Στέλιος Ιωάννου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στέλιος Ιωάννου
Stelios Joannou
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση30 Ιανουαρίου 1915
Πάνω Λεύκαρα Λάρνακας (Κύπρος)
Θάνατος8 Μαΐου 1999
Λευκωσία (Κύπρος)
ΕθνικότηταΕλληνοκύπριος
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠαγκύπριο Γυμνάσιο
Αγγλική Σχολή Λευκωσίας
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΕπιχειρηματίας, ευεργέτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΈλλη Μούσουλου (1919-2010)
Τέκνα3

O Στέλιος Ιωάννου (30 Ιανουαρίου 1915 – 8 Μαΐου 1999) ήταν διεθνώς καταξιωμένος Κύπριος επιχειρηματίας και ευεργέτης, ο ένας εκ των δύο συνιδρυτών της μεγάλης κατασκευαστικής-εργοληπτικής εταιρείας «Ιωάννου & Παρασκευαΐδης», γνωστότερης ως J&P.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στα Πάνω Λεύκαρα Λάρνακας (Κύπρος), ο Στέλιος Ιωάννου ήταν γιος του Ττοφή (Χριστοφή) και της Παναγιώτας Ιωάννου. Σε νεαρή ηλικία, μετοίκησε με τους γονείς και την αδελφή του, Ελένη, στη Λευκωσία, όπου ο πατέρας του δραστηριοποιήθηκε επιτυχώς ως ιδιοκτήτης και διευθυντής πανδοχείου, το οποίο λειτουργούσε παράλληλα και ως διαμετακομιστικό κέντρο εμπορευμάτων. Εκεί, στο περίφημο «χάνι του Ττοφή» ή «χάνι του Αγίου Αντωνίου», ο Στέλιος Ιωάννου είχε από νωρίς την ευκαιρία να ενημερωθεί άμεσα, αλλά και να ευαισθητοποιηθεί, ως προς τα προβλήματα, τις αρετές και τις ανάγκες των ανθρώπων της υπαίθρου, της παραγωγής και του εμπορίου της Κύπρου.

Αφού φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στην Αγγλική Σχολή Λευκωσίας, ασχολήθηκε αρχικά με το εμπόριο.

Στέλιος και Έλλη Ιωάννου

Το 1938 νυμφεύθηκε την Έλλη Μούσουλου (Καραβάς Κερύνειας [Κύπρος], 29 Δεκεμβρίου 1919 – Λευκωσία [Κύπρος], 26 Ιουνίου 2010), κόρη του Σοφοκλή και της Ευριδίκης Μούσουλου και αδελφή του διαπρεπούς ακαδημαϊκού Λουκά Μούσουλου και του επιχειρηματία Λεωνίδα Μούσουλου. Ο Στέλιος και η Έλλη Ιωάννου απέκτησαν τρία παιδιά, τον Λεωνίδα (Δάκη), τη Σύλβια και τον Χρίστο, αλλά και ξεκίνησαν την μακρά και πλούσια φιλανθρωπική τους δράση. Η δράση αυτή εντατικοποιήθηκε μετά τον θάνατο του μικρότερου γιού τους Χρίστου σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα (1971), σε ηλικία 26 ετών. Παρά τη διεθνή επιχειρηματική επιτυχία του, ο Στέλιος Ιωάννου δεν λησμόνησε τις καταβολές του. Με το ενδιαφέρον του σταθερά προσηλωμένο στην πατρίδα του, αναδείχθηκε μέγας ευεργέτης της Κύπρου, μέσα από τη φιλανθρωπική αλλά και την επιχειρηματική δράση του.

