Έποικος

Με τον όρο "έποικος" αναφέρεται το άτομο που εγκαθίσταται μόνιμα σε περιοχές έξω από τον εθνικό του χώρο, οι οποίες είναι ήδη κατοικημένες από άλλους. Η εννοιολογική διαφορά από τον όρο "μετανάστης" ή "μέτοικος" είναι ότι ο έποικος αποφασίζει τη μετεγκατάστασή του με δική του πρωτοβουλία, χωρίς δηλαδή να πιέζεται από εξωτερικές συνθήκες. Γενικά έποικος είναι κάποιος που ζει σε χώρα διαφορετική από την πατρίδα του από δική του επιλογή, χωρίς δηλαδή να έχει εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την πατρίδα του για οποιοδήποτε λόγο. Ο έποικος επιλέγει να ζήσει σύμφωνα με το σύστημα που βρίσκει στη χώρα στην οποία εγκαθίσταται και δεν είναι υποχρεωτικό ότι συνεχίζει να έχει επαφές με το χώρο καταγωγής του. Αυτό τον διαφοροποιεί από τον "άποικο" ο οποίος μεταφέρει μαζί του το σύστημα διακυβέρνησης, τη θρησκεία και τα λοιπά έθιμα της πατρίδας του, έχει πάντα επαφή με το μητροπολιτικό κέντρο και δε σχεδιάζει την ενσωμάτωσή του με τους λαούς που συναντά επί τόπου.

Επιπλέον, ο έποικος μπορεί να είναι και ένας μόνο άνθρωπος (άτομο), ενώ η ύπαρξη αποίκων προϋποθέτει την ίδρυση ή ύπαρξη αποικίας (και συνεπώς ο αποικισμός είναι πάντα ομαδική δραστηριότητα).

Υπάρχουν (σπανιότερα) και περιπτώσεις ομαδικού εποικισμού, οι οποίες ενθαρρύνονται από κάποιο κράτος για συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους (π.χ. Τούρκοι έποικοι στη Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (αναγνωρισμένη μόνο από την Τουρκία), Ισραηλινοί στα κατεχόμενα). Και σε αυτή την περίπτωση όμως, οι έποικοι εγκαθίστανται με τη δική τους ελεύθερη θέληση και δεν πρόκειται για οργανωμένες από το κράτος μετακινήσεις πληθυσμού. Δηλαδή "ενθαρρύνονται", αλλά δεν "αναγκάζονται". Όταν περιγράφεται η περίπτωση υποχρεωτικής μετακίνησης πληθυσμού, η χρήση των όρων "έποικος" ή "εποικισμός" είναι λανθασμένη.