Iggy Pop

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ίγκι Ποπ)
Iggy Pop
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		James Newell Osterberg Jr. (Αγγλικά)
ΨευδώνυμοIggy Pop
Γέννηση21 Απριλίου 1947 (1947-04-21) (76 ετών)
Muskegon[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[2]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και Pioneer High School[3]
Ιδιότητατραγουδιστής, μουσικός, ηθοποιός, κιθαρίστας[4], τραγουδοποιός και μουσικός ηχογραφήσεων
Εν ενεργεία1960 - σήμερα
ΣύζυγοςWendy Weissberg (1968), Suchi Asano (1984–1999) και Nina Alu (από 2008)
ΤέκναEric Benson
Όργανακιθάρα, κρουστό μουσικό όργανο, ακουστική κιθάρα, πληκτροφόρο και φωνή[5]
Είδος τέχνηςροκ, χαρντ ροκ[6], proto-punk, Γκαράζ ροκ, πανκ, glam rock, post-punk και εναλλακτική ροκ
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (24  Ιουλίου 2003)[7], Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (24  Απριλίου 2017)[8], Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[9] και Πολικό Μουσικό Βραβείο (2022)[10]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

O Τζέιμς Νιούελ Όστερμπεργκ Τζούνιορ, γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Iggy Pop (ελληνική απόδοση: Ίγκι Ποπ,[11][12][13][14][15] 21 Απριλίου 1947) είναι τραγουδιστής και συνθέτης της ροκ μουσικής, όπως και ηθοποιός. Είναι γνωστός για την εκρηκτική σκηνική του παρουσία και ξεκίνησε την καριέρα του με τους Stooges, πριν συνεχίσει ως σόλο καλλιτέχνης στα μέσα της δεκαετίας του '70.

Έχει γνωρίσει μεγάλες επιτυχίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του με τα κομμάτια "I Wanna Be Your Dog", "Search and Destroy" και "TV Eye" με τους Stooges, αλλά και τα "The Passenger", "Lust for Life" και "Real Wild Child (Wild One)" από την προσωπική του καριέρα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Prime Movers με τον Ίγκι Ποπ στα τύμπανα

Ο Όστερμπεργκ γεννήθηκε στο Μούσκεγκον του Μίσιγκαν το 1947 και μεγάλωσε σε οικισμό με τροχόσπιτα και λυόμενα σπίτια μαζί με τους γονείς του, τη Λουέλα και τον Τζέιμς Νιούελ Όστερμπεργκ, στο Υπσιλάντι του Μίσιγκαν.[16] Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από τη Γερμανία, την Αγγλία και την Ιρλανδία, ενώ της μητέρας του από τη Νορβηγία και τη Δανία, ενώ ο πατέρας του είχε υιοθετηθεί από σουηδική οικογένεια απ' όπου πήρε το επίθετο του.

Ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα σαν ντράμερ για κάποια τοπικά συγκροτήματα στο Ανν Άρμπορ του Μίσιγκαν, μεταξύ αυτών οι Iguanas, με τους οποίους ηχογράφησε μία διασκευή στο τραγούδι "Mona" του Μπο Ντίντλεϊ.[17] Στα τέλη του 1965, έγινε ντράμερ των Prime Movers και σταμάτησε τη φοίτησή του στο πανεπιστήμιο.[18]

Στις αρχές του 1967, μετακόμισε στο Σικάγο, όπου επηρεασμένος από συγκροτήματα όπως The Sonics, MC5 και The Doors, σχημάτισε τους Psychedelic Stooges και ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το όνομα Ίγκι. Το συγκρότημα αποτελούνταν από τον κιθαρίστα Ρον Άστον, τον ντράμερ Σκοτ Άστον και τον μπασίστα Ντέιβ Αλεξάντερ.[19] Έδωσαν την πρώτη τους συναυλία σε ένα πάρτι την ημέρα του Χαλοουίν στο Ντιτρόιτ, με την παρουσία μελών των MC5.

