Filmnet

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
FilmNet
Το λογότυπο της Filmnet
Ίδρυση5 Δεκεμβρίου 1984
Τέλος λειτουργίας1997 (Σκανδιναβία, Ολλανδία, Φλάνδρα, Πολωνία)
1 Ιουνίου 2008 (Ελλάδα)
ΙδιοκτήτηςNetHold (Ολλανδία)
Αντικαταστάθηκε απόCanal+ (Σκανδιναβία, Ολλανδία, Φλάνδρα, Πολωνία)
Novacinema (Ελλάδα)
(π  σ  ε )

FilmNet ήταν το όνομα που χρησιμοποιήθηκε για πολλά συνδρομητικά κανάλια στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1980, του 1990 και του 2000. Ξεκίνησε να λειτουργεί στις 5 Δεκεμβρίου 1984, μεταδίδοντας το με επίκεντρο στη Σκανδιναβία, την Ολλανδία και το Βέλγιο. Τα κανάλια Filmnet ξεκίνησαν αργότερα στην Πολωνία και στην Ελλάδα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το FilmNet ξεκίνησε από τη σουηδική εταιρεία Esselte Video και τον Ολλανδό παραγωγό ταινιών Rob Houwer οι οποίοι σύναψαν συνεργασία με την ATN, μια κοινοπραξία της ολλανδικής εκδοτικής εταιρείας VNU και της ευρωπαϊκής εταιρείας διανομής ταινιών United International Pictures με αποτέλεσμα το κανάλι να ξεκινήσει τις εκπομπές του στη Σκανδιναβία και στη Μπενελούξ στις 29 Μαρτίου 1985. Μεταδιδόταν από τον δορυφόρο Eutelsat ECS-1 τον οποίο χρησιμοποιούσαν οι φορείς καλωδιακής τηλεόρασης.

Στην πορεία απέτυχε να αποφέρει κέρδη και το 1996 πουλήθηκε στη NetHold, μια κοινοπραξία της νοτιοαφρικανικής εταιρείας MultiChoice και της ελβετικής εταιρείας χαρτοφυλακίου Richemont.[1] Την επόμενη χρονιά, την 1η Αυγούστου 1997 τα κανάλια FilmNet πουλήθηκαν στο γαλλικό όμιλο Canal+.[2] Η συμφωνία δεν περιελάμβανε τα ελληνικά κανάλια, τα οποία συνέχισαν να χρησιμοποιούν την ονομασία FilmNet μέχρι το 2008. Παρόλο που το εμπορικό σήμα του FilmNet δεν υπάρχει πλέον, οι περισσότερες από τις θυγατρικές του στις διάφορες χώρες κατά κάποιον τρόπο, συνεχίζουν να υφίστανται.

