Σμάρω Στεφανίδου
Σμάρω Στεφανίδου | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Σμάρω Στεφανίδου (Ελληνικά) |
Γέννηση | 4 Σεπτεμβρίου 1913 Αθήνα |
Θάνατος | 7 Νοεμβρίου 2010 (97 ετών) Αθήνα |
Τόπος ταφής | Αθήνα και Δεύτερο Νεκροταφείο Αθηνών |
Εθνικότητα | Ελληνική |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου |
Ιδιότητα | ηθοποιός |
Σύζυγος | Βάσος Σεϊτανίδης[1] |
Τέκνα | Λήδα Σαντάλα |
Η Σμάρω Στεφανίδου (Αθήνα 4 Σεπτεμβρίου 1913 [2]-7 Νοεμβρίου 2010) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός. Ήταν Μικρασιάτισσα από τους γονείς και τους παππούδες της.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τελείωσε την Εμπορική Σχολή στην Αθήνα και έμαθε ξένες γλώσσες και πιάνο. Από πολύ μικρή έπαιζε θέατρο και έκανε παραστάσεις στα παιδιά. Κρυφά από τους γονείς της εργαζόταν και χρηματοδοτούσε τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς οι γονείς της ήταν αρνητικοί στο να γίνει ηθοποιός.
Μετά την αποφοίτησή της από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, το 1937, την πήρε στο θίασό της η Μαρίκα Κοτοπούλη και από το 1952 ήταν βασική καρατερίστα στον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη, δίπλα στον οποίο έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1960.
Συνεργάστηκε επίσης με την Κατερίνα Ανδρεάδη, την Έλλη Λαμπέτη, τον Δημήτρη Χορν, τον Λάμπρο Κωσταντάρα, τον Γιάννη Φέρτη, την Ξένια Καλογεροπούλου, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Στέφανο Ληναίο, τον Γιάννη Γκιωνάκη, τον Νίκο Κούρκουλο, τον Αντώνη Αντύπα και πολλούς άλλους.
Σταθμός της καριέρας της ήταν η Εκάβη στο έργο «Τρωάδες» του Ευριπίδη στο Θέατρο της οδού Καπλανών και στους Δελφούς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη. Στην Ακαδημία Τσαρούχη, όπως τη λέει η ίδια, έμαθε πολλά και σοφά πράγματα.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951, με την ταινία του Γιώργου Ζερβού Τα τέσσερα σκαλοπάτια. Από τότε έλαβε μέρος σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων διασκευές θεατρικών έργων στα οποία είχε εμφανιστεί. Ενεργή είναι επίσης η παρουσία της στο ραδιόφωνο με σειρές, θεατρικά έργα και αναγνώσεις μυθιστορημάτων, όπως η ραδιοφωνική μεταφορά του μυθιστορήματος Το τρίτο στεφάνι, του Κώστα Ταχτσή, που μεταδόθηκε σε 78 συνέχειες από το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ το 1979. Η διασκευή και η σκηνοθεσία ήταν του Γιώργου Παυριανού, τον ρόλο της Νίνας ερμήνευσε η Ρένα Βλαχοπούλου και της Εκάβης η ίδια η Σμάρω Στεφανίδου.
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον τραγουδιστή Βάσο Σεϊτανίδη (1913-1965) από τον οποίο απέκτησε μια κόρη, τη Λήδα-Ειρήνη (γνωστή ως Λήδα Shantala).
Η Σμάρω Στεφανίδου μαζί με την κόρη της, το φθινόπωρο του 2003 αποπεράτωσαν το Shantom, Πολυχώρο Πολιτισμού και Τεχνών Σμάρω Στεφανίδου-Λήδα Shantala, στο Χαλάνδρι, που στεγάζει μαθήματα, σεμινάρια (χορού, γιόγκα, πολεμικών τεχνών, θεάτρου, εναλλακτικών θεραπειών κ.ά), και παραστάσεις, αλλά και όλων των ειδών πολυ-πολιτισμικές εκδηλώσεις: ένας πόλος επιμόρφωσης, ψυχαγωγίας, συνάντησης και επικοινωνίας, μέσα σε ένα πλαίσιο που σέβεται τον άνθρωπο και στοχεύει στην ανάπτυξη του δυναμικού του.
Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1936-1940: Θίασος Μαρίκας Κοτοπούλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος (θεατρική
περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας |
---|---|---|
1936 (θερινή) | Ο Ρουμπής, η Κουμπή και τα κουμπιά | Σπύρος Μελάς |
1936-1937 | Καινούργια ζωή | Δημήτρης Μπόγρης |
1937 (θερινή) | Γαμήλιο εμβατήριο | Άγγελος Τερζάκης |
1937-1938 | Όλα θ’ αλλάξουν | Δημήτρης Μπόγρης
ρόλος: Κα Ασπροδόντη |
1938-1939 | Έκτο πάτωμα | Αλφρέντ Ζερί |
1938-1939 | Δον Ζουάν | Αντρέ Ομπέ |
Το μελτεμάκι | Παντελή Χορν | |
1939-1940 | Ηλέκτρα | Σοφοκλής
ρόλος: Α' κορυφαία |
Βαθιές είναι οι ρίζες | Ντ’ Υσσώ - Γκάου | |
Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν | Τζορτζ Μπέρναρντ Σω | |
1940-1942: θίασος Κατερίνας (Ανδρεάδη)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος (θεατρ.
περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας |
---|---|---|
1941 (θερινή) | Ή καλή ελπίδα | Χέρμαν Χάγερμαν |
1941 (θερινή) | Περάστε την πρώτη του μηνός | Ίστβαν Μπέκεφι |
1940-41 | Πολεμικές καντρίλιες | Γιαλαμά-Οικονομίδη-Θίσβιου |
1942-1944: Θέατρο Τέχνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος (θεατρ.
περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας |
---|---|---|
1942 | Η αγριόπαπια | Χένρικ Ίψεν |
1942-1943 | Σουάνεβιτ | Άουγκουστ Στρίντμπεργκ |
1943-1944 | Για ένα κομμάτι γης | Έρσκιν Κόλντουελ |
1943-1944 | Στέλλα Βιολάντη | Γρηγόριος Ξενόπουλος
(ρόλος: Μαρία Βιολάντη) |
1942-1943 | Κωνσταντίνου και Ελένης | Γιώργος Σεβαστίκογλου |
1942 | Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε | Λουίτζι Πιραντέλλο |
1944-46: Θίασος Κατερίνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος
(θεατρική περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας |
---|---|---|
1944 (θερινή) | Κυρία σας αγαπώ | Λέο Λεντς |
1946-1947 | Η κυρία δε με μέλλει | Βικτοριέν Σαρντού |
1945: Θίασος Ενωμένων Καλλιτεχνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος
(θεατρική περίοδος) |
Τίτλος |
---|---|
1945 (θερινή) | Θεοδώρα |
1945 (θερινή) | Αν δουλέψεις, θα φας |
1945: Θίασος Βάσως Μανωλίδου - Γ. Παππά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1952-1960: Θίασος Βασίλη Λογοθετίδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος
(θεατρική περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας |
---|---|---|
1955 (θερινή) | Ξυλιές στα μαλακά | Ζωρζ Φεντώ |
Ο εραστής έρχεται | Γιώργος Τζαβέλλας | |
1957 (θερινή) | Ένας βλάκας και μισός | Δημήτρης Ψαθάς |
1951-1952 | Ένα βότσαλο στη λίμνη | Γεώργιος Ρούσσος |
Ο τελευταίος τίμιος | Νίκος Τσιφόρος | |
1954-1955 | Τρίτη και 13 | Γεώργιος Ρούσσος |
1949-50 | Δεσποινίς ετών 39 | Αλέκος Σακελλάριος - Χρήστος Γιαννακόπουλος |
1960-1962: Θίασος Δημήτρη Χόρν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος
(θεατρική περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας |
---|---|---|
1960-1961 | Ο δειλός κι ο τολμηρός | Τέντ Άλλαν, Ρόϋ Βίκερσ, Ρότζερ Μακ Ντούγκαλ |
1960-1961 | Αλοίμονο στους νέους | Αλέκος Σακελλάριος - Χρήστος Γιαννακόπουλος |
1961-1962 | Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές | Ζαν Ανούιγ |
1962-67[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος
(θεατρική περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας | Θίασος |
---|---|---|---|
1962 (θερινή) | Όμορφη πόλη | Μποστ | θέατρο Παρκ |
1962-63 | Τι είναι ο Ζαμόρ | Ζορζ Νεβέ | Δημήτρη Χορν |
1962-63 | Κορίτσια στον αέρα | Μαρκ Καμολετί | Δημήτρη Χορν |
