The Game

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Game (ράπερ))
Jayceon Terrell
Σε φωτογράφηση στην Wall Street, στη Νέα Υόρκη το 2006
Πληροφορίες
Όνομα γέννησηςJayceon Terrell Taylor[1][2]
ΨευδώνυμοThe Game
Γέννηση29  Νοεμβρίου 1979[3]
Κόμπτον
Καταγωγή Αμερικάνος
EίδοςΓκανγκστα ραπ, χιπ χοπ
Παρουσία1997-σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαInterscope
(2003-2006);
(2009-σήμερα)

Geffen Records (2006-2009)
Aftermath Entertainment
(2003-2006);
(2010-σήμερα)

G-Unit Records (2004-2006)

The Black Wall Street Records(2004-σήμερα)
Συμμετοχές50 Cent, Snoop Dogg, Dr. Dre, Kanye West, Nas, Lil Wayne, Busta Rhymes, Pharrell, DMX
Ιστότοπος
http://www.ThisIzGame.com και http://www.youtube.com/user/TheGameVEVO

Ο Jayceon Terrell Taylor (29 Νοεμβρίου 1979), γνωστός κυρίως ως The Game (αρχικά) και Game, είναι Αμερικανός καλλιτέχνης της ραπ.

Την περίοδο κατά την οποία υπήρξε μέλος της G-Unit, έγινε διάσημος το 2005 στο ντεμπούτο του με το πρώτο του album, "The Documentary", και τις δυο υποψηφιότητες του για βραβείο Γκράμι. Από τότε θεωρείται η κινητήρια δύναμη στην επαναφορά της χιπ χοπ της Δυτικής Ακτής (West Coast) στη μέινστριμ μουσική, δηλαδή της ευρέως διαδεδομένης ανά την υφήλιο, και ως από τους κύριους ανταγωνιστές των αντιπροσώπων της Ανατολικής Ακτής (East Coast).[4][5][6]

Εκτός από την κυκλοφορία δύο άλμπουμ τα οποία κάναν ντεμπούτο στην νούμερο 1 θέση του Billboard 200, ο Game απέκτησε κακή φήμη για την εμπλοκή του στην ανάπτυξη έχθρας με άλλους ραπ καλλιτέχνες οπως Jay-z 50 Cent[G-Unit] Suge Knight.Η μουσική του ανήκει στη κατηγορία της γκανγκστερικής ραπ (gangsta Rap), είδος της χιπ χοπ μουσικής διάσημο στην περιοχή του Κόμπτον της Καλιφόρνιας.

Νεανικά Χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Game γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας[1] και μεγάλωσε στο Κόμπτον, σε γειτονιά ταγμένη υπό την συμμορία των Κριπ, γνωστή ως Santana Blocc[7] , παρόλο που μεγαλώνοντας έγινε μέλος της συμμορίας των Μπλάντ[8]. Σε συνέντευξη του τον Οκτώβριο του 2006 στο MTV News και ανταποκριτή τον Sway Calloway, ο Game περιέγραψε την οικογένεια του ως "προβληματική" και ισχυρίστηκε πως ο πατέρας του παρενοχλούσε μια εκ τις αδερφές του[9].

Αποφοιτώντας το Λύκειο του Κόμπτον το 1999, ο Τέιλορ πήρε υποτροφία καλαθοσφαίρισης για το πανεπιστήμιο της πολιτείας της Ουάσινγκτον, η οποία όμως διακόπηκε με κατηγορίες για ανάμιξη του με ναρκωτικά. Αυτούς τους ισχυρισμούς τους διαψεύδει το αθλητικό τμήμα του πανεπιστήμιου. Από εκεί και έπειτα στράφηκε πλήρως στη ζωή στους δρόμους και στην διακίνηση ναρκωτικών και συμμετέχοντας σε συμμορίες[10]. Στην ηλικία των 18 άρχισε να ακολουθεί τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδερφό του, Τζορτζ Τέιλορ τον 3ο, γνωστό ως Big Fase 100, ο οποίος ήταν και αρχηγός της συμμορίας των Cedar Block Pirus.