The Stooges[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Stooges

Το νεοσύστατο συγκρότημα μίκρυνε το όνομα του σε The Stooges και ο Ίγκι Ποπ έγινε γνωστός για τις φρενήρεις παραστάσεις του στις συναυλίες τους. Το 1968, υπέγραψαν συμβόλαιο με την Elektra Records, κυκλοφορώντας το ομώνυμο άλμπουμ τους ένα χρόνο αργότερα,[20] ακολουθούμενο από το "Fun House" το 1970.[21] Αν και οι δύο δίσκοι είχαν χαμηλές πωλήσεις, επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη του punk rock μερικά χρόνια αργότερα.[22]

Η δισκογραφική εταιρεία απέρριψε το συγκρότημα το 1971, λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος από το κοινό και της συνεχούς χρήσης ναρκωτικών. Οι Stooges διαλύθηκαν προσωρινά, αλλά με τη βοήθεια του Ντέιβιντ Μπόουι ένωσαν και πάλι τις δυνάμεις τους και μετακόμισαν στην Αγγλία. Αφού υπέγραψαν στην Columbia Records, κυκλοφόρησαν το "Raw Power", με τον Μπόουι στην παραγωγή.[23] Ο δίσκος δεν γνώρισε την επιτυχία που ήλπιζαν να έχουν και τα μέλη του συγκροτήματος έπεσαν και πάλι σε έντονη χρήση βαριών ναρκωτικών ουσιών, για να διαλυθούν το 1974.

Προσωπική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ίγκι Ποπ έζησε για ένα διάστημα άστεγος στο Χόλιγουντ, πριν εισαχθεί στο νευροψυχιατρικό ινστιτούτο του Λος Άντζελες.[24] Όσο βρισκόταν στην κλινική, συνέθεσε κάποια νέα κομμάτια με τον Τζέιμς Ουίλιαμσον, αλλά εφόσον δεν παρουσιάστηκε ενδιαφέρον από κάποια δισκογραφική εταιρεία, οι δύο μουσικοί διέκοψαν τη συνεργασία τους. Την ίδια περίοδο τον επισκέφθηκε ο Μπόουι, ο οποίος του πρότεινε να παίξουν μαζί στην περιοδεία για το άλμπουμ του, "Station to Station".[25] Η συνεργασία τους κύλησε τόσο καλά, που μετακόμισαν στο Βερολίνο στα τέλη του 1976, όπου ο Ποπ υπέγραψε στην RCA.

Ο Ίγκι Ποπ σε συναυλία το 1977

Ο Ποπ κυκλοφόρησε τα άλμπουμ "The Idiot" και "Lust for Life" μέσα στο 1977, τα οποία μπήκαν στο βρετανικό Top-30 και πούλησαν καλύτερα από όλα τα άλμπουμ των Stooges.[26][27] Ο Μπόουι ακολούθησε τον Ποπ στην παγκόσμια περιοδεία του παίζοντας πλήκτρα και το ζωντανά ηχογραφημένο "TV Eye Live 1977" προέκυψε από αυτή τη συνεργασία.[28]

Το 1978, υπέγραψε στην Arista και συνεργάστηκε με τον Ουίλιαμσον για το άλμπουμ "New Values",[29] την πρώτη από μία σειρά κυκλοφοριών με μπερδεμένο ηχητικό μοτίβο, όπως τα "Soldier" του 1980,[30] "Party" του 1981 και "Zombie Birdhouse" του 1982.[31][32] Το 1982, ο Ποπ έγραψε την αυτοβιογραφία του με τίτλο I Need More και αποσύρθηκε για ένα διάστημα με σκοπό να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ναρκωτικών του. Ο Μπόουι γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το κομμάτι "China Girl", μία από κοινού τους σύνθεση που είχε κυκλοφορήσει αρχικά στο άλμπουμ "The Idiot".[33]

