45 Ευγενία

45 Ευγενία
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Χέρμαν Γκόλντσμιντ
Ημ/νία ανακάλυψης	27 Ιουνίου 1857
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 26 Νοεμβρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453701,5)
Αφήλιο	2,943 AU (440,305 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,497 AU (373,49 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,720 AU (406,90 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,082
Περίοδος περιφοράς	1638,46
Μέση ανωμαλία	45,25°
Κλίση	6,610°
Ω	147,94°
Όρισμα περιηλίου	= 85,14°
Γνωστοί δορυφόροι	Μικρός Πρίγκηπας και S/2004 (45) 1
Απόλυτο μέγεθος (H)	7,79

Η Ευγενία (αγγλικά:Eugenia) είναι μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,46. Είναι ένας από τους λίγους αστεροειδείς που έχει βρεθεί ότι έχουν δορυφόρο ή δορυφόρους, ενώ είναι και ο δεύτερος, από τους τέσσερις γνωστούς τριπλούς αστεροειδείς (οι άλλοι είναι ο 87 Σύλβια, ο 216 Κλεοπάτρα και ο 93 Μινέρβα).

Ανακάλυψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ευγενία ανακαλύφθηκε το 1857 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ, o oποίος παρατηρούσε από το Παρίσι, και έλαβε το όνομα της αυτοκράτειρας Ευγενίας ντε Μοντίχο, συζύγου του Ναπολέοντα Γ΄ της Γαλλίας. Υπήρξε έτσι ο πρώτος αστεροειδής που πήρε το όνομα ενός πραγματικού ανθρώπου, αντί μιας μυθολογικής μορφής.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Ευγενίας υπολογίσθηκε σε 215 χλμ., που προκύπτει από διαστάσεις 232×193×161 χλμ.^[3] ή 305×220×145 χλμ. ^[4]^[5], ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 5,7 ως 5,8 τετράκις εκατομμύρια τόνους, με πιθανή μέση πυκνότητα 1,1 γραμμάριο ανά κυβικό cm. Η πολύ χαμηλή αυτή πυκνότητα (παρόμοια με της Ματθίλδης), υποδεικνύει την πολύ χαλαρή δομή της: ίσως είναι ένας σωρός από συντρίμματα. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ευγενίας εκτιμάται σε 1,7 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 577 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 71 m/sec (256 χιλιόμετρα την ώρα). Η Ευγενία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 42 λεπτά.

Ο φασματικός τύπος της Ευγενίας είναι F (πολύ σκοτεινός ανθρακούχος). Το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,040 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 102 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν, αλλά η μέγιστη μπορεί να ανέλθει και στους -22 βαθμούς.

Δορυφόροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 1 Νοεμβρίου 1998, αστρονόμοι στο γαλλοκαναδικό τηλεσκόπιο στη Χαβάη ανεκάλυψαν ένα δορυφόρο της Ευγενίας, τον Μικρό Πρίγκηπα (βλ.λ.), διαμέτρου 13 χλμ. και με περίοδο περιφοράς 5 γήινες ημέρες. Αυτή υπήρξε η πρώτη φορά που ένας δορυφόρος αστεροειδούς ανακαλυπτόταν από επίγειο τηλεσκόπιο.

Και ένας δεύτερος δορυφόρος, που για την ώρα φέρει το προσωρινό όνομα S/2004 (45) 1, ανακαλύφθηκε το 2007, από τρεις εικόνες που λήφθηκαν τον Φεβρουάριο 2004 από τη μονάδα Yepun του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 7 Μαρτίου 2007 από τον Φρανκ Μαρσί και τους συνεργάτες του. Ο μικρότερος αυτός δορυφόρος, διαμέτρου 6 περίπου χιλιομέτρων, περιφέρεται περί την Ευγενία σε μικρότερη απόσταση από ό,τι ο Μικρός Πρίγκηπας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000045. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2024.
↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000045. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2023.
↑ Jim Baer (2008). «Recent Asteroid Mass Determinations». Προσωπικός ιστότοπος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2008.
↑ Supplemental IRAS Minor Planet Survey
↑ M. Kaasalainen et al. (2002). «Models of Twenty Asteroids from Photometric Data». Icarus 159: 369. doi:10.1006/icar.2002.6907. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-02-16. https://web.archive.org/web/20080216072340/http://www.rni.helsinki.fi/~mjk/IcarPIII.pdf. Ανακτήθηκε στις 2009-08-28.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

[4bfeaaefa8a1c4cc1149cc36d6b5a34edc2dfc49-1] 1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000045. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2024.

[6ad34c53c476a5a68d7b0167cc68a701f0cc8d8e-2] JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000045. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2023.

[Baer-3] Jim Baer (2008). «Recent Asteroid Mass Determinations». Προσωπικός ιστότοπος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2008.

[IRAS-4] Supplemental IRAS Minor Planet Survey

[Kaasalainen02-5] M. Kaasalainen et al. (2002). «Models of Twenty Asteroids from Photometric Data». Icarus 159: 369. doi:10.1006/icar.2002.6907. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-02-16. https://web.archive.org/web/20080216072340/http://www.rni.helsinki.fi/~mjk/IcarPIII.pdf. Ανακτήθηκε στις 2009-08-28.

[2]

[3]

[4]

[5]