Άντον Μπρούκνερ

Άντον Μπρούκνερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Anton Bruckner (Γερμανικά)
Προφορά
Γέννηση	4  Σεπτεμβρίου 1824 Άνσφελντεν
Θάνατος	11  Οκτωβρίου 1896 Βιέννη
Κατοικία	St. Florian's Priory Βιέννη
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστριακή Αυτοκρατορία Κισλεϊθανία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Μουσικής και Ερμηνευτικών Τεχνών της Βιέννης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συνθέτης μουσικολόγος θεωρητικός της μουσικής μουσικός παιδαγωγός οργανίστας διδάσκων πανεπιστημίου καθηγητής
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο της Βιέννης Πανεπιστήμιο Μουσικής και Ερμηνευτικών Τεχνών της Βιέννης
Αξιοσημείωτο έργο	Symphony No. 3 Symphony No. 4 Symphony No. 5 Symphony No. 6 Symphony No. 7 Symphony No. 8 Symphony No. 9 Symphony No. 2 Symphony in D minor Symphony No. 1 Te Deum Helgoland Study Symphony
Επηρεάστηκε από	Ρίχαρντ Βάγκνερ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Σταυρός του Ιππότη του Τάγματος του Φραγκίσκου Ιωσήφ επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Βιέννης
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιόζεφ Άντον Μπρούκνερ (Josef Anton Bruckner, Ansfelden 4 Σεπτεμβρίου 1824 - Βιέννη 11 Οκτωβρίου 1896) ήταν Αυστριακός συνθέτης και οργανίστας. Είναι γνωστός για τις συμφωνική και την εκκλησιαστική του μουσική. Η αναγνώριση του ως συνθέτη άργησε να έρθει, ενώ αποτέλεσε σημείο αναφοράς πολλών συνθετών των επόμενων γενεών. Η μουσική του είναι πρωτότυπη (παρόλο που μαρτυρά την επιρροή των Βάγκνερ και Μπετόβεν) και εύκολα αναγνωρίσιμη λόγω ορισμένων χαρακτηριστικών όπως π.χ. η συχνή και πολύ πρωτότυπη χρήση των χάλκινων πνευστών. Ο Μπρούκνερ ήταν επίσης γνωστός ως δάσκαλος και είχε ορισμένους φανατικούς οπαδούς στο ωδείο της Βιέννης, στο οποίο δίδαξε τα χρόνια 1868-1891. Ανάμεσα σε αυτούς τους οπαδούς συγκαταλέγονται ο Γκούσταβ Μάλερ (1860-1911) και ο Χούγκο Βολφ (1860-1903).

Ο Μπρούκνερ υστερούσε σε αυτοπεποίθηση και αυτός ήταν ο λόγος που συχνά υπέκυπτε σε παροτρύνσεις "φίλων" να διορθώνει τις συμφωνίες του έτσι ώστε να τις κάνει πιο προσιτές προς το κοινό, πράγμα το οποίο δεν πετύχαινε και έτσι κατέληγε να αναλώνει πολύ χρόνο σε διορθώσεις. Η πρώτη του διεθνής αναγνώριση ως συνθέτη ήρθε το 1884, μετά από την πρώτη εκτέλεση έβδομης συμφωνίας σε μι μείζονα, η οποία είναι και το πιο γνωστό έργο του. Στη Βιέννη είχε δύο παντοτινούς αντιπάλους: τη φιλαρμονική ορχήστρα της Βιέννης που είχε απορρίψει τη δεύτερη συμφωνία σε ντο ελάσσονα (1871) ως «αδύνατη να παιχθεί» και την τρίτη σε ρε ελάσσονα (1873) ως «δυσνόητη», και τον σκληρό μουσικοκριτικό και φανατικά «αντιβαγκνερικό» Έντουαρντ Χάνσλικ (Eduard Hanslick, 1825-1904) που σαμπόταρε τις εκτελέσεις έργων του Μπρούκνερ.

