Χρύσκος
| Χρύσκος | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||
| Gobio gobio Λινναίος, 1758 |
Ο Χρύσκος λατ. (Gobius ή Gobio -onis= κωβιός κν χωβιός) είναι ψάρι των γλυκών υδάτων που ανήκει στην οικογένεια των Κυπρινίδων.
Προέλευση ονομασίας και ψάρεμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
«Τα καλοκαιριάτικα σούρουπα οι άκρες της λίμνης γέμιζαν από χιλιάδες μικρά ψαράκια που τα λέπια τους ήταν χρυσά και μέσα στο νερό χρύσιζαν. Οι Καστοριανοί τα βάφτισαν χρυσικούς, ένα όνομα που τελικά κατέληξε σε χρύσκους. Οι χρύσκοι ψαρεύονταν εύκολα και το ψάρεμά τους ήταν γοητευτικό ακόμα και από μικρά παιδιά, τα οποία βουτούσαν μέχρι το γόνατο στη λίμνη και τοποθετούσαν «φωλιές» πλεγμένες από μάλαθρο ( μάραθο, το φυτό Foeniculum). Ξετρελαμένοι οι χρύσκοι από τη μυρωδιά του μάλαθρου έμπαιναν μέσα και γέμιζαν τις φωλιές. Ο μικρός ψαράς με προσοχή έβαζε κάτω από τη γεμάτη τη φωλιά μια μαλάθα (καλάθι) πλεγμενη με βέργες και ύστερα την ανασήκωνε αρπάζοντας τη φωλιά και χρύσκους που πηδούσαν λαχταριστοί».[2]
Ενδιαίτημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τρέφεται με προνύμφες εντόμων, μαλάκια και μαλακόστρωτα. Μπορούν να αναβάλουν τη δραστηριότητά τους σε περιόδους κατά τις οποίες η ένταση του φωτός είναι αδύναμη. Αναπαράγεται σε ρηχά νερά πάνω σε πέτρες, άμμο και φυτικό υλικό.[3]
Ανθρώπινες χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Freyhof, J. (2011). Gobio gobio στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN. Έκδοση 2013.2. Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Ανακτήθηκε 29 Μαρτίου 2014.
- ↑ Ιφιγένεια Διδασκάλου, Καστοριά πατρίδα μου, Θεσσαλονίκη 1976, σ. 18
- ↑ Freyhof, J. Εγχειρίδιο των Ευρωπαϊκών ψαριών του γλυκού νερού, εκδ. Kottelat M., Ελβετία, 2007 σ. 646
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||||||||||||||||||||
