Τάσος Μήνης
| Αναστάσιος Μήνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7 Νοεμβρίου 1919 Καλαμάτα Μεσσηνίας |
| Θάνατος | 6 Αυγούστου 2005 Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Εκπαίδευση | Σχολή Ικάρων - Στρατιωτική Σχολή Ιπταμένων RAF Μ. Βρετανίας (Ροδεσία) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Στρατιωτικός-Πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου και Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών) |
Ο Αναστάσιος Μήνης γεννήθηκε στην Καλαμάτα Μεσσηνίας (7 Νοεμβρίου 1919 - 6 Αυγούστου[1] 2005) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, αντιστασιακός και πολιτικός, με δράση κατά την περίοδο της δικτατορίας του 1967. Υπηρέτησε ως βουλευτής το 1974-77.
Αγωνιστική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μήνης μπήκε πρώτος στη Σχολή Ικάρων (1940) και πολέμησε σε μάχες στη Μέση Ανατολή· τραυματίστηκε στο Ελ Αλαμέιν. Τον Μάιο του 1943 αναχωρώντας από το Κάιρο έπεσε με αλεξίπτωτο στον Ταύγετο στην Πελοπόννησο ως αρχηγός συμμαχικής αποστολής για να μεταδίδει μέσω ασυρμάτου στο Συμμαχικό Αρχηγείο τις θέσεις, τον οπλισμό και τις οχυρώσεις των γερμανικών στρατευμάτων καθώς και τις κινήσεις των γερμανικών πλοίων στα λιμάνια της νοτίου Πελοποννήσου. Με το βαθμό του σμηναγού ετέθη σε πολεμική διαθεσιμότητα το 1952 μετά την συντριβή του καταδιωκτικού του αεροπλάνου και τον σοβαρό τραυματισμό του κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (Απρίλιος 1949). Τάχθηκε εναντίον της χούντας, γι' αυτό και συνελήφθη και βασανίστηκε στα κρατητήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ το 1972 και για 111 ημέρες. Τον επόμενο χρόνο καταδικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο σε πρόσκαιρη φυλάκιση 9 ετών και 10 μηνών. Στενός του συνεργάτης ήταν ο Σπύρος Μουστακλής. Στη διάρκεια του εγκλεισμού του στο ΕΑΤ-ΕΣΑ κατέγραφε σε χαρτί τουαλέτας όσα είχε ζήσει και κατόρθωσε να τα διοχετεύσει παράνομα προς τα ειδησεογραφικά μέσα της Ευρώπης[1] ενώ βρισκόταν ήδη κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού. Το ημερολόγιο των βασανιστηρίων του μεταδόθηκε από την Deutsche Welle (Βόννη Δ. Γερμανίας), από το BBC, από τη "Φωνή της αλήθειας" (Μόσχα) και από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού.
Τον Αύγουστο του 1973 αποφυλακίστηκε έπειτα από την αμνηστία που δόθηκε εκείνη τη χρονιά. Την νύχτα του Πολυτεχνείου (17 Νοεμβρίου 1973) αξιωματικοί της ασφάλειας επιχείρησαν να τον συλλάβουν στην οικία του, αλλά ο Αναστάσιος Μήνης είχε ήδη περάσει στην παρανομία (από 17/11/1973 έως 24/7/1974). Μετά την ανατροπή του Παπαδόπουλου συνεχίστηκε η αναζήτησή του προσωπικά από τον "αόρατο δικτάτορα" Δ. Ιωαννίδη μέσω όλων σχεδόν των τμημάτων ασφαλείας Αττικής μέχρι την πτώση της δικτατορίας.
Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τη Μεταπολίτευση κατήλθε στα κοινά ως υποψήφιος στις πρώτες εκλογές που έγιναν το 1974. Εξελέγη βουλευτής λαμβάνοντας 12.896 ψήφους[2] στην Β΄ Αθηνών (υπόλοιπο πρώην Δήμου Αθηναίων)[3] με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, η οποία μετονομάστηκε σε ΕΔΗΚ το 1976. Παρέμεινε βουλευτής ως τη λήξη της θητείας του, το 1977. Εντάχθηκε στο Συνασπισμό από την ίδρυσή του το 1989.
Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Παπάγου, τον Αύγουστο του 2005[4].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ελευθεροτυπία, ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΑ 86 ΤΟΥ Ο ΤΑΣΟΣ ΜΗΝΗΣ, 9/8/2005.
- ↑ «Υποψήφιοι και αποτελέσματα εκλογών 1974». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2013.
- ↑ Βουλή των Ελλήνων, Κοινοβουλευτική θητεία του Μήνη.
- ↑ Ριζοσπάστης,«Εφυγε» ο Τάσος Μήνης, 10-8-2005.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αναστάσιος Μήνης, Ημερολόγιο βασανιστηρίων μαζί μ' ένα σημείωμα του Στέφανου Παντελάκη, Έκδοση "Αγώνας" [1972]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιογραφία Αρχειοθετήθηκε 2013-12-12 στο Wayback Machine. στον ιστότοπο του Άγη Μπράτσου.