Έιζαφ Χολ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Έιζαφ Χωλ)
Έιζαφ Χωλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Asaph Hall (Αγγλικά)
Γέννηση15  Οκτωβρίου 1829
Γκόσεν
Θάνατος22  Νοεμβρίου 1907
Αννάπολις
Τόπος ταφήςΓκόσεν
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςNew-York Central College, McGrawville
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααστρονόμος
μαθηματικός
μαραγκός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Old Naval Observatory
Οικογένεια
ΣύζυγοςAngeline Stickney (1856–1892)
ΤέκναPercival Hall
Asaph Hall, Jr.
ΓονείςAsaph Hall II
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας (1879)
βραβείο Λαλάντ (1877)
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1896)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Έιζαφ Χολ ή Ασάφ Χολ (Asaph Hall III, 15 Οκτωβρίου 182922 Νοεμβρίου 1907) ήταν Αμερικανός αστρονόμος. Ασχολήθηκε κυρίως με τη μελέτη των πλανητών και σε αυτόν οφείλονται οι ανακαλύψεις των δύο δορυφόρων του πλανήτη Άρη, του Φόβου και του Δείμου.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χoλ γεννήθηκε στο Γκόσεν του Κονέκτικατ (ΗΠΑ). Μαθήτευσε δίπλα σε ένα ξυλουργό σε ηλικία 16 ετών και αργότερα εγγράφηκε στο Σέντραλ Κόλετζ της Νέας Υόρκης. Το 1856 νυμφεύθηκε την Αντζελίν Στίκνεϋ, με την οποία απέκτησαν τέσσερις γιους: τον Έιζαφ Τζούνιορ, τον Σάμουελ, τον Άντζελο και τον Πέρσιβαλ.

Το 1856 ο Χoλ προσλήφθηκε στο Αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ Κόλετζ στη Μασαχουσέτη όπου αναδείχθηκε σε πολύ καλό υπολογιστή τροχιών. Το 1862 διορίσθηκε βοηθός αστρονόμος στο Ναυτικό Αστεροσκοπείο των ΗΠΑ και μέσα σε ένα χρόνο εκλέχθηκε καθηγητής. Το 1875 τοποθετήθηκε υπεύθυνος του διοπτρικού τηλεσκοπίου των 66 cm του Ναυτικού Αστεροσκοπείου, που ήταν τότε το μεγαλύτερο διοπτρικό τηλεσκόπιο του κόσμου.

Αστρονομικές ανακαλύψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το παραπάνω τηλεσκόπιο ο Χoλ ανακάλυψε τους δύο (και μοναδικούς γνωστούς μέχρι σήμερα) φυσικούς δορυφόρους του Άρη, τον Δείμο στις 12 Αυγούστου 1877 και τον Φόβο στις 17 Αυγούστου 1877. Επίσης, πρόσεξε μία μεγάλη λευκή κηλίδα πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Κρόνου, την οποία και χρησιμοποίησε ως δείκτη για να μετρήσει την περίοδο περιστροφής του πλανήτη. Προσδιόρισε την τροχιά του Υπερίωνα και άλλων δορυφόρων, καθώς και τις αστρομετρικές τροχιές διπλών αστέρων. Εξάλλου, υπολόγισε τη μάζα του Άρη με τη βοήθεια των δορυφόρων του που είχε ανακαλύψει.

Ο Χoλ ερεύνησε και τις αστρικές παραλλάξεις, όπως και τις θέσεις των αστέρων στο σμήνος των Πλειάδων.

Ο Χoλ και ο αριθμός π[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 5 Ιουνίου 1872 ο Χoλ υπέβαλε ένα άρθρο με τίτλο «Επί του πειραματικού προσδιορισμού του π» ("On an Experimental Determination of Pi") στο περιοδικό Messenger of Mathematics, που δημοσιεύθηκε το 1873 (τόμος 2, σσ. 113-114). Σε αυτή την εργασία, ο Χολ ανέφερε τα αποτελέσματα ενός πειράματος τύχης που είχε πραγματοποιήσει με υπόδειξή του ο φίλος του αξιωματικός O.C. Fox κατά την ανάρρωσή του από ένα πολεμικό τραύμα (οπότε είχε άφθονο χρόνο στη διάθεσή του). Το πείραμα ήταν η επαναλαμβανόμενη τυχαία ρίψη ενός ευθύγραμμου ατσάλινου σύρματος αμελητέου πάχους πάνω σε μία επίπεδη επιφάνεια με χαραγμένες πάνω της ισαπέχουσες παράλληλες ευθείες. Ο αριθμός π υπολογίζεται τότε από τη σχέση π = 2ml/an, όπου m είναι ο αριθμός των ρίψεων, l το μήκος του σύρματος, a η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών παράλληλων γραμμών και n ο αριθμός των φορών που το σύρμα διασταυρώθηκε με γραμμή μετά τη ρίψη. Αυτή η εργασία είναι ίσως η πρώτη χρήση του «γεμίσματος» (δισδιάστατου εδώ, αργότερα γενικότερα ν-διάστατου) χώρου με τυχαία δειγματοληψία, που τον εικοστό αιώνα ο Νίκολας Μετρόπολις ονόμασε «Μέθοδο Μόντε Κάρλο».

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]