Βροχή | Σόμερσετ Μομ | Θίασος Λάμπρου Κωνσταντάρα (με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Μάρω Κοντού) | |
Καρέ της ντάμας | Γεώργιος Ρούσσος | Θίασος Λάμπρου Κωνσταντάρα
με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Βίλμα Κύρου | |
1964-65 | Ξυπόλητοι στο πάρκο | Νιλ Σάιμον | Έλλης Λαμπέτη |
Λεωφορείον ο πόθος | Τενεσί Ουίλιαμς | ||
1965
(θερινή) 1965-66 (χειμερινή) |
Μιας πεντάρας νιάτα | Κώστας Πρετεντέρης - Ασημάκης Γιαλαμάς | Θέατρο Μίνωα, Θέατρο Αμιράλ |
1966 | Η κόμισσα της φάμπρικας | Κοντού, Ληναίου, Ρίζου, Στεφανίδου | |
1967 | Ο αχόρταγος | Δημήτρης Ψαθάς | Γκιωνάκη, Μιχαλόπουλου, Στεφανίδου, θέατρο Αλάμπρα |
1967 (θερινή) | Έξι φορές την εβδομάδα | Γεώργιος Ρούσσος | Θέατρο Μπουρνέλλη |
1967-1984[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μικρή επιλογή από τις παραστάσεις
Έτος
(θεατρική περίοδος) |
Τίτλος | Συγγραφέας | Θίασος |
---|---|---|---|
1969-70 | Η ηδονή της τιμιότητας | Λουίτζι Πιραντέλλο | Γιάννη Φέρτη – Ξένιας Καλογεροπούλου |
1970 | Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες | Λέοναρντ Γκέρς | |
1973 | Είκοσι γυναίκες και εγώ | Γιάννης Δαλιανίδης | Κώστα Βουτσά |
1977 | Τρωάδες | Ευριπίδης | Θέατρο Οδού Καπλανών (σε σκηνοθεσία Γ. Τσαρούχη) |
1979 | Χιτ | Φρανσουάζ Ντορίν | Δημήτρη Χορν |
δεκαετία
'80 |
Αλέξης Ζορμπάς | Νίκος Καζαντζάκης | Γιάννη Βόγλη - Σμάρως Στεφανίδου
(Καλλιτεχνικός οργανισμός 'Ανατολή') |
1980 | Τζούλια | Μπέρναρντ Σλέιντ | Αλίκης Βουγιουκλάκη |
1982 | Η κυρία με τις καμέλιες | Αλέξανδρος Δουμάς | |
Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται | Ρομπέρ Τομά | Θέατρο Καλουτά | |
1986-87 | Ρετρό | Αλεξέι Γκάλιν | Τίτου Βανδή, Θέατρο Μπρόντγουαιη |
Το πλοίο των τρελών | Λέοναρντ Γκερς | Θέατρο Μπουρνέλλη | |
1987 | Μην προσπερνάς την ευτυχία | Φρανσουάζ Σαγκάν | Απλό Θέατρο των Χρήστου Πολίτη – Αντώνη Αντύπα |
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τηλεοπτικά θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγγραφέας | Τίτλος |
---|---|
Δημήτρη Ψαθά | Ένας βλάκας και μισός
Ο δειλός και ο τολμηρός |
--- | Ποτέ μην απελπίζεσαι |
Ζαν Ανούιγ | Κολόμπ |
Τηλεοπτικές σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος | σταθμός | Τίτλος | Σενάριο | Σκηνοθεσία |
---|---|---|---|---|
1971 | ΥΕΝΕΔ | Ο κύριος, η κυρία και η μαμά | Κώστας Πρετεντέρης | Δημήτρης Νικολαΐδης |
1976-77 | ΥΕΝΕΔ | Αθάνατες ιστορίες αγάπης | Γιάννης Τζιώτης | Γρηγόρης Γρηγορίου |
1991 | ΜΕGA | Οι τελευταίοι εγγονοί | Τάσος Αθανασιάδης | Νίκος Κουτελιδάκης |
1992-1994 | ΜΕGA | Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες | Γιώργος Κωνσταντίνου | Γιώργος Κωνσταντίνου |
Ραδιόφωνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έλαβε μέρος, επί σειρά ετών, σε πολυάριθμες θεατρικές και λογοτεχνικές εκπομπές στο ραδιόφωνο όπως :
- Η γλώσσα που κεντά
- Βαρώνη Σταφ
Διάβασε σε συνέχειες τα μυθιστορήματα :
Τίτλος | Συγγραφέας |
---|---|
Το τρίτο στεφάνι | Κώστα Ταχτσή |
Εκατό χρόνια μοναξιά | Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες |
Η παρακμή των σκληρών | Άγγελου Τερζάκη |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) κατάλογος των Γενικών Αρχείων του Κράτους. u-7386. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Βιογραφικό σημείωμα».
- ↑ «Ο ζηλιαρόγατος». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Αλίμονο στους νέους». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Ένας βλάκας... με πατέντα!». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.