Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ
ΌνομαΤζέιμς Φένιμορ Κούπερ
Γέννηση15 Σεπτεμβρίου 1789
Μπέρλινγκτον, Νιου Τζέρσεϊ (Η.Π.Α.)
Θάνατος14 Σεπτεμβρίου 1851 (61 ετών)
Κούπερσταουν, Νέα Υόρκη (Η.Π.Α.)
Επάγγελμα/
ιδιότητες
συγγραφέας[1][2][3], αξιωματικός, μυθιστοριογράφος, συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας και βιογράφος[4]
ΕθνικότηταΑμερικανική
ΥπηκοότηταΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστήμιο Γέιλ
ΕίδηΙστορική φαντασία
Αξιοσημείωτα έργαΟ τελευταίος των Μοϊκανών
Σύζυγος(οι)Susan Augusta Delancey
ΤέκναSusan Fenimore Cooper, Paul Fenimore Cooper[5] και Charlotte Fenimore Cooper
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Ο Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (James Fenimore Cooper, 15 Σεπτεμβρίου 1789 - 14 Σεπτεμβρίου 1851) ήταν Αμερικανός συγγραφέας του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Τα ιστορικά του μυθιστορήματα διαγράφουν μια εικόνα της μεθοριακής και αμερικανικής ινδιάνικης ζωής που δημιούργησαν μια μοναδική μορφή Αμερικανικής λογοτεχνίας. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Κούπερσταουν της Νέας Υόρκης, το οποίο ίδρυσε ο πατέρας του Ουίλιαμ σε γη που κατείχε. Ο Κούπερ ήταν μέλος της Επισκοπικής Εκκλησίας και συνέβαλε γενναιόδωρα σε αυτή.[6] Παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο Γέιλ για τρία χρόνια, όπου ήταν μέλος της Λινοσιακής Εταιρείας.[7]

Ο Κούπερ υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ως ανθυπασπιστής, κάτι που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό πολλά από τα μυθιστορήματά του και άλλα κείμενα. Το μυθιστόρημα που ξεκίνησε την καριέρα του ήταν Ο κατάσκοπος, μια ιστορία σε ένα αντικατασκοπικό περιβάλλον κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης και δημοσιεύτηκε το 1821.[8] Έγραψε επίσης πολυάριθμες ναυτικές ιστορίες και τα πιο γνωστά έργα του είναι πέντε ιστορικά μυθιστορήματα της συνοριακής περιόδου γνωστά ως «Leatherstocking Tales». Τα έργα του Κούπερ για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ήταν ευπρόσδεκτα μεταξύ ναυτικών ιστορικών, αλλά μερικές φορές επικρίθηκαν από τους συγχρόνους του. Μεταξύ των πιο διάσημων έργων του είναι το ρομαντικό μυθιστόρημα Ο τελευταίος των Μοϊκανών που θεωρείται ως το αριστούργημά του[9] (αν και χλευάστηκε ανελέητα από τον Μαρκ Τουαίην).

Επιλεκτική εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκδρομές στην Ιταλία, 1838
  • Precaution (Προφύλαξη, 1820)
  • The Spy (Ο Κατάσκοπος, 1821)
  • The Pioneers (Οι Πρωτοπόροι, 1823)
  • The Pilot (Ο Πιλότος, 1824)
  • The Last of the Mohicans, (Ο τελευταίος των Μοϊκανών,1826)
  • The Prairie (Το Λειβάδι, 1827)
  • The Water-Witch (Η Μάγισσα του Νερού, 1830)
  • The American Democrat (Ο Αμερικανός Δημοκράτης, 1838)
  • The History of the Navy of the United States of America (Η Ιστορία του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, 1839)
  • The Pathfinder (Ο Ιχνηλάτης, 1840)
  • Mercedes of Castile (Η Μερσεντές της Καστίλλης, 1840)
  • The Deerslayer (Ο Ελαφοκυνηγός, 1841)
  • The Two Admirals (Οι Δύο Ναύαρχοι, 1842)
  • Ned Myers (Νεντ Μάγιερς, 1843)
  • The Redskins (Οι Ερυθρόδερμοι, 1846)

Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει μόνο το μυθιστόρημά του: Ο τελευταίος των Μοϊκανών, σε μετάφραση Άρη Δικταίου για τις εκδόσεις "100 Αθάνατα Έργα - Γ.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ" (Αθήνα 1955), σε μετάφραση Χριστίνας Ακουρή, για τις εκδ." Βουλούκος", 1993, έκδοση για ενήλικες, και σε μετάφραση Κωνσταντίνου Α. Διαβολίτση, Βάκυς Τόμπρου, για τις εκδ. "Λιβάνης - Το Κλειδί", 1993, έκδοση για ενήλικες.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]