Αλέξανδρος Καλούδης
| Αλέξανδρος Καλούδης | |
|---|---|
| Γέννηση | 1857 Κρήτη |
| Θάνατος | 1923 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλέξανδρος Καλούδης ή Καλλούδης (Κρήτη ή Αθήνα, 1853 – Αθήνα , 1923) ήταν Έλληνας ζωγράφος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1853 στην Κρήτη ή στην Αθήνα και σπούδασε ζωγραφική στο Παρίσι (1875-1885) όπου υπήρξε μαθητής στο ατελιέ του Αλεξάντρ Καμπανέλ.[1] Κατά την πολυετή παραμονή του στη γαλλική πρωτεύουσα πήρε ενεργό μέρος στα καλλιτεχνικά δρώμενα παρουσιάζοντας επί σειρά ετών δημιουργίες του στο Σαλόνι της Εταιρείας Ζώντων Καλλιτεχνών, της οποίας ήταν μέλος.[1] Το 1881 συμμετείχε στην ίδρυση του Συλλόγου των Ωραίων Τεχνών μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Πολυχρόνης Λεμπέσης, ο Γεώργιος Βρούτος, ο Λάζαρος Φυτάλης κ.ά.[2] Το 1885 παρουσίασε έργα του στην πρώτη έκθεση του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσός και τον επόμενο χρόνο επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα όπου διορίστηκε άμισθος καθηγητής στο Σχολείο των Τεχνών. Τα επόμενα χρόνια συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις όπως των Ολυμπίων (1888), στην έκθεση της Εταιρείας των Φιλοτέχνων (1899), στην έκθεση της Καλλιτεχνικής Ενώσεως (1900) αλλά και στην μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1903.[1] Μαθητής του υπήρξε ο Σπύρος Βασιλείου.[3] Απεβίωσε το 1923 στην Αθήνα.[1]
Τεχνοτροπία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Καλλούδης απέκτησε κατά τη διάρκεια της μαθητείας του κοντά στον Αλεξάντρ Καμπανέλ την αίσθηση του συνόλου και την τάση για λιτές και προσεγμένες συνθέσεις.[4] Ειδικεύτηκε στην απόδοση της νεκρής φύσης δίνοντας έμφαση στη χρωματική ποιότητα και στην υφή των πραγμάτων[5] ενώ καταπιάστηκε και με την προσωπογραφία, παραμένοντας πιστός στον ακαδημαϊκό ρεαλισμό.[1]
Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Προσωπογραφία του Τιμολέοντα Φιλήμωνα. -
Προσωπογραφία του Ανάργυρου Πετράκη. -
Ρόδια. -
Νεκρή φύση με σύκα.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Εθνική Πινακοθήκη: Αλέξανδρος Καλούδης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2014.
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1999. σελ. 157.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014.
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1999. σελ. 86.
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1999. σελ. 342.