Καλλιτεχνική φωτογραφία του ζεύγους Στέλιου και Έλλης Ιωάννου από τους Clegg & Guttmann, 1987. (Αυθεντικό έργο στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και αντίγραφο στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου)

Ο Στέλιος Ιωάννου απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 8 Μαΐου 1999 στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου είχε χειρουργηθεί για αποκατάσταση αορτής λόγω ανευρύσματος. Η κηδεία του τελέσθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Α΄, στον ναό Παναγίας Ευαγγελιστρίας στην Παλλουριώτισσα Λευκωσίας στις 10 Μαΐου 1999, παρουσία πρέσβεων, υπουργών, βουλευτών, αρχηγών και εκπροσώπων κομμάτων και σωματείων, επιχειρηματιών, φίλων και συγγενών, αλλά και πλήθους ευεργετηθέντων.[1] Το φέρετρό του σκεπάστηκε με τη γαλανόλευκη, ενώ επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, και προσωπικός φίλος του, Γλαύκος Κληρίδης.[2] Με ιδιαίτερη ευαισθησία για τους τομείς του Ανθρωπισμού, των Γραμμάτων και του Πολιτισμού, η Έλλη Ιωάννου βραβεύθηκε επανειλημμένα για την προσφορά της, από φορείς όπως ο Ερυθρός Σταυρός και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Φιλολόγων Κύπρου ‘Στασίνος’ (1981)[3]. Μετά τον θάνατο του Στέλιου Ιωάννου, συνέχισε το κοινό τους κοινωνικό έργο και εργάστηκε για την υλοποίηση οραμάτων του συζύγου της που εκείνος δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει, όπως την ανέγερση πρότυπης βιβλιοθήκης/κέντρου πληροφόρησης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Η Έλλη Ιωάννου ήταν, επίσης, η πρώτη που τιμήθηκε στην Κύπρο με το βραβείο ‘Γυναίκα της Χρονιάς’ (2005).[4]

Επιχειρηματική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον συνεταιρισμό που συνήψε τo 1941, σε ηλικία 26 ετών, με τον αρχιτέκτονα-μηχανικό Γώγο (Γιώργο) Παρασκευαΐδη, ο Στέλιος Ιωάννου ήταν υπεύθυνος για την οικονομική διεύθυνση και διαχείριση. Aρχικά αναλάμβαναν την εκτέλεση αμυντικών στρατιωτικών έργων για την προστασία της Κύπρου από γερμανικές και ιταλικές αεροπορικές επιδρομές (στο πλαίσιο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου), ενώ αργότερα (1961) η εργοληπτική εταιρεία που ίδρυσαν, γνωστή ως J&P, επεξέτεινε τις δραστηριότητές της πέρα από τα σύνορα του νησιού και έθεσε την Κύπρο στον διεθνή επιχειρηματικό χάρτη.

Αποφασιστική για την ανόρθωση της οικονομίας της Κύπρου, μετά την κατάρρευσή της εξαιτίας της Τουρκικής Εισβολής, υπήρξε η δραστηριοποίηση της J&P σε χώρες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, όπου εργοδότησε χιλιάδες άνεργους Κυπρίους. Στην κατεύθυνση αυτή, καίρια και καθοριστική στάθηκε η πρωτοβουλία του Στέλιου Ιωάννου να τεθεί ως όρος για την πρόσληψη των Κυπρίων εργαζομένων η καταβολή των δύο τρίτων του μισθού τους στην Κύπρο (και όχι σε τράπεζες των ξένων χωρών όπου διεξάγονταν τα έργα που ανελάμβανε η εταιρεία), επιτυγχάνοντας έτσι τη ζωογόνο μετάγγιση κεφαλαίων στην κατεστραμμένη οικονομία του νησιού.

Η εταιρεία «Ιωάννου & Παρασκευαΐδης» εξακολουθεί και σήμερα την επιτυχημένη διεθνή πορεία της στο πεδίο των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων.[5] Στον ελλαδικό χώρο η J&P HELLAS ΑΤΕ (θυγατρική της κυπριακής J&P) δραστηριοποιήθηκε το 1993 ως ΖΕΥΣ ΑΤΕ και μετέπειτα ως J&P HELLAS ATE. Από τη συγχώνευσή της με την ΑΒΑΞ Α.Ε. δημιουργήθηκε η γνωστή κατασκευαστική εταιρεία J&P ΑΒΑΞ Α.Ε.

