Αλέξανδρος Καλλιμάχης (νεότερος)

Αλέξανδρος Καλλιμάχης
ηγεμόνας της Σάμου
Περίοδος	1850 - 1854
Προκάτοχος	Στέφανος Βογορίδης
Διάδοχος	Ιόν Γκίκα
Γέννηση	Μολδαβία
Θρησκεία	Χριστιανός Ορθόδοξος
δεδομένα ()

Γιος του Σκαρλάτου Καλλιμάχη, ο Αλεξάντρου Καλλιμάχι ή Αλέξανδρος Καλλιμάχης έφυγε από τη Μολδαβία με τη μητέρα του και άλλα μέλη της οικογένειάς του το 1821, όταν πέθανε ο πατέρας του. Η οικογένεια αναζήτησε καταφύγιο στη Ρωσία, όπου ο Αλέξανδρος τελείωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Αφού ταξίδεψε ανά την Ευρώπη κατέληξε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1829, όπου του αποκαταστάθηκαν η περιουσία και οι τίτλοι της οικογένειάς του.

Μπήκε στην Οθωμανική διοίκηση πρώτα ως ακόλουθος και μετά ως σύμβουλος του Ρασίντ Πασά, τότε πρέσβη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο Παρίσι.

Το 1848 διορίστηκε Πληρεξούσιος Διπλωμάτης στο Λονδίνο και ένα χρόνο αργότερα στο Παρίσι με τον ίδιο τίτλο. Το 1850 διορίστηκε Πρίγκιπας της Σάμου, μια θέση που δεν υπηρέτησε ποτέ προσωπικά, επιλέγοντας να διοικήσει το νησί μέσω των γραφείων ενός αντιπροσώπου, του Γεώργιου Κονεμένου. Αν και η εξουσία του γνώρισε αντίσταση από κάποιους στο νησί, γενικά είναι γνωστός ότι ευνόησε το συνταγματικό πολιτικό σύστημα της Ηγεμονίας. Αυτό συνίστατο στο διαχωρισμό της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας. Προώθησε επίσης το εκπαιδευτικό σύστημα, ιδρύοντας τέσσερα ελληνικά σχολεία και 22 δημοτικά σχολεία, και επίσης εγκαθιδρύοντας ένα σύστημα για τα δικαστήρια και ένα τυπογραφείο.

Το 1853 αποσύρθηκε στις Βερσαλλίες αλλά ανακαλέστηκε το 1855 και διορίστηκε πρέσβης στη Βιέννη, θέση που μπόρεσε να αναλάβει μόνο αφού είχε παίξει σημαντικό ρόλο στις διασκέψεις της Κωνσταντινούπολης για την αναδιοργάνωση των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών. .

Για τις υπηρεσίες του ο Καλλιμάχης έλαβε τον Ιούνιο του 1861 τον Οθωμανικό τίτλο του Βαλή, ο πρώτος χριστιανός στο οποίο αποδόθηκε αυτή η τιμή.

Πηγές

• Nita Dan Danielescu. "Gavriil Callimachi, ctitorul Catedralei mitropolitane Sf. Gheorghe din Iasi" Ziarul Lumina, 2006-02-20
• Thompson Cooper. Men of the Time: A Dictionary of Contemporaries. p. 201; G. Routledge and sons, London, New York, 1875
• The History of Samos