Αθανάσιος Βελούδιος
| Αθανάσιος Βελούδιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αθανάσιος Βελούδιος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 16 Ιουλίου 1895 Αθήνα[1] |
| Θάνατος | 2 Μαΐου 1992 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός στρατιώτης αεροπόρος χορογράφος μουσικολόγος λαογράφος συγγραφέας συνθέτης φωτογράφος glider pilot |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Πολεμικός Σταυρός Γ' Τάξεως |
Ο Αθανάσιος (Θάνος) Βελούδιος (Αθήνα, 1895 - 1992)[2] υπήρξε Έλληνας αεροπόρος, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και αργότερα καλλιτέχνης και ηθοποιός.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1917 κατατάχτηκε ως σημαιοφόρος στην Ναυτική Αεροπορική Υπηρεσία. Κατά το διάστημα 1917-1918 συμμετείχε σε αεροπορικές επιχειρήσεις στο Μακεδονικό Μέτωπο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.[3]
Κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας (1919-1922), συμμετείχε σε επιχειρήσεις με τη "Ναυτική Αεροπορική Μοίρα Σμύρνης". Σε μία από τις αποστολές που ανέλαβε, στις 25 Ιουνίου 1920, με αεροσκάφος B.E.2e, εκτέλεσε αναγνώριση στον τομέα Προύσας - προσβάσεων όρους Ολύμπου Βιθυνίας - Μουδανιών. Αφού εξακρίβωσε τις θέσεις των ελληνικών στρατευμάτων, που προήλαυναν δυτικά της Προύσας, πέταξε πάνω από την ίδια πόλη και εκτέλεσε παράτολμη προσγείωση, στον περίβολο της εκεί Οθωμανικής Στρατιωτικής Ακαδημίας, όπου ύψωσε στον ιστό της την Ελληνική σημαία και στη συνέχεια απογειώθηκε.[4] Για αυτή την ενέργεια έλαβε το προσωνύμιο Πορθητής της Προύσας.[5] Ο Βελούδιος συμμετείχε σε αεροπορικές αποστολές μέχρι και τη λήξη των πολεμικών επιχειρήσεων στη Μικρά Ασία, με τα "Προκεχωρημένα Αεροπορικά Σμήνη Μετώπου", ενώ τον Σεπτέμβριο του 1921 του απονεμήθηκε ο Πολεμικός Σταυρός Γ' Τάξης.[6] Το 1923 απομακρύνθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις, αλλά επανήλθε το 1927. Αποστρατεύτηκε τελικά ως αντιπλοίαρχος το 1934.[3]
Παράλληλα, εκτός της στρατιωτικής σταδιοδρομίας, ο Αθανάσιος Βελούδιος συμμετείχε ως συνεργάτης του Άγγελου Σικελιανού στις Δελφικές Εορτές, το 1927 και 1930.[7][8] Συγκεκριμένα, το 1927, κλήθηκε από την Εύα Πάλμερ-Σικελιανού (κατόπιν γνωριμίας και σύνδεσής του με το ζεύγος Σικελιανού) να παρουσιάσει στις Δελφικές Εορτές του 1927 τον «Αρχαίο Ελληνικό Πυρρίχιο χορό», διδάσκοντας ο ίδιος ως «χορογράφος και ρυθμοδότης» («εκρατούσα μόνος μου το σωστό μέτρον, με ένα τύμπανον», θα γράψει σ’ ένα του κείμενο) τα βήματα και την κινησιολογία του αρχαίου πολεμικού χορού σε νέους της εποχής (υπήρχαν και απλοί έφηβοι, μέλη μιας ομάδας «Αθηναίων Προσκόπων», και «αληθινοί Οπλίτες που μου εδάνεισεν ο Βασιλικός Ελληνικός Στρατός», όπως θυμάται ο ίδιος ο Βελούδιος, ως συμμετέχοντες στις χορευτικές ομάδες). Η αρχική επιτυχία των πρώτων εορτών του ζεύγους Σικελιανού οδήγησε στην επανάληψη της διδασκαλίας και παρουσίασης του Πυρριχίου το 1930, με υπεύθυνο και αυτήν την φορά τον ίδιο. Η έμπνευση και οι σχετικές γνώσεις του Βελουδίου για την διδασκαλία της «Πυρριχίου Στρατιωτικής Ορχήσεως» (κατά δήλωσή του) στις Δελφικές Εορτές προήλθαν, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, από «εν είδη στιγμιοτύπων απεικονίσεις σε αρχαία κλασικά βάζα (Δούριδος Εξεκίου κλπ.), από φιγούρες ορχουμένων αρχαίων Ελλήνων και κυρίως από «τα πατήματα» των Νεοελλήνων με τον χορόν των […]».[9]