Μουσική Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μελετώντας διαφόρων επιρροών ραπ άλμπουμ, ο Game ανέπτυξε πλάνο να γίνει ο ίδιος ράπερ και με την βοήθεια του Big Fase, ίδρυσαν την δισκογραφική εταιρεία The Black Wall Street Records . Σε αυτήν αρχικά μετείχαν καλλιτέχνες όπως οι Glasses Malone, Vita, και Nu Jerzey Devil μαζί με τον Game τον ίδιο[11]. Το καλλιτεχνικό του όνομα αποτελεί επινόηση της γιαγιάς του[12]. Ο Game κατάφερε να αναδειχθεί για πρώτη φορά όταν παραβρέθηκε σε χιπ χοπ "σύνοδο κορυφής" των Russell Simmons και Louis Farrakhan, όπου και κυκλοφόρησε το πρώτο του μίξτειπ "You Know What It Is Vol. 1)" το 2002, και ακολούθως το δισκογραφικό συμβόλαιο με την ανεξάρτητη δισκογραφική, Get Low Recordz που ανήκε στον JT the Bigga Figga. Αν και αρχικά ο Sean Combs της Bad Boy Records επρόκειτο να κλείσει συμβόλαιο μαζί του στην δισκογραφική του[13],το μιξτέιπ του Game τράβηξε τη προσοχή του γνωστού παραγωγού Dr. Dre, ο οποίος και έκλεισε συμβόλαιο με τον Game στην Aftermath το 2003[14].

Τον Οκτώβριο του 2004, κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ "Untold Story" (σ.μ. μια ανείπωτη ιστορία) μέσω της Get Low Recordz, το οποίο σημείωσε περισσότερες από 82,000 πωλήσεις αντίτυπων μέσα στους πρώτους του τρεις μήνες[15]. Στο άλμπουμ μετείχαν καλλιτέχνες όπως οι Sean T, Young Noble (των Outlawz) και ο JT the Bigga Figga[16]. Ο Game επίσης συμμετείχε σε διάφορα μίξτειπ από DJ's όπως οι DJ Kayslay, DJ Whoo Kid και ο DJ Clue. Ο Game επίσης κυκλοφόρησε ένα δεύτερο μίξτειπ, το "You Know What It Is Vol. 2" μέσω της δικής του δισκογραφικής εταιρείας και εμφανίστηκε στο βιντεοπαιχνίδι NBA Live 2004 σε τραγούδι παραγωγής του Fredwreck με τίτλο "Can't Stop Me".

Ο ράπερ Joe Budden αναφέρθηκε κοροϊδευτικά για την εμφάνιση του Game στο τηλεπαιχνίδι γνωριμιών Change of Heart, εμφάνιση την οποία κατά καιρούς ο ίδιος έχει υπερασπιστεί. Αργότερα σε πάρτι στην Νέα Υόρκη οι ράπερ από κοινού ανακοίνωσαν την πρόθεση τους να σταματήσουν την δημιουργία επιθετικών κομματιών μεταξύ τους[17].

Το Μεγάλο Δισκογραφικό Ντεμπούτο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2004 ο D-Mack πέρασε στον Dr. Dre το ντέμο του Game και εντυπωσιάστηκε αρκετά[18]. Με βάση τον A&R, Άντζελο Σάντερς, της Aftermath ,σε συνέντευξη στο HitQuarters, όταν ο Dre τελικά τον συνάντησε "Αντιλήφθηκε την αλαζονική υπερηφάνεια πάνω του και σκέφτηκε πως θα μπορέσει να πραγματοποιήσει κάτι μαζί του"[18]. Ο Game υπέγραψε στην Aftermath Entertainment μόλις μια εβδομάδα μετά σε κοινή συμφωνία με την G-Unit Records, δισκογραφική εταιρεία του 50 Cent. Και ενώ αρχικά υπέγραψε σαν καλλιτέχνης, ο CEO της Interscope Records, Jimmy Iovine και ο Dr. Dre αποφάσισαν ο Game να συνεργασθεί με το 50Cent και την G-Unit. Η κίνηση αυτή είχε σκοπό να βοηθήσει στην δημιουργία ενός αυξανόμενου "θορύβου" γύρω από το όνομα του Game που παράλληλα θα τροφοδοτούσε το ενδιαφέρον του κοινού για την G-Unit. Από τότε έκανε πολλές εμφανίσεις σε μουσικά βίντεο των 50Cent, Lloyd Banks, Young Buck και του Fabulous με πρώτη την εμφάνιση στο βίντεο του "In da Club", που χορεύει με μια κοπέλα. Το πρώτο του σινγκλ "Westside Story" κυκλοφόρησε το 2004.