Φιλανθρωπικό έργο και παρακαταθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρόσοψη του ερευνητικού κέντρου ‘Στέλιος Ιωάννου’ (Ioannou Centre) στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

Ο Στέλιος Ιωάννου και η σύζυγός του Έλλη επιδόθηκαν σε ευρεία κλίμακα ανθρωπιστικών δραστηριοτήτων, ενισχύοντας ή και ιδρύοντας φιλανθρωπικά, ιατρικά και μορφωτικά ιδρύματα, ιστορικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, μονές, ναούς και Πατριαρχεία, αθλητικά και προσφυγικά σωματεία. Ως ορόσημα αυτής της πλούσιας κοινωνικής και ανθρωπιστικής προσφοράς ξεχωρίζουν οι ακόλουθες δράσεις:

Η δημιουργία του Ιδρύματος Χρίστου Στέλιου Ιωάννου Αρχειοθετήθηκε 2017-06-24 στο Wayback Machine. (λειτ. από το 1983), για τη φροντίδα, εκπαίδευση, αποκατάσταση και κοινωνικοποίηση ατόμων με νοητική υστέρηση.[6] Η μέριμνα αυτή συμπληρώθηκε με τη συμβολή στη δημιουργία (1988) Κέντρου Πρόληψης Πνευματικής Καθυστέρησης (το 2002 μετονομάσθηκε σε Κέντρο Προληπτικής Παιδιατρικής)[7] και την επιχορήγηση για τη λειτουργία της Στέγης Αγίου Χριστοφόρου (1998) και των Ενταγμένων Οικιστικών Μονάδων (ΕΟΜ),[8] για ενήλικα άτομα με νοητική υστέρηση που στερούνται οικογενειακής φροντίδας. Με τέτοιες εντατικές προσπάθειες, αλλά και πρωτοστατώντας στην εισαγωγή και καθιέρωση του θεσμού των Ειδικών Ολυμπιακών Αγώνων (Special Olympics) στην Κύπρο, ο Στέλιος και η Έλλη Ιωάννου συνέβαλαν σημαντικά στην απόσειση του κοινωνικού στίγματος από τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους.[9]

Το πρότυπο Κέντρο Πληροφόρησης - Βιβλιοθήκη ‘Στέλιος Ιωάννου’του Πανεπιστημίου Κύπρου (Λευκωσία)που σχεδίασε ο Ζαν Νουβέλ

Ο Στέλιος Ιωάννου, πρώτος Πρόεδρος και μέγας ευεργέτης του Λαϊονικού Ιδρύματος για την Αποκατάσταση του Απροστάτευτου Παιδιού (ΛΙΑΑΠ)[νεκρός σύνδεσμος],[10] έγινε επίσης ο πρώτος και μεγάλος ευεργέτης της θεραπευτικής κοινότητας Αγίας Σκέπης (1998), για την απεξάρτηση ατόμων εθισμένων σε εξαρτησιογόνες ουσίες.[11] Η ίδρυση (2007) Eρευνητικής Σχολής Κλασικών και Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, την οποία οραματίσθηκε η Έλλη Ιωάννου και χρηματοδότησαν η ίδια και τα παιδιά της, στη μνήμη του Στέλιου Ιωάννου. Το Πανεπιστήμιο τον τίμησε δίνοντας στη Σχολή το όνομά του: The Stelios Ioannou School for Research in Classical and Byzantine Studies.[12]

H ανέγερση πρότυπης βιβλιοθήκης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.[13] Ο πολυχώρος αυτός (5 επίπεδα με συνολικό εμβαδό άνω των 15.000 τετραγωνικών μέτρων) σχεδιάστηκε από τον πολυβραβευμένο Γάλλο αρχιτέκτονα Ζαν Νουβέλ με έμπνευση από το φυσικό τοπίο της Πανεπιστημιούπολης,[14] για τη στέγαση της Βιβλιοθήκης, της Υπηρεσίας Πληροφορικών Συστημάτων, του Κέντρου Τεχνολογιών Υποστήριξης της Διδασκαλίας και το Κέντρο Γλωσσών του Πανεπιστημίου.

