Τάγμα των Αδελφών του Ξίφους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Τάγμα των Αδελφών του ξίφους)
Έμβλημα των Αδελφών του Ξίφους
Η περιοχή του Τάγματος των Αδελφών του ξίφους (πράσινο) στο έδαφος της Λιβονικής Συμμαχίας το 1260

Το Τάγμα των Αδελφών του ξίφους (Λατινικά:Fratres militiæ Christi Livoniae, Γερμανικά: Schwertbrüderorden) ιδρύθηκε το 1202 από τον επίσκοπο Άλμπρεχτ Α΄ της Ρίγας με σκοπό τον εκχριστιανισμό της περιοχής της Λιβονίας αλλά και όλων της περιοχών της Βαλτικής. Το τάγμα αυτό αποτελούνταν από Γερμανούς «ιερείς-πολεμιστές», και ο ίδιος ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ ενέκρινε την ίδρυσή του το 1204.

Το 1236 ηττήθηκε από τους Εθνικούς Σαμογέτες και Σεμιγάλλιους στη Μάχη του Σιαουλάι, και οι εναπομείναντες Αδελφοί του Ξίφους αφομοιώθηκαν από το Τάγμα των Τευτόνων Ιπποτών.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αδελφοί του Ξίφους

Ο Άλμπρεχτ ίδρυσε το Τάγμα των Αδελφών του Ξίφους το 1202 για να βοηθήσει την Επισκοπή της Λιβονίας στον εκχριστιανισμό των εθνικών Λιβονίων, Λατγαλίων και Σελονίων που κατοικούσαν ανατολικά του κόλπου της Ρίγας. Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, το τάγμα είχε δείξει μια σχετική απροθυμία στις διαταγές των επισκόπων. Το 1218, ο Άλμπρεχτ ο Α΄ ζήτησε βοήθεια από τον βασιλιά της Δανίας, τον Βάλντεμαρ Β΄, ο οποίος όμως έπειτα από συμφωνία με τους Αδελφούς του Ξίφους, κατέκτησε τη Βόρεια Εσθονία, πλέον γνωστή ως Δανική Εσθονία, και την πρόσθεσε στο βασίλειό του.

Ο Πάπας Γρηγόριος Ι΄ ζήτησε από τους Αδελφούς του Ξίφους να προστατεύσουν τη Φινλανδία από τις επιθέσεις της τότε Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ στις 24 Νοεμβρίου του 1232. Παρ' όλα αυτά, δεν αναφέρεται σε γνωστές πηγές, και ούτε είναι γνωστό, αν οι τελευταίοι απάντησαν στην παράκληση του και αν πραγματοποίησαν εκστρατείες στη Φινλανδία.

Το Τάγμα των Αδελφών του Ξίφους αποδεκατίστηκε στη Μάχη του ποταμού Σάουλε το 1236, όταν κινήθηκε εναντίον των ειδωλολατρών Λιθουανών και Σεμιγάλλιων. Ύστερα από αυτήν την καταστροφή, οι Αδελφοί του Ξίφους που απέμειναν αφομοιώθηκαν στους Τεύτονες Ιππότες, και έπειτα έμειναν στην ιστορία ως το Λιβονικό Τάγμα. Παρά τις εξελίξεις αυτές όμως, συνέχισαν να υπάρχουν και να ασκούν την παλιά τους εξουσία ως παρακλάδι του Τάγματος των Τευτόνων Ιπποτών.

Οι Αδελφοί του Ξίφους είχαν τη βάση τους στο Φελλίν (Βιλιάντι της σημερινής Εσθονίας), όπου τα τείχη του φρουρίου τους στέκονται έως και σήμερα.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Friedrich Benninghoven: Der Orden der Schwertbrüder : Fratres milicie Christi de Livonia; Köln [u.a.] : Böhlau, 1965
  • Alain Demurger: Die Ritter des Herrn. Geschichte der geistlichen Ritterorden; Beck, München 2003, ISBN 3-406-50282-2
  • Wolfgang Sonthofen: Der Deutsche Orden; Weltbild, Augsburg 1995, ISBN 3-89350-713-2
  • Dieter Zimmerling: Der Deutsche Ritterorden; Econ, München 1998, ISBN 3-430-19959-X

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]