Άηχο υπερωικό κλειστό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άηχο υπερωικό κλειστό
k
IPA Αριθμός109
Κωδικοποίηση
Οντότητα (decimal)k
Unicode (hex)U+006B
X-SAMPAk
Μπράιγ⠅ (braille pattern dots-13)

Το άηχο υπερωικό κλειστό (ΔΦΑ: <k>) είναι σύμφωνο των ομιλούμενων γλωσσών. Συμβολίζεται με το λατινικό γράμμα <k> και είναι ένας από τους συχνότερους ήχους και φωνήματα. Στην νέα ελληνική συμβολίζεται με το γράμμα κάππα <κ> όταν αυτό δεν βρίσκεται μπροστά από υπερωικά φωνήεντα (καλός [kalos] και όχι κερί [ceri]) παρότι ο ουρανικός φθόγγος στην ουσία αποτελεί αλλόφωνο του υπερωικού φωνήματος. Ως φώνημα είναι εξέλιξη του δασεώς της αρχαίας ελληνικής.[1]

Ο τόπος άρθρωσης των διαφόρων αλλοφώνων μπορεί να διαφέρει από γλώσσα σε γλώσσα, από εμπρόσθιο σε μέσο και οπίσθιο υπερωικό.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL.