Αιάντειο Σαλαμίνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°55′22″N 23°28′4″E / 37.92278°N 23.46778°E / 37.92278; 23.46778

Αιάντειο
Αιάντειο is located in Greece
Αιάντειο
Αιάντειο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑττικής
ΔήμοςΣαλαμίνος
Δημοτική ΕνότηταΣαλαμίνας
Δημοτική ΚοινότηταΑιαντείου
Γεωγραφία
ΝομόςΑττικής
Υψόμετρο40
Έκταση42,812 (η κοινότητα)
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΜούλκι
Ταχ. κώδικας18902
Τηλ. κωδικός210
Η παραλία Αιαντείου κατά το ηλιοβασίλεμα

Το Αιάντειο είναι παραθαλάσσια κωμόπολη στη Σαλαμίνα σε υψόμετρο 40 μ. και με πληθυσμό 3.652 κατοίκων. Απέχει από τη Σαλαμίνα 4 χλμ. Βρίσκεται στην ανατολική ακτή του νησιού, στο νότιο μυχό του όρμου της Σαλαμίνας.[1] Είναι έδρα ομώνυμης δημοτικής κοινότητας του δήμου Σαλαμίνας. Το χωριό μέχρι το 1915 ονομαζόταν Μούλκι. Σε ολόκληρη τη Σαλαμίνα υπάρχει ιδιωτικό δίκτυο μέσω μαζικής μεταφοράς για τις καθημερινές μετακινήσεις τόσο των κατοίκων όσο και των επισκεπτών κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες έργων για την ανάπλαση της περιοχής και γενικότερα του νησιού αφού αποτελεί προορισμό εκατοντάδων κατοίκων της Αθήνας λόγο της μικρής απόστασης και του μικρού κόστους μεταφοράς.

Δημοτική κοινότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δημοτική κοινότητα Αιαντείου είναι χαρακτηρισμένη ως αστικός πεδινός οικισμός, με έκταση 42,812 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Γαϊδούρι (νησί), Δημήτρανι, Κανάκια, Κολώνες, Μαρούδι, Κανάκια (νησί), Πέρα (νησί), Πέρανη, Περιστέρια, Περιστέρια (νησί) και Τρίνησα - Τρίμεσα (νησί). [2]

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνιμος [3][4][5]
Έτος Πληθυσμός
1991 2.072 (2.783)
2001 2.973 (3.606)
2011 4.860 (5.888)
Πραγματικός (de facto) [6][7][2]
Έτος Πληθυσμός
1961 355 (564)
1971 406 (665)
1981 1.658 (2.228)
1991 2.971 (4.451)
2001 3.652 (4.685)
2011 5.007 (5.995)

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της δημοτικής κοινότητας)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)