Άνταλμπερτ Α΄ της Ιβρέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άνταλμπερτ Α΄ της Ιβρέας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση880
Τορίνο
Θάνατος929
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαργράβος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓκίζελα του Φρίουλι[1]
Ερμενγάρδη της Τοσκάνης
ΤέκναΒερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας
Άνσκαρ του Σπολέτο
Amedeo I d'Ivrea
ΓονείςΆνσγκαρ Α΄ της Ιβρέας και NN[2]
ΟικογένειαΟίκος της Ιβρέας

Ο Άνταλμπερτ Α΄ της Ιβρέας (απεβ. μετά τις 28 Φεβρουαρίου 929), δεύτερο ιστορικό πρόσωπο από τον Οίκο της Ιρβέας, ήταν μάργραβος της Ιβρέας από τα τέλη της δεκαετίας του 890 μέχρι το 923, που τον διαδέχθηκε ο γιος του Βερεγγάριος Β΄. Ο Άνταλμπερτ Α΄ ήταν γιος του Άνσκαρ Α΄ μαργράβου της Ιβρέας, με καταγωγή από το Οσερέτ στην Άνω Βουργουνδία και διαδέχθηκε τον πατέρα του την περίοδο 896-900. Διατήρησε αρχικά ουδετερότητα, ενώ στην συνέχεια τάχθηκε στο πλευρό όλων των διεκδικητών του Ιταλικού θρόνου. Όταν ο Λουδοβίκος ο Τυφλός επιτέθηκε στην Ιταλία (900), ο Άνταλμπερτ Α΄ αρχικά αρνήθηκε να τον υποστηρίξει. Τελικά τον αναγνώρισε, όταν ο Λουδοβίκος στέφθηκε αυτοκράτορας (901). Μετά την ήττα τού Λουδοβίκου από τον αντίπαλό του Βερεγγάριο Α΄, άλλαξε πλευρά και υποστήριξε τον Βερεγγάριο Α΄. Ο νέος βασιλιάς της Λομβαρδίας ("Ιταλίας"), για να επιβραβεύσει την υποστήριξή του, έδωσε στον Άνταλμπερτ Α΄ ως σύζυγο την κόρη του Γκίζελα του Φρίουλι. Ο γάμος του Άνταλμπερτ Α΄ με την Γκίζελα δεν καταγράφεται πότε έγινε· η πρώτη αναφορά ότι ήταν σύζυγοι, έγινε στις 13 Ιουνίου 910. Πρέπει να έγινε περίπου 15 χρόνια πριν παραχωρηθεί μία κομητεία στην ίδια και στον γιο της Βερεγγάριο Β΄ (918). [3]

Μέσα στο διάστημα 913-915 η Γκίζελα απεβίωσε και ο Άνταλμπερτ Α΄ νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, με την Ερμενγάρδη (901 - 931), κόρη του Άνταλμπερτ Β΄ μαργράβου της Τοσκάνης. Η προτεραιότητά του στη συνέχεια ήταν οι επιδρομές των Σαρακηνών (916 - 917). Την περίοδο (920 - 921), μαζί με πολλούς άλλους ευγενείς με καταγωγή από την Βουργουνδία, υποστήριξε την άνοδο στον Ιταλικό θρόνο του συμπατριώτη τους Ροδόλφου Β΄ βασιλιά της Βουργουνδίας. Ο Άνταλμπερτ Α΄, ο Λάμπερτ αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου και ο Γιλβέρτος κόμης του Μπέργκαμο δημιούργησαν μία στρατιωτική δύναμη στα βουνά έξω από την Μπρέσια, με σκοπό να βαδίσουν στη Βερόνα και να συλλάβουν τον Βερεγγάριο Α΄. Αυτός έμαθε τα σχέδιά τους και έστειλε έναν αριθμό Μαγυάρων μισθοφόρων να τους αιφνιδιάσουν· στο μέσο της μάχης ο Άνταλμπερτ Α΄ άλλαξε ρούχα με κάποιον από τους μισθοφόρους του και δήλωσε υποτέλεια. Αργότερα, όταν ο Ροδόλφος Β΄ μπήκε στην Ιταλία και στέφθηκε βασιλιάς (921), ο Άνταλμπερτ Α΄ του δήλωσε υποτέλεια, αλλά οι εμφανίσεις του στη βασιλική Αυλή ήταν σπάνιες, σε σχέση με τη σύζυγό και τους δύο γιους του. Ο συγγενής του Ούγος της Προβηγκίας διαδέχθηκε τον Ροδόλφο Β΄, αλλά εν τω μεταξύ ο Άνταλμπερτ Α΄, σύμφωνα με τον χρονικογράφο Λιουτπράνδο της Κρεμόνας, σχεδόν εξαφανίστηκε· οι πηγές λένε ότι ήταν βαριά άρρωστος. Τελευταία πληροφορία γι' αυτόν πριν από το τέλος του καταγράφεται στις 28 Φεβρουαρίου 929, με τη δωρεά του στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στο Τορίνο, ύστερα από επιθυμία του βασιλιά Ούγου. [4]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 903 τη Γκίζελα των Ουνρουοχιδών, κόρη του Βεργγάριου Α΄ βασιλιά της Λομβαρδίας ("Ιταλίας"). Απέκτησαν δύο παιδιά:

Η Γκίζελα απεβίωσε π. το 914 και ο Άνταλμπερτ Α΄ έκανε το 915 δεύτερο γάμο με την Ερμενγάρδη, κόρη του Αδαλβέρτου Β΄ μαργράβου της Τοσκάνης και είχε τέκνο:

  • Άνσκαρ απεβ. 940, δούκας του Σπολέτο.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. p7514.htm#i75135. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. Fasoli (1960).
  4. Fasoli (1960).
  5. Fasoli (1960).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Fasoli, Gina, "Adalberto d'Ivrea". Dizionario Biografico degli Italiani, 1. Rome: Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1960.
  • Wickham, Chris. Early Medieval Italy: Central Power and Local Society, 400–1000. London: MacMillan Press, 1981.