Bolivianos, el hado propicio

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Himno Nacional de Bolivia
Εθνικός ύμνος της Βολιβίας
Εθνικός ύμνος Βολιβία Βολιβία
Γνωστός και ως Bolivianos, el Hado Propicio
Βολιβιανοί, ένα Ευνοϊκό Μέλλον
Μουσική Leopoldo Benedetto Vincenti
Στίχοι José Ignacio de Sanjinés
Υιοθετήθηκε 1851

Το Bolivianos, el hado propicio ("Βολιβιανοί, ένα Ευνοϊκό Μέλλον") είναι ο εθνικός ύμνος της Βολιβίας και υιοθετήθηκε το 1851. Τον ύμνο έγραψε ο José Ignacio de Sanjinés, ενώ συνθέτης είναι ο Ιταλός Leopoldo Benedetto Vincenti.

Στίχοι στα ισπανικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Bolivianos: el hado propicio
coronó nuestros votos y anhelos.
Es ya libre, ya libre este suelo,
ya cesó su servil condición.
Al estruendo marcial que ayer fuera
y al clamor de la guerra horroroso,
siguen hoy, en contraste armonioso,
dulces himnos de paz y de unión.
De la Patria, el alto nombre,
en glorioso esplendor conservemos.
Y en sus aras de nuevo juremos:
¡morir antes que esclavos vivir!
Loor eterno a los bravos guerreros,
cuyo heroico valor y firmeza,
conquistaron las glorias que empieza
hoy Bolivia feliz a gozar.
Que sus nombres, en mármol y en bronce,
a remotas edades transmitan,
y en sonoros cantares repitan:
¡Libertad, Libertad, Libertad!
Esta tierra inocente y hermosa,
que ha debido a Bolívar su nombre,
es la patria feliz donde el hombre
goza el bien de la dicha y la paz.
Que los hijos del grande Bolívar
hayan mil y mil veces jurado:
morir antes que ver humillado
de la Patria el augusto pendón.
De la Patria, el alto nombre,
en glorioso esplendor conservemos.
Y en sus aras de nuevo juremos:
¡morir antes que esclavos vivir!

Ελληνική μετάφραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βολιβιανοί, ένα πιο ευνοϊκό πεπρωμένο έχει επιτέλους στέψει τους
όρκους σας και τις προσμονές σας. Αυτή η χώρα είναι ελεύθερη,
επιτέλους ελεύθερη.
Η δουλεία στην οποία πρώτα βρισκόταν έχει πια παρέλθει.
Η αναταραχή του πολέμου του χθες και ο φρικτός ήχος του πολέμου
ακολουθούνται σήμερα, σε αρμονική αντίθεση, από γλυκούς
ύμνους, της ειρήνης και της ενότητας.
(επανάληψη δύο προηγούμενων σειρών)
Ρεφρέν
Ας κρατήσουμε το ευγενικό όνομα της χώρας μας στη δοξασμένη λάμψη.
Και για μια ακόμη φορά πρέπει να ορκιστούμε στους βωμούς της
Καλύτερα να πεθάνουμε, παρά να ζούμε ποτέ ως σκλάβοι. (τρις)
Αυτή η αθώα και όμορφη χώρα, που οφείλει το όνομά της στον Μπολίβαρ,
είναι η χαρούμενη πατρίδα όπου οι άνθρωποι απολαμβάνουν τα αγαθά της
καλής τύχης και της ειρήνης.
Ας ορκιστούν οι γιοι του ισχυρού Μπολίβαρ , χιλιάδες και χιλιάδες
φορές, καλύτερα να πεθάνουν παρά να δουν να εξευτελίζεται ξανά
η εξαίσια σημαία της χώρας (επανάληψη δύο προηγούμενων σειρών)
Αιώνιοι έπαινοι στους γενναίους πολεμιστές των οποίων ο ηρωισμός και
η δύναμη κατέκτησαν την ελευθερία και τη δόξα τις οποίες η
ευτυχισμένη Βολιβία δίκαια άρχισε να απολαμβάνει!
Ας σκορπούν τα ονόματά τους, αθάνατα πάνω στο μάρμαρο και στο χαλκό
τη δόξα τους στις μελλοντικές γενιές. Και με το συνταρακτικό τους
τραγούδι ας επαναλαμβάνουν το απλό τους κάλεσμα: Ελευθερία!
Ελευθερία! Ελευθερία! (επανάληψη δύο προηγούμενων σειρών).
Ρεφρέν
Ας κρατήσουμε το ευγενικό όνομα της χώρας μας στη δοξασμένη λάμψη.
Και για μια ακόμη φορά πρέπει να ορκιστούμε στους βωμούς της
Καλύτερα να πεθάνουμε, παρά να ζούμε ποτέ ως σκλάβοι. (τρις)

Δες επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]