Yes (συγκρότημα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Yes
Οι Yes σε συναυλία το 1977.
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΛονδίνο, Μεγάλη Βρετανία
Μουσικά είδηProgressive rock, art rock, pop rock
Παρουσία1968-1981
1982-2004
2008-παρόν
Δισκογραφική εταιρείαAtlantic, Atco, Arista, Victory, Sanctuary, Eagle, Frontiers
ΜέληΚρις Σκουάιρ
Στιβ Χάουι
Άλαν Γουάιτ
Τζεφ Ντάουνς
Τζον Ντέιβισον
Πρώην μέληΤζον Άντερσον
Τρέβορ Χορν
Τόνι Κέι
Μπιλ Μπρούφορντ
Πίτερ Μπανκς
Τόνι Ο' Ράιλι
Ρικ Γουέικμαν
Πάτρικ Μόραζ
Τρέβορ Ράμπιν
Έντι Τζόμπσον
Μπίλι Σέργουντ
Ιγκόρ Κορόσεφ
Μπένοιτ Ντέιβιντ
Όλιβερ Γουέικμαν
Ιστότοπος
http://www.yesworld.com/

Οι Yes είναι βρετανικό progressive rock συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε το 1968 και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία καθ' όλη την διάρκεια των δεκαετιών του '70 και του '80. Οι δίσκοι Tales from Topographic Oceans (1973) και Going for the One (1977) ανέβηκαν στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ, ενώ το 90125 (1983) βραβεύθηκε ως τριπλά πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Από την δημιουργία τους μέχρι το 1980, κυκλοφόρησαν δέκα στούντιο δίσκους. Διαλύθηκαν για ένα χρόνο το 1981 και συνέχισαν μέχρι το 2004, όταν και διαλύθηκαν για δεύτερη φορά, πριν επανενωθούν και πάλι το 2008. Έκτοτε, έχουν ηχογραφήσει δύο στούντιο άλμπουμ, τα οποία σκαρφάλωσαν στο Top-40 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Yes σχηματίστηκαν το 1968 στο Λονδίνο από τον τραγουδιστή Τζον Άντερσον και τον μπασίστα Κρις Σκουάιρ. Σύντομα, έγινε μέλος του συγκροτήματος ο κιθαρίστας Πίτερ Μπανκς, ο κιμπορντίστας Τόνι Κέι και ο ντράμερ Μπιλ Μπρούφορντ. Τον Οκτώβριο του 1968, οι Yes έπαιξαν στο Speakeasy Club του Λονδίνου, αντικαθιστώντας τους Sly & the Family Stone μετά από πρόταση του μάνατζερ των The Nice, Τόνι Στράτον-Σμιθ. Τον επόμενο μήνα επιλέχθηκαν να ανοίξουν την αποχαιρετιστήρια εμφάνιση των Cream στο Royal Albert Hall,[1] έχοντας εξασφαλίσει συχνές εμφανίσεις στο Marquee Club.[2]

Η αναγνώριση προς το συγκρότημα ήλθε με την συμμετοχή τους στην εκπομπή Top Gear του Τζον Πιλ και τον Απρίλιο του 1969 οι Yes έπαιξαν και πάλι στο Royal Albert Hall, αυτή την φορά ως support συγκρότημα της Τζάνις Τζόπλιν.[3] Το συγκρότημα υπέγραψε στην Atlantic Records και κυκλοφόρησε το σινγκλ Sweetness στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1969, από τον δίσκο Yes που κυκλοφόρησε μέσα στην χρονιά.[4] Σε παραγωγή του Πολ Κλέι, το άλμπουμ παρουσίασε ένα κράμα progressive rock με φολκ και κλασικές επιρροές.

Ακολούθησε το Time and a Word ένα χρόνο αργότερα σε παραγωγή του Τόνι Κόλτον.[5] Μετά την ηχογράφηση του δίσκου, ο Μπανκς αντικαταστάθηκε από τον Στιβ Χάουι, ο οποίος αναφέρεται στον δίσκο αν και ο προκάτοχος του ηχογράφησε τις κιθάρες του άλμπουμ. Επίσης, την θέση του Κέι πήρε ο Ρικ Γουέικμαν και τον Φεβρουάριο του 1971 κυκλοφόρησαν το The Yes Album,[6] σκαρφαλώνοντας στην τέταρτη θέση των βρετανικών τσαρτ, με το σινγκλ I've Seen All Good People: Your Move να μπαίνει στο Top-40 του Billboard Hot-100.[7]

