Έκδικος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Έκδικος, στην Κωνσταντινούπολη έφερε τον τίτλο «Εκκλησιέκδικος», ήταν εκκλησιαστικό αξίωμα του 2ου αιώνα που αποδιδόταν σε όσους ήταν επιφορτισμένοι με την υπεράσπιση των δικαίων της Εκκλησίας. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός με ειδική νομοθεσία όρισε τον έκδικο ως νομικό σύμβουλο της Εκκλησίας.

Στο Βυζάντιο, οι Έκδικοι αποτελούσαν σώμα του βυζαντινού στρατού επιφορτισμένοι να προστατεύουν τις μονάδες εφόδου, τις λεγόμενες και κούρσωρες, όταν αυτές απειλούνταν. Λέγονταν επίσης και διφένσωρες (difensores).[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. LEONIS VI TACTICA. Washington D.C.: SERIES WASHINGTONIENSIS,Dumbarton Oaks. 2010. σελ. 54, Constitution V.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)