Τιμολέων Βάσσος
| Τιμολέων Βάσσος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Τιμολέων Βάσσος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1836 Αθήνα |
| Θάνατος | 1929 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Κωνσταντίνος Βάσσος |
| Γονείς | Βάσος Μαυροβουνιώτης και Ελένη Βάσσου |
| Αδέλφια | Αλέξανδρος Βάσος |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | υποστράτηγος/Ελληνικός Στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνοτουρκικός Πόλεμος (1897) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τιμολέων Βάσσος (Σεπτέμβριος 1836 - Οκτώβριος 1929) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, γιος του περίφημου στρατηγού του 1821 Βάσου Μαυροβουνιώτη και αδελφός του στρατηγού Αλέξανδρου Βάσσου. [1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1836 και σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων. Στη συνέχεια μετέβη στη Γαλλία για ευρύτερες στρατιωτικές σπουδές. Με την επάνοδό του και με τις επιπρόσθετες άριστες γνώσεις στη γαλλική και αγγλική γλώσσα διορίσθηκε υπασπιστής του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Α΄.[2]
Κατά την απαρχή του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 ανέλαβε τη διοίκηση μικτού στρατιωτικού αποσπάσματος και στάλθηκε στη Κρήτη (29 Ιανουαρίου 1897) με σκοπό την παροχή κάθε βοήθειας και προστασίας του ελληνικού στοιχείου που δεχόταν άγριες επιθέσεις και καταστροφές από τους Οθωμανούς.[3] Όταν όμως έφθασε (1 Φεβρουαρίου), η Κρήτη είχε τεθεί υπό την προστασία των Μ. Δυνάμεων οι οποίες και είχαν αποβιβάσει στρατιωτικές μονάδες. Έτσι μετά την αποβίβασή του 24 χλμ. δυτικά των Χανίων, στον όρμο Κολυμπάρι, την ανασυγκρότηση και την στρατιωτική ανάπτυξη άρχισε από την επομένη τις στρατιωτικές επιχειρήσεις καταλαμβάνοντας την βορειότερα του όρμου Μονή Γωνιές απ' όπου και εξέδωσε προκήρυξη "εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων" προς τον κρητικό λαό περί της κατάληψης της Κρήτης από τον ελληνικό στρατό. Κινούμενος όμως προς Χανιά οι Μ. Δυνάμεις διέταξαν την καθήλωση του και την αποχή από κάθε πολεμική ενέργεια. Παρά ταύτα ακολούθησαν δύο μάχες, η μάχη των Βουκολιών και η μάχη των Λειβαδιών.
Κατά την παραμονή του στη Κρήτη διακρίθηκε ιδιαίτερα στο διπλωματικό πεδίο σε απόρρητες συνεννοήσεις. Περί τον Απρίλιο ανακλήθηκε με το μικτό στρατιωτικό τμήμα και ενσωματώθηκε στις δυνάμεις της Θεσσαλίας.
Αργότερα ανέλαβε μέραρχος της Αθήνας προαχθείς στον βαθμό του αντιστρατήγου. Πέθανε τον Οκτώβριο του 1929 στην Αθήνα σε βαθύ γήρας.
Πηγές - Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |