Έλενα Νικολαΐδη
| Έλενα Νικολαΐδη | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γέννηση | 15 Ιουνίου 1909[1] ή 29 Ιουνίου 1906[2] Σμύρνη |
| Θάνατος | 14 Νοεμβρίου 2002[3][1][4] Σάντα Φε[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Ωδείο Αθηνών |
| Ιδιότητα | μονωδός και συνθέτης |
| Σύζυγος | Θάνος Μέλλος |
| Όργανα | φωνή |
| Είδος τέχνης | όπερα |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Σωτήρος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ελένη Νικολαΐδη (15 Ιουνίου 1909 - 14 Νοεμβρίου 2002) ήταν Ελληνίδα μεσόφωνος με διακεκριμένη καριέρα στο εξωτερικό.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ελένη Νικολαΐδη, γεννήθηκε στη Φώκαια της Μ. Ασίας ή την Σμύρνη στις 15 Ιουνίου 1909 ή κατά άλλους το 1906. Το 1913, λόγω των διωγμών, η οικογένειά της κατέφυγε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε μονωδία στο Ωδείο Αθηνών με την Αργυρή Γκίνη. Εισήλθε στο Ελληνικό Μελόδραμα το 1929, εμφανιζόμενη στο Θέατρο Κεντρικόν.[6] Το 1930 έλαβε μέρος στην παράσταση του έργου Το Στοιχειωμένο Γεφύρι του Θεοφράστου Σακελλαρίδη.[7] Το 1933 τραγούδησε στην παράσταση της όπερας Το Δακτυλίδι της Μάνας του Μανώλη Καλομοίρη. Το 1936 έλαβε μέρος στην παράσταση της Κάρμεν στην Κέρκυρα από θίασο του Ελληνικού Μελοδράματος.[8]
Το 1936 ταξίδεψε στη Βιέννη για να πάρει μέρος στον φωνητικό διαγωνισμό Belvedere όπου επέτυχε την τέταρτη θέση. Με την υποστήριξη του μαέστρου Μπρούνο Βάλτερ, τραγούδησε Ντον Κάρλος (Έμπολι) του Βέρντι στην Κρατική όπερα της Βιέννης στις 16 Δεκεμβρίου 1936. Αργότερα τραγούδησε σε πολλά λυρικά θέατρα της Ευρώπης.
Το 1949 πρωτοτραγούδησε στις Η.Π.Α.: στο Κάρνεγκι Χολ με μαέστρο τον Δημήτρη Μητρόπουλο, τη Βοστώνη, το Σικάγο, τη Νέα Υόρκη[9], το Σαν Φρανσίσκο κ.α. Το 1951 έγινε μόνιμο στέλεχος της Μ.Ε.Τ.[10]
Από το 1960 δίδαξε μονωδία στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Το 1977 δίδαξε και στο Χιούστον του Τέξας. Αποσύρθηκε από τη διδασκαλία το 1994.
Είχε παντρευτεί του λυρικό τραγουδιστή Θάνο Μέλλο με τον οποίο είχαν έναν γιο, τον Μιχαήλ. Πέθανε στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικού το 2002.
Αναγνωρίσθηκε ως μία από τις καλύτερες μονωδούς του κόσμου για τον ρόλο τίτλου στην "Κάρμεν". Ο βασιλεύς της απένειμε το παράσημο του Σταυρού του Σωτήρος.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Discogs. 2531724. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ N/Nikolaidi_Elena. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6xf3t7w. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 139981722.
- ↑ www
.legacy .com /obituaries /tallahassee /obituary .aspx?pid=609765. - ↑ Μιχαήλ Ράπτης, σ. 155
- ↑ Γεώργιος Κουσουρής, σ.63
- ↑ Γεώργιος Κουσουρής, σ. 63
- ↑ Φύλλο εφημερίδας "Έθνος" της 29 Ιανουαρίου 1949, σελ. 2: 'Η διάσημος ελληνίς μεσόφωνος Ελένη Νικολαΐδου' (λεζάντα σε φωτογραφία, στη στήλη του Αχ. Μαμακή)
- ↑ Γεώργιος Κουσουρής, σ. 64
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεώργιος Κουσουρής, Έλληνες Αρχιτραγουδιστές του Μελοδράματος, Πειραιάς 1978
- "Ciao, Niki" by Charles Ward. Houston Chronicle, 8 May 1994.
- "Elena Nikolaidi (1909–2002)" at beautyinmusic.com
- "Mezzo-Soprano Elena Nikolaidi Is Dead at 96" by Ben Mattison. Houston Chronicle, 19 November 2002. (link)
- Social Security Death Index
- "TENNA KRAFT - ELENA NIKOLAIDI" at classicalcdreview.com Αρχειοθετήθηκε 2006-10-30 στο Wayback Machine.
- "Velvet." TIME magazine, 31 January 1949. (link Αρχειοθετήθηκε 2005-01-15 στο Wayback Machine.)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Elena Nikolaidi στο Wikimedia Commons
|