Ο Τζον Άντερσον το 1973

Ο διάδοχος του The Yes Album κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1971 με τίτλο Fragile,[8] με τον Ρότζερ Ντιν να σχεδιάζει το εξώφυλλο, όπως και σε αρκετά από τα μετέπειτα άλμπουμ του συγκροτήματος. Ο δίσκος εδραιώθηκε με την βοήθεια του επιτυχημένου σινγκλ Roundabout,[9] ανεβαίνοντας στο # 7 στην Βρετανία και το # 4 στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου βραβεύθηκε ως διπλά πλατινένιος. Μετά την κυκλοφορία του Close to the Edge το 1972, ο Μπρούφορντ αποχώρησε για να ενταχθεί στους King Crimson και στην συνέχεια στους Genesis.[10] Την θέση του πήρε ο Άλαν Γουάιτ, πρώην ντράμερ του προσωπικού σχήματος του Τζον Λένον.[11]

Μετά την κυκλοφορία του Tales from Topographic Oceans,[12] ο Γουέικμαν αντικαταστάθηκε από τον Πάτρικ Μόραζ, ηχογραφώντας με τους Yes τον χρυσό δίσκο Relayer.[13] Ο Γουέικμαν επέστρεψε το 1976, ηχογραφώντας ακόμη ένα # 1 άλμπουμ με τίτλο Going for the One.[14] Παρ' όλα αυτά, η επιτυχημένη προσωπική του καριέρα, τον οδήγησε σε νέα αποχώρηση μετά την κυκλοφορία του Tormato το 1978.[15] Ο Τζον Άντερσον έδωσε την θέση του στον Τρέβορ Χορν, ενώ τα πλήκτρα ανέλαβε ο Τζεφ Ντάουνς, σύνθεση με την οποία κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Drama, φθάνοντας μέχρι την δεύτερη θέση των τσαρτ της πατρίδας τους.[16]

Μετά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, οι Yes επέστρεψαν στην Μεγάλη Βρετανία και απέλυσαν τον μάνατζερ τους, Μπράιαν Λέιν.[17] Ο Χορν αποχώρησε από το σχήμα, ακολουθούμενος από τον Σκουάιρ και τον Γουάιτ. Με μόνα εναπομείναντα μέλη τους Ντάουνς και Χάουι, το συγκρότημα διαλύθηκε, με την ανακοίνωση να έρχεται από το μάνατζμεντ των Yes τον Μάρτιο του 1981.

Το 1983, οι Κέι, Σκουάιρ και Γουάιτ, μαζί με τον κιθαρίστα Τρέβορ Ράμπιν, σχημάτισαν τους Cinema, με τον Κέι να δίνει σύντομα την θέση του στον Έντι Τζόμπσον. Το σχήμα ηχογράφησε τον δίσκο 90125 και μετά την επανηχογράφηση των φωνητικών από τον Τζον Άντερσον, ο δίσκος έφερε το λογότυπο των Yes.[18] Το σινγκλ Owner of a Lonely Heart ανέβηκε στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ,[19] ενώ το άλμπουμ έφθασε μέχρι το # 5 του Billboard και βραβεύθηκε ως τριπλά πλατινένιο. Ο δίσκος πούλησε περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια παγκοσμίως, όντας ο πιο επιτυχημένος των Yes.

Ακολούθησε το πλατινένιο Big Generator τέσσερα χρόνια αργότερα και μετά από την περιοδεία για την προώθηση του,[20] ο Άντερσον αποχώρησε και πάλι από το συγκρότημα με τον Τρέβορ Ράμπιν να αναλαμβάνει τα φωνητικά μέχρι την δεύτερη επιστροφή του Άντερσον το 1990. Την ίδια περίοδο, στην σύνθεση των Άντερσον, Ράμπιν, Σκουάιρ, Γουάιτ και Κέι, προστέθηκαν οι Στιβ Χάουι, Μπιλ Μπρούφορντ και Ρικ Γουέικμαν και ηχογράφησαν το άλμπουμ Union του 1991.[21]

Μετά την περιοδεία του δίσκου, οι Μπρούφορντ, Γουέικμαν και Χάουι αποχώρησαν και οι Yes υπέγραψαν στην Victory Records κυκλοφορώντας τον δίσκο Talk,[22] με την περιοδεία να ξεκινάει από το Μεξικό και να επικεντρώνεται στην Βόρεια Αμερική, στην συνέχεια. Ο Ράμπιν αποχώρησε και την σύνθεση των Άντερσον, Σκουάιρ και Γουάιτ, πλαισίωσε ο κιθαρίστας Στιβ Χάουι και ο κιμπορντίστας Ρικ Γουέικμαν. Η επανενωμένη σύνθεση ηχογράφησε τα άλμπουμ Keys to Ascension και Keys to Ascension 2,[23] με τον Ιγκόρ Κορόσεφ να αντικαθιστά τον Γουέικμαν αμέσως μετά.