Η κοινωνική και πνευματική παρακαταθήκη του Στέλιου και της Έλλης Ιωάννου συνεχίζεται, αλλά και διευρύνεται, από τα παιδιά τους Δάκη και Σύλβια και τις οικογένειές τους. Ο Δάκης Ιωάννου, επιχειρηματίας και συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης, είναι ιδρυτής του ΔΕΣΤΕ (Διεθνής Ελληνική-Σύγχρονη Τέχνη) και μέλος διοικητικών συμβουλίων ιδρυμάτων/μουσείων τέχνης διεθνούς εμβέλειας, ενώ η Σύλβια Ιωάννου είναι ιδρύτρια του Sylvia Ioannou Foundation,[15] το οποίο διαθέτει μιαν από τις παγκοσμίως σπουδαιότερες ιδιωτικές συλλογές βιβλίων και χαρτών για την Κύπρο και εργάζεται για τη διαφύλαξη και διάδοση της κυπριακής έντυπης και χειρόγραφης κληρονομιάς και για την προώθηση της έρευνας περί Κύπρου στο πεδίο των Ανθρωπιστικών Σπουδών.    

Βραβεία και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γραμματόσημο των Κυπριακών Ταχυδρομείων

Ακολουθούν μερικές από τις διακρίσεις με τις οποίες τιμήθηκε ο Στέλιος Ιωάννου, τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον, για την επιχειρηματική και κοινωνική του προσφορά: Τιμήθηκε με το Παράσημο του Σουλτανάτου του Ομάν και το Χρυσό Μετάλλιο του Ζήνωνος του Κιτιέως (που απονεμήθηκε στο Ίδρυμα Χρίστου Στέλιου Ιωάννου). Επίσης τιμήθηκε από τον Ερυθρό Σταυρό, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας (καθώς το 1998 συνέβαλε στον ‘ανακαινισμό του εν Αλεξανδρεία Πατριαρχικού Κτιρίου’) και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Αρχειοθετήθηκε 2015-06-18 στο Wayback Machine., από το Μέλαθρον Αγωνιστών της ΕΟΚΑ και τον προσφυγικό σύλλογο-σωματείο ‘Ασπίς’. Του απενεμήθη το Μετάλλιο Εξαίρετης Προσφοράς της Κυπριακής Δημοκρατίας (παρεδόθη από τον Γλαύκο Κληρίδη στην Έλλη Ιωάννου στις 18 Ιανουαρίου 2001).[16] Έλαβε το ‘Χρυσό Κλειδί’ του Δήμου Λευκάρων, ενώ ο Δήμος Λευκωσίας τον ανακήρυξε Επίτιμο Δημότη του και το 2003 ονόμασε «Πλατεία Στέλιου Ιωάννου» το τμήμα μεταξύ των οδών Δελφών και Ζαννέτου στην ενορία Αγ. Ανδρέα.[17] Tιμήθηκε επίσης από το American Hellenic Institute Foundation (AHIF), τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Επιχειρηματιών Ανάπτυξης Γης και Οικοδομών (LBDA), το Κυπριακό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (ΚΕΒΕ) Αρχειοθετήθηκε 2017-04-21 στο Wayback Machine. ‘για την πολύτιμη συμβολή του στην ανάπτυξη σχέσεων Κύπρου και Αραβικών χωρών’, και το Επιστημονικό Τεχνικό Επιμελητήριο Κύπρου (ΕΤΕΚ) ‘για τη συνεισφορά του στην ανάδειξη της μηχανικής επιστήμης και τη συνολική κοινωνική προσφορά του’ (7 Μαΐου 2011), αλλά και από αθλητικούς φορείς και σωματεία (π.χ. Εθνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Περιφέρειας Λευκωσίας [ΕΠΟΠΛ], Εθνική Ένωση Νέων Μάμμαρι ‘Ροτσίδης’, Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου). Στις 17 Οκτωβρίου 2016 τα Κυπριακά Ταχυδρομεία κυκλοφόρησαν γραμματόσημο[νεκρός σύνδεσμος] με την εικόνα του, στη σειρά ‘Μεγάλοι Κύπριοι Ευεργέτες / Great Cypriot Benefactors’.[18]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ‘Κηδεύθηκε χθες ο Στέλιος Ιωάννου’, εφημερίδα Αλήθεια, 11 Μαΐου 1999. Επίσης 11 Μαΐου 1999, εφημερίδα Η Μάχη, ‘Κηδεύτηκε χθες ο Στέλιος Ιωάννου’.
  2. Πάμπος Βάσιλας, ‘Μετάλλιο Εξαίρετων Υπηρεσιών στο Στέλιο Ιωάννου. Η Κύπρος τίμησε τον εθνικό ευεργέτη’, εφημερίδα Η Σημερινή, Τρίτη 11 Μαΐου 1999. Επίσης, Demetra Molyva [Δήμητρα Μολυβά], ‘Tributes to businessman and philanthropist Stelios Ioannou’, The Cyprus Weekly, May 14-20, 1999, p. 19.
