Αληγείς άνεμοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ως αληγείς άνεμοι, (εκ του α στερητικού + λήγειν), χαρακτηρίζονται οι άνεμοι που πνέουν μεταξύ της Ζώνης υποτροπικών νηνεμιών, δηλαδή της περιοχής με υψηλές βαρομετρικές πιέσεις εκάστου ημισφαιρίου, και της Ζώνης τροπικών νηνεμιών παρά τον Ισημερινό όπου και οι παρατηρούμενες χαμηλές βαρομετρικές πιέσεις.

Οι αληγείς άνεμοι έχουν στο μεν βόρειο ημισφαίριο διεύθυνση βορειοανατολική (ΒΑ), ενώ στο νότιο ημισφαίριο νοτιοανατολική. Οι άνεμοι αυτοί πνέουν με μεγάλη σταθερότητα καθ΄ όλο το έτος, εξ ου και τ΄ όνομά τους. Σε ορισμένες όμως περιοχές της υδρογείου, όπως στο βόρειο Ινδικό ωκεανό, καθώς και στο δυτικό τμήμα του βορείου Ειρηνικού ωκεανού δεν πνέουν οι αληγείς. Αντ΄ αυτών, πνέουν «εποχικοί άνεμοι», όπως οι λεγόμενοι Μουσώνες.

Πάνω από τους αληγείς ανέμους, σε υψόμετρα πάνω από 2.000 μέτρα, πνέουν οι ανταληγείς άνεμοι, η διεύθυνση των οποίων είναι αντίθετη των αληγών κατά ημισφαίριο, όπως υποδηλώνει και η ονομασία τους.

Η ένταση των αληγών ανέμων είναι κατά μέσον όρο 3 - 4 βαθμοί της κλίμακας Μποφόρ, (7 - 16 κόμβοι). Οι καιρικές συνθήκες στις ζώνες των αληγών χαρακτηρίζονται από αίθριο γενικά ουρανό μέχρι λίγο νεφελώδη. Απαιτείται όμως ιδιαίτερη προσοχή, διότι σε ορισμένες περιοχές και ορισμένες εποχές συχνά οι καιρικές συνθήκες αυτές διακόπτονται από τροπικούς κυκλώνες.