Το αυθεντικό όνομα του άλμπουμ ήταν "Nigga Wit' An Attitude Volume 1" (όπως αναφέρετε στους στίχους του κομματιού "Dreams"), όμως μετά από προσταγή της χήρας συζύγου του Eazy-Ε (μέλος των N.W.A.), τον απέτρεψε να χρησιμοποιήσει το N.W.A. για τίτλο του άλμπουμ.

Ο Dr. Dre και ο 50 Cent ήταν παραγωγοί εκτέλεσης στο άλμπουμ του Game του μεγάλου δισκογραφικού του ντεμπούτο, "The Documentary", από το οποίο προέκυψαν τα χιτ σινγκλ "How We Do" και "Hate It or Love It" (με το τελευταίο να αποτελεί υποψήφιο για 2 γκράμι ). Το άλμπουμ έκανε ντεμπούτο στη πρώτη θέση του Billboard 200 και ήταν το δέκατο καλύτερο σε πωλήσεις το 2005 στην Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης έκανε ντεμπούτο στην έβδομη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο και πούλησε περισσότερα από πέντε εκατομμύρια παγκοσμίως.

Ο Lil Eazy-E, ένας νεαρός ράπερ και γιος του ράπερ Eazy-E, μπήκε σε κόντρα με τον Game. Οι δυο τους υπήρξαν στενοί συνεργάτες και είχαν κάνει κοινές ηχογραφήσεις. Lil' Eazy-E από τότε έχει κατευθύνει υβριστικά κομμάτια με στόχο τον Game και έχει εκφράσει τον θυμό του για την πεποίθηση ότι ο Game εσφαλμένα έκανε χρήση του ονόματος του πατέρα του. Ο Game απαντώντας ισχυρίστηκε ότι ο Lil' Eazy-E προσπαθούσε να εδραιώσει τον εαυτό του μέσω της επιτυχίας που ο ίδιος είχε με την κυκλοφορία του δίσκου "The Documentary". Ο Game συγκεκριμένα στο "120 Bars" ισχυρίζεται ότι ο Lil' Eazy-E δεν γράφει ο ίδιος τους στοίχους του. Πάραυτα ο Game δηλώνει στο ίδιο κομμάτι ότι θα προτιμούσε να μην λογομαχεί με τον Lil' Eazy-E καθώς ο ίδιος τρέφει βαθύ σεβασμό για τον πατέρα του. Η απάντηση του Lil' Eazy-E αργότερα είναι το κομμάτι "They Know Me". Στις 30 Οκτωβρίου το 2006, ο Game πήγε στο KDAY και είπε πως οι δυό τους σταμάτησαν την διαμάχη τους.