Ο τραγουδιστής επανήλθε στο προσκήνιο το 1986, υπογράφοντας στην A&M και κυκλοφορώντας τον δίσκο "Blah-Blah-Blah", με παραγωγό και πάλι τον Μπόουι.[34] Στο άλμπουμ συμπεριλαμβανόταν η πρώτη του επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κομμάτι "Real Wild Child (Wild One)".[35] Δύο χρόνια αργότερα, πειραματίστηκε με το hard rock/heavy metal ύφος στο άλμπουμ "Instinct",[36] αλλά η μεγάλη του επιτυχία ήλθε το 1990, όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Brick by Brick", μαζί με το σινγκλ "Candy", όπου συνεργάστηκε με την Κέιτ Πίρσον των B-52's.[37]

Η μουσική του Ποπ και των Stooges έγινε και πάλι επίκαιρη με την άνοδο της δημοτικότητας του grunge και ο Ίγκι Ποπ κυκλοφόρησε τον δίσκο "American Caesar",[38] ενώ τρία χρόνια αργότερα επιχείρησε να επαναφέρει τη μουσική προσέγγιση των Stooges με το άλμπουμ "Naughty Little Doggie", χωρίς να γνωρίσει την εμπορική επιτυχία που είχε στις προηγούμενες κυκλοφορίες του.[39] Την ίδια χρονιά, επανεκδόθηκε το τραγούδι "Lust for Life" για το σάουντρακ της ταινίας Trainspotting, δίνοντας του μία Top-30 επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο.[40]

Κατά τη δεκαετία του '90, ο Ποπ έπαιξε σε διάφορες ταινίες όπως Ο παίδαρος (Cry-Baby), Ο νεκρός (Dead Man) και Το κοράκι στην πόλη των αγγέλων (The Crow II: City of Angels), όπως και στην τηλεοπτική σειρά The Adventures of Pete & Pete. Επίσης, η ταινία του 1998 με τίτλο Velvet Goldmine ήταν βασισμένη στη σχέση του Ποπ με τον Μπόουι στις αρχές της δεκαετίας του '70.

Το 1999, ο Ποπ υπήρξε το αντικείμενο ενός επεισοδίου του ντοκιμαντέρ Behind the Music του VH1, ενώ παράλληλα κυκλοφόρησε τον δίσκο "Avenue B",[41] ακολουθούμενο από το "Beat 'Em Up", δύο χρόνια αργότερα.[42]

Επανένωση των Stooges[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συναυλία το 2007

Το 2003, συνεργάστηκε με τους Ρον και Σκοτ Άστον για τέσσερα κομμάτια του άλμπουμ του "Skull Ring", αλλά και για την περιοδεία του δίσκου, όπου το set list κατακλυζόταν από κομμάτια των Stooges.[43] Την ίδια χρονιά, ο Ποπ έπαιξε στην ταινία Καφές και τσιγάρα (Coffee and Cigarettes) του Τζιμ Τζάρμους και το 2005 κυκλοφόρησε την συλλογή "A Million in Prizes: The Anthology", με 37 τραγούδια απ' όλη του την καριέρα.[44]

Στα επόμενα χρόνια συμμετείχε στο κομμάτι "Punkrocker" των Teddybears, τραγούδησε διάφορα κομμάτια της Μαντόνα για το Rock and Roll Hall of Fame και εμφανίστηκε σε διάφορες διαφημίσεις της ασφαλιστικής εταιρείας Swiftcover.[45] Με τους Stooges, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "The Weirdness",[46] αλλά το 2009 ο Ρον Άστον πέθανε λόγω καρδιακής προσβολής.[47]

Ο Ποπ κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Préliminaires" το 2009, εμπνευσμένο από τη μουσική τζαζ και το έργο του Γάλλου μυθιστοριογράφου Μισέλ Ουελμπέκ.[48] Το 2010, εντάχθηκε μαζί με τους Stooges στο Rock and Roll Hall of Fame.[49] Συνέχισε να περιοδεύει μαζί τους ως το 2011, σταματώντας για να ηχογραφήσει το "Après" του 2012.[50]

