Άγγελος Σιλέσιος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Άγγελος Σιλέσιος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | Δεκέμβριος 1624 Βρότσλαβ |
| Θάνατος | 9 Ιουλίου 1677, 1677 Βρότσλαβ |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | ιατρός συγγραφέας, πρεσβύτερος, ποιητής[1], συγγραφέας[2][3] και θεολόγος[4][1] |
| Υπηκοότητα | Αρχιδουκάτο της Αυστρίας |
| Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο του Λέιντεν και Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου |
| Αξιοσημείωτα έργα | Cherubinischer Wandersmann |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Άγγελος Σιλέσιος (γερμανικά: Angelus Silesius, 1624 − 9 Ιουλίου 1677) ήταν Γερμανός ιερέας, ιατρός και μυστικιστής ποιητής. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιόχαν Σέφλερ (Johann Scheffler). Ο Σέφλερ έγραψε μεταξύ των άλλων και το έργο «Ο Χερουβικός προσκυνητής».
Γεννήθηκε στο Μπρεσλάου, το σημερινό Βρότσουαφ της Σιλεσίας, ως το πρωτότοκο από τρία τέκνα. Η ημερομηνία γεννήσεώς του είναι άγνωστη, αλλά αναφέρεται ότι βαπτίσθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1624. Γεννημένος και αναθρεμμένος ως Λουθηρανός, υιοθέτησε το όνομά του από την ελληνική λέξη ἄγγελος και το επώνυμό του από τη λατινική λέξη για τον κάτοικο της Σιλεσίας όταν έγινε Ρωμαιοκαθολικός το 1653. Αρχικά σπούδασε για ένα έτος (1643) ιατρική και φυσικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, στην Αλσατία. Μετά πήγε για σπουδές στην Ολλανδία, όπου άρχισε να διαβάζει τα έργα μυστικιστών του Μεσαίωνα και έτσι γνώρισε τα έργα του Γερμανού μυστικιστή Ιακώβου Μπέμε (Jacob Böhme) μέσα από τον φίλο του τελευταίου, τον Αβραάμ φον Φράνκενμπεργκ. Στις 3 Νοεμβρίου 1649 ο Σέφλερ διορίσθηκε ιατρός της αυλής του δούκα της Βιτεμβέργης Σιλβίου Α΄ Νεμρώδ. Οι μυστικιστικές απόψεις του νέου γιατρού ωστόσο προκάλεσαν εντάσεις στις σχέσεις του με τους Λουθηρανούς και οδήγησαν τελικώς στην παραίτησή του από αυτή τη θέση το 1652 και στην απόφασή του να προσχωρήσει στο Ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος από τους Φραγκισκανούς και ιερέας το 1661. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1671, αποσύρθηκε σε ένα οίκο των Ιησουιτών, όπου και έμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ως ενθουσιώδης προσήλυτος και ιερέας, ο Σιλέσιος εργάσθηκε για τη μεταστροφή των Γερμανών Προτεσταντών στη Σιλεσία στην Καθολική Εκκλησία. Συνέταξε 55 φυλλάδες που καταδίκαζαν τον Προτεσταντισμό, αρκετές από τις οποίες εκδόθηκαν σε δύο τόμους με τον τίτλο Eccleciologia (δηλ. «Ο λόγος της Εκκλησίας»). Σήμερα ωστόσο ο Σιλέσιος είναι γνωστός κυρίως για τη θρησκευτική του ποίηση και ειδικότερα για δύο ποιητικά έργα που δημοσιεύθηκαν αμφότερα το 1657: Το Heilige Seelenlust (κατά λέξη «Οι ιεροί πόθοι της ψυχής»), μία συλλογή 200 και πλέον ύμνων που έχουν από τότε χρησιμοποιηθεί τόσο από Καθολικούς όσο και από Προτεστάντες, και το Der Cherubinischer Wandersmann («Ο Χερουβικός προσκυνητής»), μία συλλογή από 1.676 σύντομα ποιήματα, τα περισσότερα σε αλεξανδρινούς δωδεκασύλλαβους στίχους. Η ποίησή του αντλεί θέματα από τον μυστικισμό, τον ησυχασμό, ακόμα και τον «πανθεϊσμό» μέσα σε ένα χριστιανικό πλαίσιο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /15751. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Χερουβικός οδοιπόρος», μετάφραση και επίμετρο Θανάσης Λάμπρου, εκδόσεις «Περισπωμένη», Αθήνα, 2013