Μεταξύ του Suge Knight και του Game υπήρξε κόντρα η οποία ήταν απόρροια, και ενεργή, από την στιγμή που ο Yukmouth ισχυρίστικε ότι ο Suge Knight χειροδίκησε έναντι του Game. Ο Game αντέδρασε απαντόντας στην ιστοσελίδα του όπου και υπαινίχθηκε ότι έαν ο Suge Knight τον είχε ποτέ αγγίξει θα ταν κάτω από το χώμα. Μετά τα μουσικά βραβεία BET 2005 , συνεργάτες της Death Row ανακλήθηκαν οι προσκλήσεις τους σε πάρτι της Ciara γιατί υποτίθεται μέλος της Death Row προσπάθησε να κλέψει την αλυσίδα του Game. Ο Game δήλωσε την αντιπάθεια του προς τον Suge Knight στην ιστοσελίδα του της Black Wall Street εξαιτίας "των ειδών που έθεσε υπό εξαφάνιση", και υπονοώντας την πιθανή υπαιτιότητα του για τον φόνο του Τουπάκ. Στο Μιάμι στα μουσικά βραβεία του ΜΤV για το 2005, ο Suge Knight δέχθηκε πυρά και τραυματίστικε σε πάρτι του Kanye West από άγνωστο ένοπλο. Ο Game αρνήθηκε έντονα οποιαδήποτε ανάμιξη με τον πυροβολισμό, όμως το περιστατικό ανανέωσε προσπάθειες για την διατήρηση χιπ χοπ διαξυφισμών και ο Game κατά συνέπεια αποθαρρύνθηκε στο να παρευρεθεί σε συγκεκριμένες κοινωνικές εκδηλώσεις για την αποτροπή αντίποινων. Αργότερα ο Game και διάφοροι εκπρόσωποι από ραπ "οικογένειες" της Καλιφόρνιας συνέταξαν "συνθήκη ειρήνης" για την Δυτική Ακτή (West Coast) ώστε να λήξουν αρκετές αντιπαλότητες μετάξυ ράπερ αυτής της περιοχής. Αν και ο Suge Knight δεν ήταν παρόν, αυτός και ο Game θεώρησαν την διαμάχη τους λήξαν.

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Documentary (2005)
  • Doctor's Advocate (2006)
  • L.A.X. Files (2008)
  • The R.E.D. Album (2011)[19][20]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταινίες
Χρονιά Ταινία Ρόλος Σημειώσεις
2004 Grand Theft Auto: San Andreas B-Dup Ηλεκτρονικό παιχνίδι, δανείζει την φωνή του
2004 Life in a Day: The DVD τον εαυτό του μικρός ρόλος
2005 The Documentary το DVD τον εαυτό του
2005 Beef 3 τον εαυτό του μικρός ρόλος
2006 Stop Snitchin, Stop Lyin' DVD τον εαυτό του
2006 Waist Deep Big Meat
2006 Doctor's Advocate DVD τον εαυτό του
2007 Def Jam: Icon τον εαυτό του Ηλεκτρονικό παιχνίδι, δανείζει την φωνή του
2007 Tournament of Dreams
2007 Beef 4 τον εαυτό του μικρός ρόλος
2008 Street Kings Grill
2008 Belly 2: Millionaire Boyz Club G
2008 Life After the Math τον εαυτό του
2009 House Arrest