Τον Απρίλιο του 2013, κυκλοφόρησε το πέμπτο στούντιο άλμπουμ των Stooges με τίτλο "Ready to Die", μπαίνοντας στο Top-100 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.[51] Παρ' όλα αυτά, ο Σκοτ Άστον πέθανε το 2014,[52] με τον Ποπ να περιοδεύει στη Βόρεια Αμερική το 2015 ως σόλο καλλιτέχνης.[53]

Το 2016, συνεργάστηκε με τον Τζος Χόουμ για τον δίσκο "Post Pop Depression", ο οποίος ακολουθήθηκε από μία ακόμη περιοδεία.[54]

O Ίγκι Ποπ εμφανίστηκε ζωντανά στην Αθήνα, στην Πλατεία Νερού, το 2019[55][56] και το 2022.[57]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Άλμπουμ ΗΠΑ

[58][59] 		Αγγλία

[60][61]
1969 The Stooges (με τους Stooges) 106 -
1970 Fun House (με τους Stooges) - -
1973 Raw Power (με τους Stooges) 182 44
1977 The Idiot 72 30
Lust for Life 120 28
1979 New Values 180 60
1980 Soldier 125 62
1981 Party 166 -
1982 Zombie Birdhouse - -
1986 Blah-Blah-Blah 75 43
1988 Instinct 110 61
1990 Brick by Brick 90 50
1993 American Caesar - 43
1996 Naughty Little Doggie - 77
1999 Avenue B - 105
2001 Beat 'Em Up - -
2003 Skull Ring - -
2007 The Weirdness (με τους Stooges) 130 81
2009 Préliminaires 187 200
2012 Après - -
2013 Ready to Die (με τους Stooges) 96 77
2016 Post Pop Depression 17 5
Ζωντανές ηχογραφήσεις
  • TV Eye Live 1977 (1978)
  • Live in San Fran 1981 (1983)
  • Roadkill Rising: The Bootleg Collection 1977-2009 (2011)
  • Live at the Old Waldorf: San Francisco – November 27, 1979(2011)
  • Post Pop Depression: Live at the Royal Albert Hall (2016)
Συλλογές
  • Nude & Rude: The Best of Iggy Pop (1996)
  • Pop Music (1996)
  • A Million in Prizes: The Anthology (2005)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Αγγλικά) Carnegie Hall linked open data. Ιουνίου 2017. 86721. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2022.
  2. ↑ LIBRIS. 25  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/qn245028327f7xm. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  5. ↑ Montreux Jazz Festival Database. 3586. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  6. ↑ Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  7. ↑ next.liberation.fr/musique/2009/05/26/extension-du-domaine-d-iggy_560121.
  8. ↑ www.lefigaro.fr/culture/2017/04/26/03004-20170426ARTFIG00304-iggy-pop-devient-commandeur-de-l-ordre-de-l-art-et-des-lettres-de-france.php.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Φεβρουαρίου 2022.
  10. ↑ www.billboard.com/music/awards/polar-music-prize-2022-iggy-pop-ensemble-intercontemporain-1235028084/.
  11. ↑ ΚΡΙΤΖΑΣ, BYΡΩΝΑΣ (18 Ιανουαρίου 2023). «Στο μυαλό του Ίγκι Ποπ». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  12. ↑ Droutsa, Donna (13 Ιουλίου 2021). «Αφηγητής σε ντοκιμαντέρ για Αιγύπτιο βασιλιά Τουταγχαμών ο Ίγκι Ποπ». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  13. ↑ «Ίγκι Ποπ: Νέο βιβλίο με στίχους, δοκίμια και αναμνηστικά». Έθνος. 1 Ιανουαρίου 1980. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  14. ↑ «Ο Ίγκι Πόπ και ο μπασίστας των RHCP, Flea σε μια συνάντηση «γιγάντων»». CNN. 10 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  15. ↑ «Ίγκι Ποπ: Εντάχθηκε στο καστ της κωμωδίας «Blue Iguana»». in.gr. 6 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  16. ↑ Limping with the Stooges in Washington Heights | The Brooklyn Rail
  17. ↑ The Iguanas | Biography & History | AllMusic
  18. ↑ Iggy Pop - | The Michigan Daily
  19. ↑ Weasel interviews Iggy Pop: WHFS, Bethesda, MD, USA, December, 1980
