43 Αριάδνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Αριάδνη (αποσαφήνιση).
43 Αριάδνη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΝόρμαν Ρόμπερτ Πόγκσον
Ημ/νία ανακάλυψης15 Απριλίου 1857
Ονομασίες
ΚατηγορίαΟικογένεια της Χλωρίδος
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 26 Νοεμβρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453700,5)
Αφήλιο2,573 AU (384,95 εκατομ. km)
Περιήλιο1,834 AU (274,34 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
2,204 AU (329,65 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα0,168
1194,8
101,582°
Κλίση3,464°
264,937°
= 15,948°
Απόλυτο μέγεθος (H)
7,97[2]

Η Αριάδνη είναι ένας μεγάλος και φωτεινός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,93 και φωτεινότερο φαινόμενο μέγεθος 8,78. Ανακαλύφθηκε στις 15 Απριλίου του 1857 από τον Νόρμαν Ρόμπερτ Πόγκσον, που παρατηρούσε από την Οξφόρδη, και έλαβε το όνομα της κόρης του Μίνωα από την αρχαία ελληνική μυθολογία.[3]

Η μέση διάμετρος της Αριάδνης υπολογίσθηκε σε 95×60×50 χλμ. (είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αστεροειδής της «Οικογένειας της Χλωρίδος»), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 400 τρισεκατομμύρια τόνους, με πιθανή μέση πυκνότητα 2,7 γραμμάρια ανά κυβικό cm. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Αριάδνης εκτιμάται σε 1,2 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 820 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 34 m/sec.

Ο φασματικός τύπος της Αριάδνης είναι S (λιθώδης). Το άλβεδό της είναι 0,274 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 95 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν, ενώ η μέγιστη δυνατή σε +2 βαθμούς C.

Η Αριάδνη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 46 λεπτά κατά την ανάδρομη φορά με κλίση του άξονα περιστροφής της περί τις 105 μοίρες, παρόμοια δηλαδή με του πλανήτη Ουρανού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000043. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2024.
  2. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000043. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2023.
  3. Schmadel, Lutz D. (2012). «(43) Ariadne». Dictionary of minor planet names (στα Αγγλικά) (6η αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη έκδοση). Berlin: Springer. σελ. 17. ISBN 978-3-642-29717-5. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]