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βραβεία BET Awards
    • 2005: Καλύτερος Νέος Καλλιτέχνης (υποψηφιότητα)
    • 2005: Καλύτερης Συνεργασίας (για το κομμάτι "Hate It Or Love It") με τον 50 Cent (υποψηφιότητα)
  • Βραβεία Billboard Music Awards
    • 2005: Τοπ R&B/Χιπ χοπ Καλλιτέχνης (κέρδισε)
    • 2005: Τοπ Ραπ Άλμπουμ (υποψηφιότητα)
  • Βραβεία Γκράμι
    • 2006: Καλύτερου Ραπ Τραγουδιού ("Hate It Or Love It") με τον 50 Cent (υποψηφιότητα)
    • 2006: Καλύτερης Εκτέλεσης Ντούο ή Ομάδας ("Hate It Or Love It") με τον 50 Cent (υποψηφιότητα)
  • Βραβεία MTV Video Music Awards
    • 2005: Καλύτερο Ραπ Βίντεο ("Hate It Or Love It") με τον 50 Cent (υποψηφιότητα)
  • Βραβεία Ozone Awards
    • 2008: Καλύτερου Ραπ Καλλιτέχνη της Δυτικής Ακτής (κέρδισε)
    • 2008: Καλύτερο Ραπ Άλμπουμ της Δυτικής Ακτής ("Doctor's Advocate") (κέρδισε)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 "The Game" Αρχειοθετήθηκε 2015-11-07 στο Wayback Machine. Χέντρι Αντασό, About.com, ανακτήθηκε 12 Οκτώβρη 2010.
  2. "Ο Game δηλώνει αθώος στο Ελ Λέι" Usatoday.com, 25.9.2007, ανακτήθηκε 12 Οκτωβρίου 2010.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 135408016. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  4. "Οι προβολείς του XXL στο χιπ χοπ της Δυτικής Ακτής" Κλόβερ Χόουπ, Allhiphop.com, 18.2.2005, ανακτήθηκε 12 Οκτώβρη 2010.
  5. "Νέα της ραπ της Δυτικής Ακτής: 2005" Κόναν Μίλν, Dubcnn.com, 2005, ανακτήθηκε 12 Οκτώβρη 2010.
  6. "XXL Game: η ώρα παιχνιδιού τελείωσε" Κιμ Οσόριο, Bet.com, 21.3.2006, ανακτήθηκε 12 Οκτώβρη 2010.
  7. "Γιατί είναι διάσημος;" Αρχειοθετήθηκε 2015-10-01 στο Wayback Machine. Askmen.com, ανακτήθηκε 13 Οκτώβρη 2010.
  8. "Ο Game λύνει και ο Snoop Dogg δένει" Σάρα Γκάντφρι, The Washington Post, 10.5.2005, ανακτήθηκε 13 Οκτώβρη 2010.
  9. "Συνέντευξη στο MTV" Σουέι Κάλογουέι, MTV News, 16.10.2006, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη 2010.
  10. "Ο Game" Τζον Καραμάινικα, XXL Magazine, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη 2010.
  11. "The Game: Μακριά Από Τις Σκιές (σελίδα 3η)" Σαχίμ Ριντ, MTV News, 27.1.2005, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη 2010.
  12. "The Game: Μακριά Από Τις Σκιές (σελίδα 2η)" Σαχίμ Ριντ, MTV News, 27.1.2005, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη 2010.
  13. "O The Game στην Bad Boy; Σχεδόν έγινε, λέει" Σαχίμ Ριντ, MTV, 27.1.2005, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη 2010.
  14. "The Game> Βιογραφία" Τζόνι Λόφτους, Allmusic.com, 2006, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη 2010.
  15. "Το Documentary του The Game φτάνει στο Νο.1" Αρχειοθετήθηκε 2012-12-02 στο Wayback Machine. Μάργκο Γουάιτμιρ, Billboard, 26.1.2005, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη.
  16. "Untold Story - The Game" Last.fm, ανακτήθηκε 14 Οκτώβρη 2010.
  17. "Ο Joe Budden και ο Game τερματίζουν την κόντρα" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-12 στο Wayback Machine. Νόλαν Στρονγκ, Allhiphop.com, 8.3.2004, ανακτήθηκε 15 Οκτώβρη 2010.
  18. 18,0 18,1 "Συνέντευξη με τον Άντζελο Σάντερς" Αρχειοθετήθηκε 2019-01-03 στο Wayback Machine. Hitquarters, 19.12.2005, ανακτήθηκε 15 Οκτώβρη 2010.
  19. "Καθυστέρηση της κυκλοφορίας του άλμπουμ" Αρχειοθετήθηκε 2010-09-15 στο Wayback Machine. Τζέισον, Rapbasement.com, 5.8.2010, ανακτήθηκε 12 Οκτώβρη 2010.
  20. "Ο Game μιλά στον Chris Brown,Rick Ross επιβεβαιώνετε το 4ο άλμπουμ" Αρχειοθετήθηκε 2010-02-10 στο Wayback Machine. ανακτήθηκε 15 Οκτώβρη 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]