Στην σύνθεση του συγκροτήματος εντάχθηκε ο κιθαρίστας Μπίλι Σέργουντ και κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Open Your Eyes.[24] Ακολούθησε το The Ladder του 1999, με τους Σέργουντ και Κορόσεφ να αποχωρούν μετά το τέλος της περιοδείας του δίσκου. Στα τέλη του 2001, οι εναπομείναντες μουσικοί κυκλοφόρησαν το Magnification,[25] με τον Γουέικμαν να επιστρέφει τον Απρίλιο του 2002.

Οι Yes το 2008

Για την 35η επέτειο του συγκροτήματος, το περιοδικό Billboard κυκλοφόρησε ένα εορταστικό τεύχος το 2003,[26] ενώ η συλλογή The Ultimate Yes: 35th Anniversary Collection περιελάμβανε το νέο κομμάτι Show Me.[27] Την επόμενη χρονιά, περιόδευσαν με τους Dream Theater στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Νοέμβριο του 2004 έπαιξαν στο στάδιο Γουέμπλεϊ.[28]

Μετά την περιοδεία για την 35η επέτειο του συγκροτήματος, οι Yes παρέμειναν ανενεργοί για τέσσερα χρόνια. Το 2008, η περιοδεία Close to the Edge and Back αναβλήθηκε λόγω προβλημάτων υγείας του Ρικ Γουέικμαν και του Άντερσον.[29] Ο Ρικ Γουέικμαν αντικαταστάθηκε από τον υιό του, Όλιβερ και μέχρι το 2010 πραγματοποίησαν την περιοδεία In the Present Tour, με τους Asia και τον Πίτερ Φράμπτον να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους.

Το 2011, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Fly from Here με τον Μπένοιτ Ντέιβιντ στα φωνητικά.[30] Μετά από δύο περιοδείες με τους Procol Harum και τους Styx, ο Τζον Ντέιβισον ανέλαβε τα φωνητικά. Ο Τζεφ Ντάουνς αντικατέστησε τον Γουέικμαν και η νέα σύνθεση ηχογράφησε τον δίσκο Heaven & Earth, ο οποίος κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2014 και ανέβηκε στο # 20 στην Βρετανία και το # 26 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[31]

Το 2015, ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του box-set 14 CD με τίτλο Progeny: Seven Shows from Seventy-Two, αποτελούμενο από επτά συναυλίες του συγκροτήματος ηχογραφημένες το 1972.[32]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο ηχογραφήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Άλμπουμ Αγγλία[33] Η.Π.Α.[34] Επίπεδο βράβευσης
1969 Yes - -
1970 Time and a Word 45 -
1971 The Yes Album 4 40 : Ασημένιος : Πλατινένιος
1971 Fragile 7 4 : Ασημένιος : Πλατινένιος
1972 Close to the Edge 4 3 : Πλατινένιος : Πλατινένιος
1973 Tales from Topographic Oceans 1 6 : Χρυσός : Χρυσός
1974 Relayer 4 5 : Χρυσός : Χρυσός
1977 Going for the One 1 8 : Ασημένιος : Χρυσός
1978 Tormato 8 10 : Ασημένιος : Πλατινένιος
1980 Drama 2 18 : Ασημένιος
1983 90125 16 5 : Χρυσός : 3 x πλατινένιος
1987 Big Generator 17 15 : Πλατινένιος
1991 Union 7 15 : Χρυσός
1994 Talk 20 33
1996 Keys to Ascension 48 99
1997 Keys to Ascension 2 62 -
1997 Open Your Eyes 105 151
1999 The Ladder 36 99
2001 Magnification 71 186
2011 Fly from Here 30 36
2014 Heaven & Earth 20 26
2021 The Quest
2023 Mirror to the Sky

Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Yesterdays (1974)
  • Classic Yes (1981)
  • Yesyears (1991)
  • Yesstory (1992)
  • Symphonic Music of Yes (1993)
  • Affirmative: The Yes Solo Family Album (1993)
  • Highlights: The Very Best of Yes (1993)
  • Yes, Friends and Relatives (1998)
  • Astral Traveller (1999)
  • The Best of Yes (2000)
  • Keys to Ascension: Volumes 1 and 2 (2000)
  • Yes, Friends and Relatives Vol. 2 (2000)
  • Keystudio (2001)
  • Extended Versions (2002)
  • Yestoday (2002)
  • In a Word: Yes (1969–) (2002)
  • Yes, Friends and Relatives: The Ultimate Collection (2002)
  • The Ultimate Yes: 35th Anniversary Collection (2003)
  • Yes Remixes (2003)
  • Yes & Friends (2003)
  • Essential Elements (2003)
  • (Re)Union (2004)
  • Topography (2004)
  • Owner of a Lonely Heart (2004)
  • The Solid Gold Collection (2005)
  • Essentially Yes (2006)
  • Live & Solo: The Yes Collection (2006)
  • The Definitive Rock Collection (2007)
  • Greatest Hits Live (2007)
  • Roundabout & Other Hits (2007)
  • Introducing Yes (2009)
  • Wonderous Stories: The Best of Yes (2011)
  • High Vibration (2013)
  • The Studio Albums 1969–1987 (2013)
  • Wonderous Stories: The Best of Yes (2014)

Ζωντανές ηχογραφήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Yessongs (1973)
  • Yesshows (1980)
  • 9012Live: The Solos (1985)
  • Something's Coming: The BBC Recordings 1969-1970 (1997)
  • House of Yes: Live from House of Blues (2000)
  • Songs from Tsongas (2005)
  • The Word Is Live (2005)
  • Live at Montreux 2003 (2007)
  • Symphonic Live (2009)
  • Union Live (2011)
  • In the Present – Live from Lyon (2011)
  • Like It Is: Yes at the Bristol Hippodrome (2014)
  • Progeny: Seven Shows From Seventy-Two (2015)

Βίντεο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Yessongs (1975)
  • 9012Live (1985)
  • YesYears (1991)
  • Greatest Video Hits (1991)
  • Yes: Live - 1975 at Q.P.R. (1993)
  • Live in Philadelphia (1995)
  • Keys to Ascension (1996)
  • The Union Tour Live (1999)
  • House of Yes: Live from the House of Blues (2000)
  • Symphonic Live (2002)
  • Yesspeak (2004)
  • Yes Acoustic: Guaranteed No Hiss (2004)
  • Songs from Tsongas (2005)
  • Live at Montreux 2003 (2007)
  • Classic Artists: Yes (2007)
  • Yesspeak Live: The Director's Cut (2008)
  • The Lost Broadcasts (2009)
  • Rock of the '70s (2009)
  • Union Live (2011)
  • Live Hemel Hempstead Pavillion October 3rd 1971 (2014)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 45 Years Ago: Cream Perform 'Farewell Concert'
  2. «The Marquee Club: Yes - Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015. 
  3. Janis Joplin, 19th April 1969 Royal Albert Hall, London
  4. Yes - Yes | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  5. YES Time and a Word reviews and MP3 - Prog Archives
  6. Yes - The Yes Album (album review 2) | Sputnikmusic
  7. I've Seen All Good People - Your Move by Yes - YouTube
  8. Fragile - Yes | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  9. Yes - Roundabout - YouTube
  10. «F.A.Q - Bill Bruford». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015. 
  11. Drummerworld: Alan White
  12. 40 Years Ago: Yes Release 'Tales of Topographic Oceans'
  13. Yes - Relayer (album review 2) | Sputnikmusic
  14. YES Going for the One reviews and MP3 - Prog Archives
  15. 35 Years Ago: Yes' 'Tormato' Album Released
  16. Yes - Drama (album review 2) | Sputnikmusic
  17. Brian Lane - Yesfans.com
  18. 90125 - Yes | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  19. Yes - Owner Of A Lonely Heart - YouTube
  20. YES Big Generator reviews and MP3 - Prog Archives
  21. Union - Yes | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  22. Yes - Talk (album review 2) | Sputnikmusic
  23. «Yes - Keys to Ascension 2». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015. 
  24. YES Open Your Eyes reviews and MP3 - Prog Archives
  25. Yes - Magnification (album review 2) | Sputnikmusic
  26. «Yes Sets 35th Anniversary Tour | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015. 
  27. YES - SHOW ME - ACOUSTIC - YouTube
  28. Dream Theater/Yes: More Tour Dates Announced
  29. YES - "Close to the Edge and Back" 2008 Tour - Yesfans.com
  30. «Yes Fly From Here Album Review | Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2015. 
  31. YES Heaven & Earth reviews and MP3 - Prog Archives
  32. YES: PROGENY - Live from Seventy-Two
  33. YES - OfficialCharts.com
  34. Yes | Awards | AllMusic

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]