Άγγελος Θεοδωρόπουλος
| Άγγελος Θεοδωρόπουλος | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Άγγελος Θεοδωρόπουλος (Ελληνικά)[1] |
| Γέννηση | 1883[2][1] Αθήνα[2][1] |
| Θάνατος | 1965[2][1] Αθήνα[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[2][1] |
| Σπουδές | Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1900, 1914)[2] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[2] και χαράκτης[3] |
Ο Άγγελος Θεοδωρόπουλος (Αθήνα, 1883 – Αθήνα, 1965) ήταν Έλληνας χαράκτης και ζωγράφος.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γράφτηκε το 1900 στην Σχολή Καλών Τεχνών (μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) όπου σπούδασε ζωγραφική με δασκάλους τους Γ. Ιακωβίδη και Γ. Ροϊλό, και χαρακτική με δάσκαλο τον Νικόλαο Φέρμπο. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε από το 1914 και μέχρι το 1919 σε διάφορες εφημερίδες όπως το Εμπρός, η Πατρίς και ο Χρόνος φιλοτεχνώντας εικονογραφήσεις και γελοιογραφίες τις οποίες τις υπόγραφε με το ψευδώνυμο «Θ. Άγγελος»[4] αλλά και σε εταιρεία διαφήμισης ως διευθυντής του καλλιτεχνικού τμήματος, δημιουργώντας μάλιστα τις πρώτες επαγγελματικές αφίσες στην Ελλάδα.[5] Κατόπιν έφυγε για τη Γερμανία, όπου ήρθε σε επαφή με τους εξπρεσιονιστές.
Από το 1923 άρχισε να ασχολείται συστηματικά με την ξυλογραφία. Την ίδια εποχή, άρχισε να εικονογραφεί με ξυλογραφίες το περιοδικό Φραγγέλιο[6], που εξέδιδε ο αναρχοσοσιαλιστής φίλος του Νίκος Βέλμος. Το 1930, πρωτοστάτησε στην επανίδρυση της Ομάδας «Τέχνη». Την ίδια χρονιά έθεσε υποψηφιότητα για την νεοσύστατη Έδρα Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την οποία τελικά κατέλαβε ο Γιάννης Κεφαλληνός[4]. Από το 1935 ως το 1937 ήταν επιμελητής στο περιοδικό Τέχνης, Τρίτο Μάτι σε συνεργασία με τον Παπαλουκά, τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα, τον Πικιώνη, κ.ά.[7] Το 1938 πήρε μέρος μαζί με τον Κ. Παρθένη και τον Μ. Τόμπρο στην Μπιενάλε της Βενετίας και την ίδια χρονιά συμμετέχει στην ίδρυση της Ομάδας Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών.[4] Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση σε συνεργασία με καλλιτέχνες που ήταν ενταγμένοι στο ΕΑΜ.[4]
Τον Σεπτέμβριο του 1944 είχε ενεργή συμμετοχή στην ίδρυση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ), του οποίου υπήρξε μέλος, και μεταπολεμικά στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «Στάθμη». Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις εντός και εκτός συνόρων. Αν και επηρεάστηκε από τον εξπρεσιονισμό, ο ίδιος κατέτασσε τον εαυτό του στους νεοϊμπρεσιονιστές. Το 1960 έλαβε το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα.[4] Πέθανε στην Αθήνα το 1965.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 www
.nationalgallery .gr /el /zographikh-monimi-ekthesi /painter /theodoropoulos-aggelos .html. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 dp
.iset .gr /en /artist /view .html?id=123. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. - ↑ BiblioNet. 105882. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Ο ζωγράφος - χαράκτης Αγγελος Θεοδωρόπουλος». Ριζοσπάστης. 10 Δεκεμβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2015.
- ↑ Ραπίδης, Άρης Δ. «Ελληνικές Αφίσες» (PDF). Alpha Bank. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2015.
- ↑ «Άγγελος Θεοδωρόπουλος του κ. Μαρίνου Καλλιγά. ΒΗΜΑ, 17/2/1948». Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Sartori, Elena (2010). Το περιοδικό το 3ο μάτι: (1935-1937). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. σελ. 13.
Ενδεικτική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γιάννης Βουτσινάς, 59 έλληνες ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους, Γκοβόστης, Αθήνα 2000, σσ. 199–204.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|