Αθανασία
Αθανασία ονομάζεται η ιδιότητα να ζει κανείς για πάντα.[1]
Ορισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επιστήμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Βιολογία, η αθανασία δεν αποτελεί σχέδιο της φύσης, καθώς δεν είναι χρήσιμη ούτε για την αναπαραγωγή, ούτε για τη διαιώνιση των ειδών. Με την ανάπτυξη των ερευνητικών κλάδων της επιστήμης της ζωής, όπως η γενετική, η νανοϊατρική, οι νευροεπιστήμες και με την εκθετικά επιταχυνόμενη τεχνολογική πρόοδο, η δημιουργία ενός αθάνατου ανθρώπου φαντάζει δυνατή.
Σύμφωνα με τον Jerry Shay, καθηγητή μοριακής βιολογίας και νευροεπιστημών στο πανεπιστήμιο του Τέξας, η τελομεράση είναι: «Ένα ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια -τα φυσικά άκρα των χρωμοσωμάτων-, η ονομασία των οποίων προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "τέλος" και "μέρος". Αποτελούνται από επαναλαμβανόμενο μη γονιδιακό γενετικό υλικό και καλύπτονται από πρωτεΐνες. Ο ρόλος τους είναι η προστασία της ακεραιότητας του μορίου του DNA. Από όταν είμαστε έμβρυα μέχρι να αναπτυχθούμε πλήρως, κάθε κυτταρική διαίρεση του οργανισμού μας συνοδεύεται από απώλεια τμήματος των τελομεριδίων. Αυτή έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση ή και την απώλεια της ανανεωτικής ικανότητας των κυττάρων. Κατά την "Τελομεριδιακή θεωρία της γήρανσης", η ένδεια των τελομερών συνδέεται με τα φαινόμενα κυτταρικού μαρασμού που παρατηρούνται κατά τη φυσιολογική γήρανση των οργανισμών. Όταν τελικώς εξαντληθούν οι τελομεράσες, τότε γερνάμε. Η τελομεράση, μία ουσία ενεργή κυρίως κατά την παραγωγή ωαρίων ή σπερματοζωαρίων, είναι το ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια».[2]
Το 2001, ο Shay απέδειξε ότι, παρά τη σχέση της τελομεράσης με τον καρκίνο, η τεχνητή ενεργοποίησή της σε φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα τα καθιστά πρακτικά αθάνατα.[2] Η σημασία των τελομερών στη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης είχε διαπιστωθεί από τη δεκαετία του 1930. Αμερικανοί και Βρετανοί βιολόγοι είχαν αποδείξει ότι τα τελομερή είναι απαραίτητα για τη σταθερότητα της δομής των χρωμοσωμάτων, και επομένως για την επιβίωση του οργανισμού. Χωρίς την προστασία των τελομερών, τα χρωμοσώματα θα παρουσίαζαν διάφορες ανωμαλίες, απειλώντας την επιβίωση των κυττάρων, και επομένως του ανθρώπου.[3]
Παρόλα αυτά, δεν συμφωνούν όλοι με την παραπάνω άποψη. Ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι δεν γεννιούνται για να ζουν για πάντα, άσχετα αν μπορεί ή όχι να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.[εκκρεμεί παραπομπή]
Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κοιτίδα της δοξασίας για την αθανασία της ψυχής είναι η θρησκεία και αποτελεί βασική θρησκειοφιλοσοφική πεποίθηση που απαντά στο ερώτημα για το αν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο. Συναντάται και στον πολυθεϊσμό. Περιέχει κάποιες θεμελιώδεις δοξασίες, όπως τη συνέχιση της ζωής μετά το θάνατο, τον αποχωρισμό της ψυχής από το σώμα, την επανένωσή τους στο μεταθανάτιο υπερπέραν, την κρίση των ανθρώπινων πράξεων, την τιμωρία (κόλαση ή Άδης) ή την ανταμοιβή (παράδεισος).
Υπάρχουν αντιλήψεις όπως το δικαστήριο των ετοιμοθάνατων στην αρχαία Αίγυπτο, και η Ιρανική διδασκαλία για τη γέφυρα που διαβαίνουν οι νεκροί πηγαίνοντας από τα ουράνια στα επίγεια, η οποία προοδευτικά στενεύει για τους άδικους και διευρύνεται για τους δίκαιους.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γιώργος Φουντουλάκης, Η ουσία και η αθανασία της ψυχής κατά τους αρχαίους φιλοσόφους και τους πατέρες της Εκκλησίας, Ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2010.
- Ιάμβλιχος, Αποσπάσματα περί ψυχής, εκδ. Κάκτος, Αθήνα, 2009.
- Παναγής Λεκατσάς, Η ψυχή - Η ιδέα της ψυχής και της αθανασίας της και τα έθιμα του θανάτου, εκδ. Καστανιώτης 2008.
- Μάριος Μπέγζος, αθανασία, Θρησκειολογικό Λεξικό, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2000, σελ. 23-25.
- Erwin Rohde, Ψυχή - Η λατρεία των ψυχών και οι αντιλήψεις περί της αθανασίας στους αρχαίους Έλληνες, τόμος Α' & τόμος Β' εκδ. Ιάμβλιχος, Αθήνα 1998.
- Θεοδόσης Πελεγρίνης, Φιλοσοφική θεμελίωση της πίστεως στην αθανασία της ψυχής, Αθήνα 1978.
- Κυριάκος Χατζηιωάννου, Χρήση του «καθαρσίου πυρός» για τον εξαγνισμό και την αθανασία στον Ελληνικό χώρο, Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης, τόμος ΙΒ (1973), σελ. 51-69.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «immortality - definition of immortality in English | Oxford Dictionaries». Oxford Dictionaries | English. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 «εφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2009.
- ↑ Τα Νέα (06/10/2009). "Βραβείο Νόμπελ για το «ένζυμο της αθανασίας»" του Δημητρολόπουλου Περικλή. Αρχειοθετήθηκε 09/10/2009. Ανακτήθηκε 28/03/2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Θρησκεία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |