Αιακίδης της Ηπείρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αιακίδης
Βασιλεύς της Συμμαχίας των Ηπειρωτών
Περίοδος εξουσίας
324 π.Χ. (?) - 316 π.Χ.
ΠροκάτοχοςΑλέξανδρος Α'
Διάδοχος(εκτός της δυναστείας)
Λυκίσκος
Περίοδος εξουσίας
μερικοί μήνες το 313 π.Χ.
ΠροκάτοχοςΛυκίσκος
ΔιάδοχοςΑλκέτας Β΄
ΕθνικότηταΈλληνας, Ηπειρώτης, Μολοσσός
Οίκος/ΓενεάΑιακίδες
ΠατέραςΑρύββας
ΜητέραΤρωάδα Α΄
Θάνατος313 π.Χ., Οινιάδες
ΣύζυγοςΦθία Β΄
ΕπίγονοιΔηιδάμεια Α΄
Τρωάδα Β΄
Πύρρος Α΄

Ο Αιακίδης (... - 313 π.Χ.) ήταν βασιλιάς των Μολοσσών, μιας φυλής της Ηπείρου, μέλος της Δυναστείας των Αιακιδών. Ήταν γιος του βασιλιά Αρύββα και της Τρωάδας.[1]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άνοδος στον θρόνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον πατέρα του, Αρύββα, επρόκειτο λογικά να διαδεχτεί ο μεγαλύτερος γιος του, Αλκέτας, ο οποίος τελικά εξορίστηκε από τον Αρύββα, εξαιτίας της συμπεριφοράς του.[2] Διάδοχός του ορίστηκε ο Αιακίδης, γιος του από τη σύζυγό του, Τρωάδα.

Τελικά όμως, τον Αρύββα εκθρόνισε ο βασιλιάς της Μακεδονίας, Φίλιππος Β΄. Ο τελευταίος ανέβασε στον θρόνο των Μολοσσών τον εξάδελφό του και μετέπειτα γαμπρό του, αδελφό της γυναίκας του Ολυμπιάδας, Αλέξανδρο Α΄, ο οποίος έμεινε γνωστός στην ιστορία για την εκστρατεία που πραγματοποίησε στην ιταλική χερσόνησο.[3] Ωστόσο, παρά τις αρχικές επιτυχίες του βρήκε τον θάνατο το 331 π.Χ., την ίδια χρονιά που ο Αλέξανδρος ο Μέγας ίδρυσε την πόλη της Αλεξάνδρειας στον Νείλο.[4] Ηγεμόνας του βασιλείου ορίστηκε η χήρα του, Κλεοπάτρα, ως επίτροπος του ανήλικου γιου τους, Νεοπτόλεμου. Ωστόσο η Κλεοπάτρα αργότερα μετέβη στη Μακεδονία με τα παιδιά της, ως φιλοξενούμενη του αντιβασιλιά, Αντίπατρου και τον θρόνο ανέλαβε ο Αιακίδης, (που σ΄ όλο αυτό το διάστημα είχε καταφύγει στην Αθήνα).[5]. Εκείνη την περίοδο φιλοξένησε και την Ολυμπιάδα, αδερφή του Αλεξάνδρου Α΄ και μητέρα του Αλεξάνδρου του Μέγα.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αιακίδης νυμφεύθηκε τη Φθία, η οποία καταγόταν από τη Θεσσαλία και ήταν κόρη του Μένονος από τα Φάρσαλα, ήρωα του Λαμιακού Πολέμου.[1] Το ζευγάρι απέκτησε δύο κόρες, τη Δηιδάμεια και την Τρωάδα, καθώς και ένα γιο, που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Πύρρος της Ηπείρου.[1][2]