Αργότερα, συμμετείχε ως ηθοποιός στις ταινίες: «Γαλήνη» (1958) του Γρέγκορι Μαρκόπουλου, «Η Χρυσομαλλούσα» (1978) του Τώνη Λυκουρέση, «Ελευθέριος Βενιζέλος 1910–1927» (1980) του Παντελή Βούλγαρη, «Μανία» (1985), και «Ταξίδι του μέλιτος» (1979) του Γιώργου Πανουσόπουλου.[10]
Πέθανε στις 2 Μαΐου 1992 σε ηλικία 97 ετών.[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 www
.lifo .gr /articles /people _articles /206945 /onomazomai-thanos-moyrrais-velloydios-kai-oydepote-ezisa-os-fyton. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021. - ↑ Lifo:Ένα αφιέρωμα στον μύστη Θάνο Μούρραη-Βελλούδιο.
- ↑ 3,0 3,1 Παλούμπης: 2009: σελ. 360
- ↑ «Ιστορία Πολεμικής Αεροπορίας: Επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία (1919-1922)». Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2014.
- ↑ Παλούμπης: 2009: σελ. 129-130
- ↑ Παλούμπης: 2009: σελ. 164-166
- ↑ Μαυρολέων, Άννα. «Δελφοί: Νέοι τρόποι για παράσταση του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος». Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. σελ. 12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2014.
- ↑ «Αφιέρωμα στον Θάνο Βελούδιο στο κέντρο «Beton 7»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2015.
- ↑ Θάνος Βελούδιος, «Ένα ελληνικό μεσημέρι στον κήπο του Α. Σικελιανού. Αναμνήσεις του Θάνου Βελούδιου, συνεργάτη του εμπνευσμένου ζευγαριού.», εφημερίδα Μεσημβρινή («Έτος Σικελιανού – Αφιέρωμα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του»), 20 Μαρτίου 1981.
- ↑ «Θάνος Βελούδιος». ishow.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2014.
- ↑ https://www.politeianet.gr/books/9789604773183-mourrais-belloudios-thanos-odos-panos-apanta-ta-euriskomena-sto-surtari-mas-282913
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βελούδιος Θάνος, «Ένα ελληνικό μεσημέρι στον κήπο του Α. Σικελιανού. Αναμνήσεις του Θάνου Βελούδιου, συνεργάτη του εμπνευσμένου ζευγαριού.», εφημερίδα Μεσημβρινή («Έτος Σικελιανού – Αφιέρωμα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του»), 20 Μαρτίου 1981.
- Βογιατζής Δημήτριος. Αεροσκάφη Farman: Τα Πρώτα Ελληνικά Πολεμικά Αεροσκάφη. Αεροπορική Επιθεώρηση. Τεύχος 76, Αύγουστος 2005. Υπηρεσία Αεροπορικών Εκδόσεων. ISN 1105-5960, σελ. 33-42.
- Παλούμπης, Ιωάννης (2009). Απ' τα Πελάγη... στους Αιθέρες. Πειραιάς: Εκδόσεις Ναυτικού Μουσείου Ελλάδας. ISBN 978-960-88535-6-0.
- Παπαγεωργίου Κ. Αθ.(επιμέλεια), Άγγελος Σικελιανός. Εύα Palmer-Σικελιανού. Δελφικές Εορτές. Ειδικόν αφιέρωμα της επιθεωρήσεως ΗΩΣ. Δεύτερη έκδοση., εκδόσεις Παπαδήμας, Αθήνα 19982, σ. 116 - 125.