Αλληγορικός μύθος
Ο αλληγορικός μύθος είναι λογοτεχνικό είδος που περιγράφει μια σύντομη αλληγορική ιστορία, σε πρόζα ή στίχο, που περιέχει ζώα, θρυλικά πλάσματα, φυτά, άψυχα αντικείμενα, ή δυνάμεις της φύσης που είναι ανθρωπόμορφα ή έχουν ανθρώπινες ιδιότητες (όπως η ικανότητα να μιλούν με ανθρώπινη γλώσσα) και που απεικονίζει ή οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο ηθικό δίδαγμα, η οποία μπορεί στο τέλος να προστεθεί ρητά ως ένα μεστό επίγραμμα.
Ένας μύθος διαφέρει από μια παραβολή στο ότι η τελευταία αποκλείει τα ζώα, τα φυτά, τα άψυχα αντικείμενα, και τις δυνάμεις της φύσης, ως υποκείμενα που αναλαμβάνουν την ομιλία ή άλλες δυνάμεις της ανθρωπότητας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μύθος είναι μία από τις πιο ισχυρές μορφές της λαϊκής λογοτεχνίας, με παγκόσμια εξάπλωση, όπως συμφωνούν σύγχρονοι ερευνητές,[1] λιγότερο μέσα από λογοτεχνικές ανθολογίες όσο μέσω της προφορικής μετάδοσης. Μύθοι μπορούν να βρεθούν στη λογοτεχνία σχεδόν σε κάθε χώρας.
Αισωπικά ή οι Μύθοι του Αισώπου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πολύπλευρο σώμα κειμένων που ονομάζεται Αισωπικά ή Μύθοι του Αισώπου περιλαμβάνει τους περισσότερο γνωστού δυτικού μύθους, που αποδίδονται στο θρυλικό Αίσωπο, που υποτίθεται ότι πρέπει να ήταν σκλάβος στην αρχαία Ελλάδα γύρω στο 550 π.Χ. Πολλοί γνωστοί μύθοι του Αισώπου περιλαμβάνουν "Το Κοράκι και η Στάμνα", "Η Χελώνα και ο Λαγός" και "Το Λιοντάρι και Το Ποντίκι". Στην αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή παιδεία, ο μύθος ήταν το πρώτο από τα προγυμνάσματα—ασκήσεις στην πεζογραφική σύνθεση και τη δημόσια ομιλία—όπου οι μαθητές καλούνταν να μάθουν μύθους, να τους αναπτύξουν, να εφεύρουν δικούς τους, και, τέλος, να τους χρησιμοποιήσουν ως πειστικά παραδείγματα σε ομιλίες. Η ανάγκη των εκπαιδευτικών να διδάσκουν και των μαθητών να μαθαίνουν μέσα από ένα ευρύ φάσμα μύθων ως υλικό για τις απαγγελίες τους είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν σε συλλογές, όπως αυτές του Αισώπου.
Αξιοσημείωτες συλλογές μύθων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αισώπου Μύθοι από τον Αίσωπο
- Χίλιες και μία Νύχτες (επίσης γνωστή ως Αραβικές Νύχτες, περίπου 800-900)
- Μύθοι από Ζαν ντε Λα Φονταίν (1668-1694)
- Παραμύθια (1837) του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
- Μύθοι για την Εποχή Μας (1940) του Τζέιμς Θέρμπερ
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Enzyklopädie des Märchens (1977), see "Fabel", "Äsopica" etc.