  3. ‘Ο εορτασμός των Ελληνικών γραμμάτων και τελετή απονομής τιμητικών διπλωμάτων’, εφημερίδα Αγών, 30 Ιανουαρίου 1981.
  4. Ντία Χαιλή, ‘Τελευταίο αντίο στην Έλλη Iωάννου’, εφημερίδα Η Σημερινή, 29 Ιουνίου 2010, άρθρο ανηρτημένο στο SigmaLive: http://www.sigmalive.com/archive/simerini/news/local/281159
  5. Μαίρη Ανδρέου, 'Ιωάννου & Παρασκευαΐδης Λτδ. Διαχρονική Αξία’, IN Business Magazine (Δεκέμβριος 2015), σσ. 66-67.
  6. Χαιρετισμός του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη στα αποκαλυπτήρια των προτομών του Στέλιου και της Έλλης Ιωάννου στο Ίδρυμα Χρίστου Στέλιου Ιωάννου, 6 Οκτωβρίου 2013: http://www.presidency.gov.cy/Presidency/Presidency.nsf/All/DDC8296AB5D0BBBAC2257BFD001AAF3C?OpenDocument[νεκρός σύνδεσμος]
  7. Σύντομο ιστορικό της εξέλιξης του Κέντρου Πρόληψης Πνευματικής Καθυστέρησης σε Κέντρου Προληπτικής Παιδιατρικής: http://www.cpp.org.cy/istoriko.asp Αρχειοθετήθηκε 2013-03-29 στο Wayback Machine.
  8. Συνοπτική παρουσίαση από τον Σύνδεσμο Φίλων Ιδρύματος Χρίστου Στέλιου Ιωάννου: http://www.ioannoufriends.org/gr/Contributions/Ενταγμένες-Οικιστικές-Μονάδες.html Αρχειοθετήθηκε 2019-02-28 στο Wayback Machine.
  9. ‘ΠτΔ: Ύψιστη απόδειξη φιλαλληλίας ο εθελοντισμός. Ο Στέλιος και η Έλλη Ιωάννου «χάραξαν μια νέα πορεία στα άτομα με νοητικά προβλήματα»’, εφημερίδα Η Καθημερινή (Έκδοση Κύπρου): http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=149668
  10. Λαϊονικός Οδηγός, Πολλαπλούν Θέμα 117, Ελλάς-Κύπρος, βλ. http://www2.cytanet.com.cy/laionikos-odigos/st/st-10-3.htm[νεκρός σύνδεσμος] και http://www2.cytanet.com.cy/laionikos-odigos/st/st-10-6.htm[νεκρός σύνδεσμος]
  11. Σύντομο ιστορικό της θεραπευτικής Κοινότητας ‘Αγία Σκέπη’: http://www.agiaskepi.com/pilambdaetarhoomicronphiomicronrho943epsilonsigmaf.html Αρχειοθετήθηκε 2017-03-16 στο Wayback Machine.
  12. Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, http://www.classics.ox.ac.uk/Ioannou-family.html Αρχειοθετήθηκε 2017-04-21 στο Wayback Machine.. Βλ., επίσης, εφημερίδα Η Καθημερινή, ηλεκτρονική έκδοση 27ης Απριλίου 2007: http://www.kathimerini.gr/284458/article/politismos/arxeio-politismoy/mia-dwrean-ependysh-sto-ayrio
  13. Το Κέντρο Πληροφόρησης-Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου» στην επίσημη ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Κύπρου: http://www.ucy.ac.cy/el/aboutus/stelios-joannou-learning-resource-centre
  14. Μαργαρίτα Πουρνάρα, ‘Ο λόφος της γνώσης από τον Ζαν Νουβέλ’, εφημερίδα Η Καθημερινή, 1 Οκτωβρίου 2016: http://www.kathimerini.gr/877091/article/politismos/vivlio/o-lofos-ths-gnwshs-apo-ton-zan-noyvel
  15. Σύντομη παρουσίαση και αξιολόγηση του Sylvia Ioannou Foundation από τον Modern Greek Studies Association (MGSA): http://www.mgsa.org/Resources/ioannou.html
  16.  Εφημερίδα Αλήθεια, Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2001.
  17.  Εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος, Παρασκευή 20 Ιουνίου 2003.
  18. ‘Κυπριακά Ταχυδρομεία: Νέα Σειρά «Μεγάλοι Κύπριοι Ευεργέτες»’, εφημερίδα Η Μάχη, ηλεκτρονική έκδοση της 9ης Οκτωβρίου 2016: http://www.maxhnews.com.cy/piomicronlambdaiotatauiotasigmamuomicronsigma/4988474 Αρχειοθετήθηκε 2017-04-13 στο Wayback Machine.. Επίσης, στην ιστοσελίδα των Κυπριακών Ταχυδρομείων: http://www.mcw.gov.cy/mcw/DPS/dps.nsf/orderform_gr/orderform_gr?OpenForm Αρχειοθετήθηκε 2017-02-28 στο Wayback Machine.