  20. ↑ The Stooges - The Stooges | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  21. ↑ Funhouse - The Stooges | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  22. ↑ 6 Punk Rock Pioneers - The Cheat Sheet[νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ Raw Power - Iggy & the Stooges | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  24. ↑ «Iggy Pop on Making Kill City, Life in '70s Los Angeles, and the Jim Jarmusch Stooges Doc». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  25. ↑ David Bowie: 7 Wild Quotes From the 'Station to Station' Era - Rolling Stone
  26. ↑ Classic Albums: Iggy Pop - The Idiot | Features | Clash Magazine
  27. ↑ «Lust For Life - Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  28. ↑ TV Eye: Live 1977 - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  29. ↑ New Values - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  30. ↑ Soldier - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  31. ↑ Party - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  32. ↑ Zombie Birdhouse - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  33. ↑ China Girl by David Bowie Songfacts
  34. ↑ Iggy Pop's Blah-Blah-Blah: 30 Years Old Today | movingtheriver.com
  35. ↑ Real Wild Child (Wild One) by Iggy Pop Songfacts
  36. ↑ Instinct - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  37. ↑ «Iggy Pop and Kate Pierson, 'Candy' | The 20 Most Memorable Duets of All Time - Roling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  38. ↑ American Caesar - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  39. ↑ Naughty Little Doggie - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  40. ↑ Lust For Life by Iggy Pop Songfacts
  41. ↑ Avenue B - Iggy Pop | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  42. ↑ Iggy Pop: Beat 'Em Up Album Review | Pitchfork
  43. ↑ Skull Ring - Rolling Stone[νεκρός σύνδεσμος]
  44. ↑ Iggy Pop - A Million In Prizes: The Anthology (CD) at Discogs
  45. ↑ «Iggy Pop Sell out Response | swiftcover.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  46. ↑ «The Weirdness - Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  47. ↑ «The Stooges Guitarist Ron Asheton Found Dead At 60 - Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  48. ↑ When Iggy Pop met Michel Houellebecq: They admitted that they were die-hard fans of one another
  49. ↑ The Stooges | Rock & Roll Hall of Fame
  50. ↑ Iggy Pop: Après - album review | Louder Than War
  51. ↑ Iggy And The Stooges* - Ready To Die (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  52. ↑ Iggy and the Stooges Drummer Scott Asheton Dead at 64 - Rolling Stone
  53. ↑ «On tour with Iggy Pop... - MusicPsych News». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  54. ↑ http://www.allmusic.com/album/post-pop-depression-mw0002911693
  55. ↑ «Release Athens: Ιγκι Ποπ, Ντέιμιεν Μάρλεϊ, Cypress Hill, Hozier - Το φεστιβάλ αρχίζει». HuffPost Greece. 3 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  56. ↑ «O Iggy Pop στο Release Athens 2019». Athens Voice. 21 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  57. ↑ «Release Athens 2022: Ο καθηλωτικός Ίγκι Ποπ παραδίδει μαθήματα καθαρόαιμου rock n roll». CultureNow.gr. 4 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  58. ↑ «Iggy Pop - Chart history | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  59. ↑ «The Stooges - Chart history | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  60. ↑ IGGY POP - Official Charts Company
  61. ↑ IGGY POP & THE STOOGES | full Official Chart History

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Iggy_Pop&oldid=10400843"