Πρώτα χρόνια και καταγωγή

Ο Μπρούκνερ καταγόταν από φτωχούς επαρχιώτες, ενώ ο παππούς και ο πατέρας του (από τον οποίο πήρε τις πρώτες μουσικές γνώσεις) ήταν δάσκαλοι σε σχολεία της επαρχίας. Ο πατέρας του πέθανε το 1837 και ο Μπρούκνερ έγινε χορωδός στο μοναστήρι του Αγίου Φλώριαν. Τα χρόνια 1840-1855 εργάστηκε ως δάσκαλος σε χωριά που βρισκόταν στα σύνορα με τη Βοημία, στον Άγιο Φλώριαν και στο Λιντς. Το 1855 διορίστηκε πρώτος οργανίστας στο καθεδρικό ναό του Λιντς και γρήγορα απέκτησε παγκόσμια φήμη ως οργανίστας, ενώ παράλληλα έπαιρνε ιδιαίτερα μαθήματα σύνθεσης από τον Ζίμον Ζέχτερ και τον Όττο Κίτσλερ (που ήταν δέκα χρόνια νεότερός του). Ο τελευταίος ήταν που τον ενθάρρυνε να στραφεί προς τον Βάγκνερ, του οποίου η επιρροή υπήρξε καθοριστική για το έργο του. Το 1867 υπέστη νευρικό κλονισμό από υπερκόπωση. Όταν τον επόμενο χρόνο ανάρρωσε έφυγε για τη Βιέννη, όπου διορίστηκε καθηγητής εκκλησιαστικού οργάνου και θεωρητικών στο ωδείο. Μαθητής του υπήρξε ο Μάλερ.

Τελευταία χρόνια

Από το 1892 ο Μπρούκνερ αντιμετώπιζε καρδιακά προβλήματα τα οποία τον έκαναν αδύναμο και σε ορισμένες φάσεις ανήμπορο να αναπνεύσει. Το τελευταίο του έργο υπήρξε η ένατη συμφωνία σε ρε ελάσσονα η οποία έμεινε και ημιτελής κατά τον θάνατό του το 1896. Κατόπιν επιθυμίας του τάφηκε στον Άγιο Φλόριαν, κάτω από το εκκλησιαστικό όργανο.

Συμφωνίες

Ο Μπρούκνερ έγραψε 11 συμφωνίες, από τις οποίες οι πρώτες δύο έμειναν αναρίθμητες. Ακολουθεί κατάλογος των συμφωνιών που έγραψε ο Μπρούκνερ:

1. Συμφωνία σε φα ελάσσονα. Επονομαζόμενη "μαθητική συμφωνία" από τον ίδιο. 1863.
2. Συμφωνία σε ρε ελάσσονα. "Νούμερο 0". 1865.
3. Συμφωνία αρ.1 σε ντο ελάσσονα. "Λιντς". Έκδοση Λιντς 1868, έκδοση Βιέννης 1891.
4. Συμφωνία αρ. 2 σε ντο ελάσσονα. "Η συμφωνία των παύσεων". 1871
5. Συμφωνία αρ. 3 σε ρε ελάσσονα. "Συμφωνία Βάγκνερ". Α' έκδοση 1873, Β' έκδοση 1877 και Γ' έκδοση 1889.
6. Συμφωνία αρ. 4 σε μι-ύφεση μείζονα. "Ρομαντική". Α' έκδοση 1874, Β' έκδοση 1878-1880 και Γ' έκδοση 1888.
7. Συμφωνία αρ. 5 σε σι-ύφεση μείζονα. 1875-1878
8. Συμφωνία αρ. 6 σε λα μείζονα. 1879-1881
9. Συμφωνία αρ. 7 σε μι μείζονα. 1881-1884
10. Συμφωνία αρ. 8 σε ντο ελάσσονα. "Αποκαλυπτική". Α' έκδοση 1887, Β' έκδοση 1890.
11. Συμφωνία αρ. 9 σε ρε ελάσσονα. Ημιτελής (χωρίς φινάλε). 1888-1896.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πλήρης δισκογραφία του Μπρούκνερ
• Το ινστιτούτο Anton-Bruckner-Centrum
• Κατάλογος των έργων του
• Βιογραφικό σημείωμα με μουσικά αποσπάσματα
• Φωτογραφίες και μουσικά αποσπάσματα (αγγλ.)