Υδραγωγείο του Ουάλεντος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°0′59″N 28°57′16″E / 41.01639°N 28.95444°E / 41.01639; 28.95444

Υδραγωγείο του Ουάλεντος
Τμήμα του υδραγωγείου του Ουάλεντος, επί της λεωφόρου Ατατούρκ.
Χάρτης
Είδοςρωμαϊκό υδραγωγείο[1], αξιοθέατο και heritage
Αρχιτεκτονικήβυζαντινή αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°0′58″N 28°57′20″E
Διοικητική υπαγωγήΦατίχ[1], Επαρχία Κωνσταντινούπολης και Κωνσταντινούπολη
ΤοποθεσίαΚωνσταντινούπολη
ΧώραΤουρκία[2]
Commons page Πολυμέσα

Το Υδραγωγείο του Ουάλεντος (Flavius Iulius Valens, ελληνοποιημένος ως Ουάλης) (τουρκ. Bozdoğan Kemeri) είναι αρχαιολογικό μνημείο στην Κωνσταντινούπολη. Η κατασκευή του ξεκίνησε επί αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου και περατώθηκε επί αυτοκράτορα Ουάλη. Ήταν μέρος μεγάλης υδραγωγικής εγκαταστάσεως για την τροφοδοσία της παλιάς πόλης με νερό. Είχε μήκος περισσότερο των χιλίων μέτρων, από τα οποία σήμερα σώζονται περίπου 921 μέτρα περίπου 50 μέτρα λιγότερα από το αρχικό μήκος.[3] Ανακαινίστηκε το έτος 766 επί Κωνσταντίνου Ε'. Έχει ύψος από 18,5 έως 26,5 μέτρα.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το υδραγωγείο είχε μήκος 971 μέτρα και μέγιστο ύψος περ. 29 μέτρα (63 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας) με σταθερή κλίση 1:1000[4], Ο αψίδες 1-40 και 46-51 ανήκουν στην εποχή του Ουάλη. Οι καμάρες 41-45 στην εποχή του Μουσταφά Β΄ και οι αψίδες 52 και 56 στον Σουλεϊμάν Α΄.[5] Οι αψίδες 18-73 είναι παρατεταγμένες σε διπλή σειρά, οι υπόλοιπες σε μονή παράταξη[4][5]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 12827. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 12827. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
  3. Mamboury (1953), p. 196.
  4. 4,0 4,1 Müller-Wiener (1977), p. 273.
  5. 5,0 5,1 Eyice (1955), p. 78.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Γαλλικά) Janin, Raymond (1964). Constantinople Byzantine (2η έκδοση). Παρίσι: Institut Français d'Etudes Byzantines. 
  • Mamboury, Ernest (1953). The Tourists' Istanbul. Istanbul: Çituri Biraderler Basımevi. 
  • Eyice, Semavi (1955). Istanbul. Petite Guide a travers les Monuments Byzantins et Turcs (στα French). Istanbul: Istanbul Matbaası. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Gülersoy, Çelik (1976). A Guide to Istanbul. Istanbul: Istanbul Kitaplığı. OCLC 3849706. 
  • Müller-Wiener, Wolfgang (1977). Bildlexikon zur Topographie Istanbuls: Byzantion, Konstantinupolis, Istanbul bis zum Beginn d. 17 Jh (στα German). Tübingen: Wasmuth. ISBN 978-3-8030-1022-3. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Evans, J.A.S. (1996). The Age of Justinian: The Circumstances of Imperial Power. Routledge. 
  • Freely, John (2000). Blue Guide Istanbul. W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-32014-6. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]