Πηγές    [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αριστείδης Λ. Κουδουνάρης, Βιογραφικόν Λεξικόν Κυπρίων 1800-1920, ΣΤ΄ επηυξημένη έκδοσις, Λευκωσία 2010.
  • Μεγάλοι Κύπριοι. 150 Πρωτοπόροι. Πολιτική, Οικονομία και Επιχειρήσεις, Πολιτισμός, Τέχνες, Επιστήμες και Εκπαίδευση, Αθλητισμός, Κοινωνική Προσφορά, Tόμος 1 [Α-Κο], Λευκωσία 2015, Δημοσιογραφικός Οργανισμός «Ο Φιλελεύθερος». Γενική επιμέλεια: Χρύσανθος Χρυσάνθου. Έρευνα-Κείμενα: Χρύσανθος Χρυσάνθου και Αναστασία Σιακαλλή.
  • ‘Stelios Ioannou / Στέλιος Ιωάννου’, The Hellenic Centre News, Λονδίνο, September 1999 – Issue No 8.
  • Αβέρωφ Νεοφύτου, ‘Η προσφορά του Στέλιου Ιωάννου στην οικονομία και την κοινωνία μας’, ομιλία σε εκδήλωση προς τιμήν του Στέλιου Ιωάννου, 5 Δεκεμβρίου 2016: http://www.averof.org.cy/index.php?id=1101
  • Προσωπικά αρχεία Σύλβιας Ιωάννου και Δάκη Ιωάννου.

Διαδικτυακοί τόποι – Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]