίοδο 1938-1943. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου πολέμου κατέφυγε στην Ελβετία. Το 1946 εντάχθηκε στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, εξελέγη βουλευτής και ανέλαβε Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας.

Σχέδιο Φανφάνι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1948 η Ιταλία έβγαινε από έναν πόλεμο που είχε τελειώσει μόλις 3 χρόνια πριν. Έτσι ο Φανφάνι υπέβαλε το Σχέδιο Φανφάνι που είχε σκοπό την ανοικοδόμηση 300.000 εργατικών κατοικιών μέσα 7 χρόνια. Το 1951 έγινε Υπουργός Γεωργίας και το 1953 ανέλαβε στο Υπουργείο Εσωτερικών.

Πρωθυπουργός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για πρώτη φορά έγινε Πρωθυπουργός στις 18 Ιανουαρίου 1954. Η πρώτη του αυτή θητεία υπήρξε βραχύβια, καθώς τερματίστηκε στις 8 Φεβρουαρίου του ιδίου έτους.

Έπειτα από τις εκλογές του 1958 σχημάτισε κυβέρνηση και ορκίστηκε ξανά πρωθυπουργός την 1 Ιουλίου 1958. Παρέμεινε στην εξουσία ως τις 15 Φεβρουαρίου 1959. Στις 26 Ιουλίου 1960 ανέλαβε ξανά την πρωθυπουργία (μέχρι τις 21 Ιουνίου 1963) και προχώρησε σε κρατικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας. Αντικαταστάθηκε το 1964 στην πρωθυπουργία από τον Άλντο Μόρο, οπότε ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών.

Την 1η Δεκεμβρίου 1982 ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός, αξίωμα που διατήρησε ως τις 4 Αυγούστου 1983. Η έκτη και τελευταία πρωθυπουργική θητεία του ήταν από τις 17 Απριλίου μέχρι και τις 28 Ιουλίου του 1987.

Πέθανε στη Ρώμη στις 20 Νοεμβρίου 1999.

Πρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φανφάνι χρημάτισε και υπηρεσιακός Πρόεδρος της χώρας του, από τις 15 Ιουνίου μέχρι τις 9 Ιουλίου 1978.

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καταγωγή του καπιταλιστικού πνεύματος (1932)
Καθολικισμός και Προτεσταντισμός στην ιστορική διαμόρφωση του καπιταλισμού (1934)
Ιστορία των οικονομικών θεωριών (3 τόμοι, 1938 - 1946)
Ιστορία της εργασίας (1943)
Ομηρικά ποιήματα και αρχαία οικονομία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120391026. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 «Amintore Fanfani». (Ολλανδικά) RKDartists. 274083.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Amintore-Fanfani. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
↑ «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. amintore-fanfani. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ rkd.nl/en/explore/artists/274083.
↑ Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2021.
↑ LIBRIS. 24 Οκτωβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/mkz14g452zs8h9l. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
↑ CONOR.SI. 21579875.
↑ ^10,0 ^10,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/154315. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
↑ 200365.
↑ dati.senato.it/senatore/935.
↑ ^13,0 ^13,1 ^13,2 200365. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2022.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εγκυκλοπαίδεια, "Επιστήμη και Ζωή".
Out for the Big Win^{[νεκρός σύνδεσμος]}, Time Magazine, 26 Μαΐου 1958.
Τζούλιο Αντρεότι, De Gasperi e il suo tempo, Μιλάνο, Mondadori, 1956.
Nico Perrone, Il segno della DC, Bari, Dedalo, 2002, ISBN 88-220-6253-1.
Luciano Radi, La Dc da De Gasperi a Fanfani, Soveria Manelli, Rubbettino, 2005.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Αμίντορε Φανφάνι

Επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ιταλίας Αμιντόρε Φανφάνι στην Αθήνα (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο)

[471216de6439bc5b36f0da9776a0b7ade279734d-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120391026. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.

[e4d045815b08a51057144ed4d3c3c1ad7e939757-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 «Amintore Fanfani». (Ολλανδικά) RKDartists. 274083.

[3ce06b514e3b5177cfed01da988eef9bd483f685-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Amintore-Fanfani. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[5aed661cbdebb1af8084ffa9fb3b69f15c9de9a5-4] «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.

[443127501d59087f5acfc6aa9135d6b2cf65b881-5] «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. amintore-fanfani. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[5ba6eadbce6b6898731beecd5d384426ae8f74f0-6] rkd.nl/en/explore/artists/274083.

[9c85ebaa1cf1f6127f9674a394b293cd97e1fd80-7] Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2021.

[8230b07be21a3887a8dbefb02515614a5eba14a9-8] LIBRIS. 24 Οκτωβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/mkz14g452zs8h9l. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.

[21e436e4a4971050482c268b01e9d904143eb2b4-9] CONOR.SI. 21579875.

[09e8092683ca16d02bcacca6776826b82e8ca83c-10] 10,0 ^10,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/154315. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.

[1fe6ef7644dfcb1e8aa437b05424952bf5a3eb42-11] 200365.

[e855be841d20d01e0ca018cc7c2edc5d79f0a137-12] ti.senato.it/senatore/935.

[d9dac649a76a4a48ad5475e9918dfd583a9e7629-13] 13,0 ^13,1 ^13,2 200365. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]