Άρνολντ Σόμμερφελντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άρνολντ Σόμμερφελντ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Arnold Sommerfeld (Γερμανικά)
Γέννηση5  Δεκεμβρίου 1868[1][2][3]
Κούνιχσμπεργκ[4][5]
Θάνατος26  Απριλίου 1951[1][6][2]
Μόναχο[7][8][5]
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
ΥπηκοότηταΓερμανία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Κένιγκσπεργκ
Γνωστός γιαΑτομικό μοντέλο Ντρούντε-Σόμμερφελντ
Σταθερά λεπτής υφής
Κβαντοποίηση Σόμμερφελντ–Γουίλσον
θεωρία Σόμμερφελντ–Μπορ
ΣύζυγοςJohanna Sommerfeld
ΒραβεύσειςΜετάλλιο Μαξ Πλανκ (1931), Μετάλλιο Λόρεντζ (1939), μετάλλιο Έρστεντ (1949), Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1931), Μετάλλιο Ματεούτσι (1924), αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (29  Απριλίου 1926) και επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Καλκούτας
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςθεωρητική φυσική, μαθηματική φυσική και Φασματοσκοπία
ΑξίωμαGeheimrat
Ιδιότηταθεωρητικός φυσικός, μαθηματικός, διδάσκων πανεπιστημίου και φυσικός
Διδακτορικός καθηγητήςΦέρντιναντ φον Λίντεμαν και Φέλιξ Κλάιν
Φοιτητές τουΛάινους Πόλινγκ, Πέτερ Ντεμπύ, Χανς Μπέτε, Alfred Landé, Βόιτσεχ Ρουμπινόβιτς και Werner Romberg

Ο Άρνολντ Σόμμερφελντ (γερμανικά: Arnold Sommerfeld, 5 Δεκεμβρίου 186826 Απριλίου 1951) ήταν Γερμανός θεωρητικός φυσικός με τεράστια συνεισφορά στην εξέλιξη της ατομικής και κβαντικής φυσικής. Επίσης εκπαίδευσε και προετοίμασε μεγάλο αριθμό φοιτητών για την νέα εποχή της θεωρητικής φυσικής.

Eπίβλεψε ως καθηγητής τις διδακτορικές διατριβές επτά βραβευμένων με Νόμπελ επιστημόνων, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο.

Εισήγαγε τον αζιμουθιακό και μαγνητικό κβαντικό αριθμό, τη σταθερά λεπτής υφής και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη θεωρία των κυμάτων ακτίνων Χ.

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σόμμερφελντ σπούδασε μαθηματικά και φυσικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αλμπερτίνα της Καινιξβέργης. Ο επιτηρητής της διδακτορικής του διατριβής ήταν ο μαθηματικός Φέρντιναντ φον Λίντεμαν. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα των μαθηματικών Άντολφ Χούρβιτζ και Ντάβιντ Χίλμπερτ καθώς και του φυσικού Έμιλ Βίχερτ.[9] Έλαβε το διδακτορικό του το 1891 σε ηλικία 23 ετών.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  3. (Αγγλικά) SNAC. w6dn466s. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 «Die Straßen in Clausthal – Zellerfeld – Buntenbock» (Γερμανικά) 1983. σελ. 15.
  6. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  8. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  9. Mehra, Jagdish, and Helmut Rechenberg: The Historical Development of Quantum Theory. Volume 1 Part 1 The Quantum Theory of Planck, Einstein, Bohr and Sommerfeld 1900–1925: Its Foundation and the Rise of Its Difficulties. (Springer, 1982) ISBN 0-387-95174-1