  • Σκανδιναβία: Ο σταθμός είχε τρεις ζώνες: το Morning Club για τα πρωινά προγράμματα, το Royal Club για τα μεσημεριανά και τα απογευματινά προγράμματα και το Night Club για τα νυχτερινά και μεταμεσονύκτια προγράμματα. Λόγω αύξησης του περιεχομένου (εκτός από τις ταινίες) όπως ο αθλητισμός, η ψυχαγωγία, η μουσική κ.ά. ο σταθμός μετονομάστηκε σε FilmNet Plus ενώ δημιουργήθηκε και ένα δεύτερο κανάλι ονόματι FilmNet: The Complete Movie Channel το οποίο ξεκίνησε να μεταδίδεται στα περισσότερα καλωδιακά δίκτυα περιλαμβάνοντας μόνο ταινίες για τους λάτρεις του σινεμά. Αργότερα, τα κανάλια μετονομάστηκαν σε FilmNet 1 και FilmNet 2, μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 1997 που μετατράπηκαν σε Canal+ και Canal+ Gul. Το 2003 η Canal+ πούλησε την εταιρεία στις Nordic Capital και Baker Capital μετατρέποντάς τη σε C More Entertainment (αν και εξακολουθούσε να χρησιμοποιεί την ονομασία Canal+ στο μάρκετινγκ μέχρι το 2012). Μετέπειτα, πουλήθηκε το 2005 στην SBS Broadcasting Group, η οποία με τη σειρά της συγχωνεύθηκε με την ProSiebenSat.1 Media το 2007. Το 2008, συνήφθη συμφωνία πώλησης της εταιρείας στο σουηδικό όμιλο TV4. Τον Οκτώβριο του 2012, η C More ξεκίνησε την υπηρεσία συνδρομής online streaming υπό την ονομασία Filmnet, η οποία μεταφέρθηκε στις ιστοσελίδες της C More στις 30 Ιουνίου 2015.
  • Ολλανδία: Το Filmnet μετονομάστηκε το 1997 σε Canal+.[3] Το 2005, τα κανάλια αγοράστηκαν από την Liberty Global και μετονομάστηκαν σε Sport1 και Film1 τον Φεβρουάριο του 2006.[4] Ο Sport1 μετονομάστηκε σε Ziggo Sport Totaal το Νοέμβριο του 2015.[5] Το Film1 πωλήθηκε στη Sony Pictures Television το 2015.[6]
  • Βέλγιο: Η Βελγική θυγατρική ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες καθώς στα μέσα του 1988 ήταν κερδοφόρα ενώ το 1995 είχε 186.000 συνδρομητές. Τα κανάλια μετονομάστηκαν σε Canal+ το 1997 ενώ το 2004 πωλήθηκαν στην Telenet και σήμερα είναι γνωστά ως Play More.
  • Πολωνία: Το Filmnet ξεκίνησε το 1995 και συγχωνεύθηκε με το υπάρχον κανάλι Canal+ τον Φεβρουάριο του 1997. Συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι σήμερα, ως Canal+ Premium.
  • Ελλάδα: Το FilmNet ξεκίνησε το 1994,[7] αντικαθιστώντας την Ιδιωτική Τηλεόραση Αθηνών η οποία εξέπεμπε από το κανάλι 8 των VHF, στην Αττική, με την ονομασία ΙΤΑ 8 που λειτουργούσε από το 1989 μέχρι το 1994 και ανήκε στον επιχειρηματία Λεωνίδα Τούντα.[ασαφές][8] Το δεύτερο κανάλι ονομάστηκε FilmSat,[9] αλλά το 2002 μετονομάστηκε σε FilmNet 2, ενώ υπήρξε και ένα τρίτο (FilmNet 3). Η Multichoice πώλησε τελικά την ελληνική θυγατρική της στη Forthnet τον Απρίλιο του 2008 αντικαθιστώντας τα ελληνικά κανάλια μετά από δύο μήνες (την 1η Ιουνίου) στα σημερινά Novacinema τα οποία με τα χρόνια, έγιναν αποκλειστικά συνδρομητικά, ενώ εντάχθηκαν και άλλα διεθνή κανάλια (όπως το SuperSport, τα οποία έγιναν την ίδια χρονιά, Novasports), και μετατράπηκε στην γνωστή σήμερα, σε όλους, NOVA, υπό την ομπρέλα της Ολλανδικής United Group.

Προγραμματισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Filmnet μετέδιδε κυρίως ταινίες και σειρές. Υπήρχε, επίσης, η εκπομπή κουτσομπολίστικων ειδήσεων του E! Entertainment.

K-T.V.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το K-T.V. (γνωστό ως Kids TV) ήταν ένα ένθετο του FilmNet, με διάφορα κινούμενα σχέδια και πρωτότυπες εμφανίσεις με παιδιά ως παρουσιαστές. Συγκεκριμένα ξεκίνησε στην δεύτερη αναλογική συχνότητα που παραχωρήθηκε στο FilmNet, και αποτέλεσε την πρωινή ζώνη του δεύτερου καναλιού, ενώ στην συνέχεια εξέπεμπε πρόγραμμα το πρώτο αθλητικό κανάλι στην Ελλάδα, το SuperSport (σημερινή Novasports).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Gillies, Midge (3 Σεπτεμβρίου 1996). «Netherlands' NetHold Emerging as Global Player in Pay TV». Los Angeles Times. London. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  2. «Film1/Sport1: Dit Was Canal+ ...In Nederland!» (στα nl). DutchMedia.nl. 1 Φεβρουαρίου 2006. https://dutchmedia.nl/blog/index.php/2006/02/01/film1sport1-dit-was-canal-in-nederland/. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2018. 
  3. Fransen gaan Nederlanders vermaken, Trouw, Dorien Pels, 26 Ιουλίου 1997
  4. Canal+ wordt Sport1 en Film1
  5. «Sport1 heet vanaf 12 november Ziggo Sport Totaal». 5 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2019. 
  6. «SONY PICTURES TELEVISION CLOSES FILM1 DEAL». 26 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2017. 
  7. Van den Broeck, Wendy· Pierson, Jo (2008). Digital Television in Europe (στα Αγγλικά). σελ. 92. 
  8. Κωνσταντάρας, Αντώνης (13 Αυγούστου 2019). «ΙΤΑ 8: Το Πειρατικό Κανάλι που Έμαθε στους Έλληνες να Βλέπουν Πορνό». Vice. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019. 
  9. «NOVA». 10 Δεκεμβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2001.