Πόλεμος υπέρ της Ολυμπιάδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 323 π.Χ. ο Αλέξανδρος ο Μέγας απεβίωσε στη Βαβυλώνα σηματοδοτώντας την έναρξη ενός αιματοβαμμένου αγώνα για επικράτηση ανάμεσα στους Διαδόχους του. Το 317 π.Χ. ο Αιακίδης βοήθησε τον Πολυπέρχονα να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της Ολυμπιάδας και του πεντάχρονου βασιλιά της Μακεδονίας, Αλεξάνδρου Δ' (γιου του Αλεξάνδρου του Μέγα από τη Ρωξάνη)[2][6][7] κατά του Φιλίππου του Αρριδαίου. Υπήρξε δε συμφωνία για αρραβώνα ανάμεσα στον μικρό Αλέξανδρο και την επίσης ανήλικη κόρη του Αιακίδη, τη Δηιδάμεια.[8]

Τη βασίλισσα Ολυμπιάδα πολιορκούσε ο Κάσσανδρος, ο οποίος όταν έμαθε πως οι δυνάμεις του Αιακίδη πλησίαζαν, έστειλε εναντίον του τον στρατηγό Αταρχία.[9] Ο τελευταίος εκτέλεσε τις διαταγές του με επιτυχία, παρεμποδίζοντας την επέλαση του Αιακίδη. Ο βασιλιάς της Ηπείρου είχε επιπροσθέτως να αντιμετωπίσει τις αποστασίες εκείνων των στρατιωτών που οδηγήθηκαν στην εκστρατεία χωρίς τη θέλησή τους.[9][2] Τελικά άφησε τους δυσαρεστημένους να φύγουν, ωστόσο εκείνοι, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του βασιλιά, οργάνωσαν κίνημα στην πατρίδα πετυχαίνοντας να τον εκθρονίσουν.[5][9][10] Αποφάσισαν δε να ταχτούν με το πλευρό του Κάσσανδρου, ο οποίος έστειλε στην Ήπειρο τον Λυκίσκο να ασκήσει τα καθήκοντα στρατηγού και αντιβασιλιά.[9] Ο γιος του Αιακίδη, Πύρρος, ήταν μόλις δύο ετών, εντούτοις μια ομάδα πιστών ακολούθων του πατέρα του κατάφερε να τον φυγαδεύσει με ασφάλεια στη χώρα των Ιλλυριών, όπου τον υιοθέτησε ο βασιλιάς Γλαυκίας.[5][10][11]

Δεύτερη περίοδος βασιλείας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κουρασμένοι από την επιρροή των Μακεδόνων στα εσωτερικά του κράτους τους, οι Ηπειρώτες επεδίωξαν την επιστροφή του Αιακίδη το 313 π.Χ. Ο Κάσσανδρος αντέδρασε στέλνοντας τον αδερφό του, Φίλιππο, εναντίον τους με στρατό.[2][12] Ο τελευταίος βιαζόταν ιδιαίτερα να νικήσει τον αντίπαλό του, προτού καταφέρουν να του στείλουν ενισχύσεις οι Αιτωλοί. Παρόλο που ο στρατός του Αιακίδη ήταν ισχυρός και καλά προετοιμασμένος, υπέστη σοβαρές απώλειες. 50 περίπου άτομα από αυτά που βοήθησαν τον βασιλιά να επιστρέψει στον θρόνο του, οδηγήθηκαν δεμένα στον Κάσσανδρο.[12] Καθώς ο Αιακίδης κινούταν προς το στρατόπεδο των Αιτωλών, έλαβε χώρα και δεύτερη μάχη κοντά στις Οινιάδες, όπου ο βασιλιάς των Μολοσσών βρήκε τον θάνατο.[2][12] Για να καλυφθεί το κενό οι Ηπειρώτες κάλεσαν από την εξορία τον μεγαλύτερο αδερφό του, Αλκέτα Β΄.[13]

Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος (π.Χ.) Γεγονός
Γέννηση του Αιακίδη, γιου του βασιλιά Αρύββα και της Τρωάδας.
359 π.Χ. Ο Αρύββας εξασφαλίζει τη συμμαχία του βασιλιά της Μακεδονίας, Φίλιππου Β΄, δίνοντάς του το χέρι της ανηψιάς του, Ολυμπιάδας.
356 π.Χ. Γεννιέται ο Αλέξανδρος ο Μέγας.
350 π.Χ. Ο Φίλιππος εισβάλει στην Ήπειρο, τοποθετώντας στον θρόνο τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Α΄.
334 π.Χ. Ο Αλέξανδρος Α΄ αναχωρεί για εκστρατεία στην Ιταλία, μετά από παράκληση της πόλης του Τάραντα.
331 π.Χ. Ο Αλέξανδρος Α΄ χάνει τη ζωή του καθώς διέσχιζε με τον στρατό του ένα ποτάμι στην Πανδοσία. Τον διαδέχεται η χήρα του, Κλεοπάτρα, ως επίτροπος του ανήλικου γιου του, Νεοπτόλεμου Γ΄.
330 π.Χ. Η Ολυμπιάδα μεταβαίνει στην Ήπειρο, αλλά λίγο αργότερα η κόρη της Κλεοπάτρα μεταβαίνει στην Πέλλα. Ο Αιακίδης κυβερνά την Ήπειρο.
Ο Αιακίδης νυμφεύεται τη Φθία, η οποία καταγόταν από τη Θεσσαλία και ήταν κόρη του Μένονος, ήρωα του Λαμιακού Πολέμου.
323 π.Χ. Θάνατος του Αλεξάνδρου του Μέγα στη Βαβυλώνα.
318 π.Χ. Γεννιέται ο Πύρρος της Ηπείρου, γιος του Αιακίδη και της Φθίας.
317 π.Χ. Ο Αιακίδης βοηθά τον Πολυπέρχονα να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της ξαδέρφης του, Ολυμπιάδας και του πεντάχρονου βασιλιά της Μακεδονίας, Αλεξάνδρου Δ'. Δημιουργείται συμφωνία για αρραβώνα ανάμεσα στον μικρό Αλέξανδρο και την επίσης ανήλικη κόρη του Αιακίδη, τη Δηιδάμεια.
316 π.Χ. Ο Αιακίδης σπεύδει να βοηθήσει την Ολυμπιάδα, η οποία μάχεται τον Κάσσανδρο. Τον αναχαιτίζει ο στρατηγός Αταρχίας. Ο Αιακίδης αντιμετωπίζει τη στάση μιας μερίδας στρατιωτών οι οποίοι τελικά οργανώνουν κίνημα και τον ανατρέπουν. Ο Πύρρος φυγαδεύεται στην Ιλλυρία. Ο Κάσσανδρος διατάζει τη θανάτωση της Ολυμπιάδας.
Αντιβασιλιάς της Ηπείρου αναλαμβάνει ο Λυκίσκος, με διαταγές του Κάσσανδρου.
313 π.Χ. Ο Αιάκίδης επιστρέφει στον θρόνο. Συγκρούεται δύο φορές με τον Φίλιππο, αδερφό του Κάσσανδρου, και χάνει τη ζωή του κοντά στις Οινιάδες. Τον διαδέχεται ο μεγαλύτερος αδερφός του, Αλκέτας Β΄.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος», §1
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Παυσανίας, «Ελλάδος περιήγησις», 1.11
  3. Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου», 23.1
  4. Τίτος Λίβιος, «Ab Urbe condita», 8.24 Αρχειοθετήθηκε 2011-03-20 στο Wayback Machine.
  5. 5,0 5,1 5,2 Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου», 17.3
  6. Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 19.11
  7. Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου», 14.5
  8. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος», §4
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 19.36
  10. 10,0 10,1 Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος», §2
  11. Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος», §3
  12. 12,0 12,1 12,2 Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 19.74
  13. Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 19.88

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαίες πηγές