Άγιοι Πάντες Φωκίδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Άγιοι Πάντες Φωκίδος)

Συντεταγμένες: 38°22′6.254″N 22°17′38.864″E / 38.36840389°N 22.29412889°E / 38.36840389; 22.29412889 Για οικισμούς με το ίδιο όνομα δείτε το λήμμα: Άγιοι Πάντες (αποσαφήνιση)

Άγιοι Πάντες
Άποψη του οικισμού
Άγιοι Πάντες is located in Greece
Άγιοι Πάντες
Άγιοι Πάντες
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΦωκίδας
ΔήμοςΔελφών
Δημοτική ΕνότηταΓαλαξειδίου
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεάς Ελλάδας
ΝομόςΦωκίδας
Υψόμετρο80
Πληθυσμός157 (2011)
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΒίδαβη
Ταχ. κώδικας330 58
Τηλ. κωδικός22660

Οι Άγιοι Πάντες είναι χωριό του νομού Φωκίδας στην επαρχία Δωρίδας σε υψόμετρο 80 μέτρα[2]. Αποτελείται από τρεις οικισμούς, τον ανατολικό, το δυτικό και τον παραλιακό. Βρίσκεται σε απόσταση 12 χλμ. δυτικά από το Γαλαξείδι, 55 χλμ. ανατολικά από τη Ναύπακτο και μόλις 1 χλμ. από την ΕΟ Αντιρρίου - Ιτέας[3].

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα βόρεια του οικισμού σώζονται σε καλή κατάσταση τα τείχη της αρχαίας Τολοφώνας, που τα κατέγραψε και παρουσίασε ο Γάλλος αρχαιολόγος και ερευνητής Λυσιέν Λερά (Lycien Lerat) στο βιβλίο του «Οι Εσπέριοι Λοκροί», ενώ συγχρόνως ταυτοποίησε την αρχαία ονομασία της περιοχής από εντοιχισμένη αρχαία επιγραφή σε μάντρα σπιτιού του ανατολικού οικισμού[4].

Το προσωνύμιο Βίδαβη ή Βύβαδη διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1930 οπότε μετονομάσθηκε σε Άγιους Πάντες,[5] από τον ομώνυμο ιερό ναό που βρίσκεται στη μέση των δύο παλαιότερων χρονολογικά οικισμών, του Ανατολικού και του Δυτικού, ενώ η παλιά ονομασία είναι άγνωστης μέχρις στιγμής προέλευσης αλλά αναφέρεται ήδη από τον 16ο αιώνα στο «Χρονικό του Γαλαξειδίου» του ιστορικού Κωνσταντίνου Σάθα[6]. Επίσης από τα τέλη του 18ου αιώνα έδρασε κατά των Τούρκων ο τοπικός οπλαρχηγός Ηλίας Βιδαβιώτης έως το 1801 όπου και εκτελέστηκε με δόλο μαζί με άλλους αγωνιστές στα Σάλωνα[7]. Ο Γάλλος περιηγητής Φρανσουά Πουκεβίλ αναφέρει ότι στο χωριό, στις αρχές του 19ου αιώνα, κατοικούσαν 15 οικογένειες.[8] Υπάρχουν επίσης οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου με έτος κτίσεως το 1804 και το παρεκκλήσι των Αγίων Αναργύρων στον ανατολικό οικισμό, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίας) στο δυτικό, του Αγίου Ιωάννη και παλιός Βυζαντινός ναός (ημικατεστραμμένος) με το όνομα Βαρνάκοβα, στην παραλία.

Λοιπά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους Αγίους Πάντες υπάρχουν ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταβέρνες-εστιατόρια.

Διοικητικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1835 αναφέρονται με το όνομα Βίδαβος και το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 διορθώνεται σε Βύδαβη. Τέλος το 1930 με το ΦΕΚ 251Α - 24/07/1930 μετονομάζεται σε Άγιοι Πάντες[9]. Ως κοινότητα Βύδαβης συστάθηκε το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 και έδρα τον οικισμό[10]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τους Νέους Άγιους Πάντες και την Παραλία Αγίων Πάντων, αποτελούν τη τοπική κοινότητα Αγίων Πάντων που ανήκει στη δημοτική ενότητα Γαλαξειδίου του δήμου Δελφών με έδρα την Άμφισσα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ως κοινότητα έχουν πληθυσμό 315 κατοίκους ενώ ως οικισμός 157[11].

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είναι:

Έτος Πληθυσμός
1951 405[12]*
1961 367[13]*
1971 164[14]
1981 119[15]
1991 128[16]
2001 386[17]
2011 1574

* απογράφονται μαζί οι μετέπειτα οικισμοί: Νέοι Άγιοι Πάντες, Παραλία Αγίων Πάντων

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 118, τομ. 1. 
  3. «Οδηγικές χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ πόλεων, χωριών - apostaseis.gr». www.apostaseis.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2018. 
  4. Οι Εσπέριοι Λοκροί. Δημοτική Βιβλιοθήκη Άμφισσας. 2009. 
  5. Πανδέκτης, μετονομασίες
  6. Κ. Σάθας. Χρονικό του Γαλαξειδίου. Εκδόσεις Δημιουργία. σελ. 219. 
  7. Δ. Σταμέλος. Η Δωρίδα στην Τουρκοκρατία. Εκδόσεις Γλάρος. σελ. 86. 
  8. Pouqueville, François C. H. L. (1826). Voyage De La Grèce. 4. Paris: Chez Firmin Didot, Père Et Fils, Libraires. σελ. 58. 
  9. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. 
  10. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. 
  11. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10666 (σελ. 192 του pdf)
  12. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 180 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  13. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 174 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  14. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 169 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  15. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 180 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  16. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 226 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  17. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 224 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.