Σερβοβουλγαρικός Πόλεμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σερβοβουλγαρικός Πόλεμος
Ο Βουλγαρικός στρατός διασχίζει τα Σερβικά σύνορα
Χρονολογία18851885
ΤόποςΒαλκάνια
ΑποτέλεσμαΕνοποίηση της Βουλγαρίας Σερβική ήττα
Αντιμαχόμενοι
Βασίλειο Σερβίας
Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας
Ηγετικά πρόσωπα

Μίλαν Ομπρένοβιτς Petar Topalović

Milojko Lešjanin

Αλέξανδρος του Μπάττενμπερκ Atanas Uzunov

Danail Nikolaev


Ο Σερβοβουλγαρικός πόλεμος του 1885 (βουλγαρικά: Сръбско-българска война, σερβικά: Српско-бугарски рат) ήταν ένας πόλεμος μεταξύ της Σερβίας και της Βουλγαρίας, που ξέσπασε στις 14 Νοεμβρίου 1885 και διήρκεσε μέχρι τις 28 Νοεμβρίου 1885. Η λήξη και τελική ειρήνη υπεγράφη στις 3 Μαρτίου του 1886 στο Βουκουρέστι. Ως αποτέλεσμα του πολέμου οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αναγνώρισαν την πράξη της ενοποίησης της Βουλγαρίας η οποία συνέβη στις 18 Σεπτεμβρίου 1885[1][2].

Στις 18 Σεπτεμβρίου 1885 η Βουλγαρία προχώρησε στην προσάρτηση της ημιαυτόνομης οθωμανικής επαρχίας της Ανατολικής Ρωμυλίας και κήρυξε την ενοποίηση στην πόλη του Πλόβντιβ. Η ενοποίηση έγινε παρά τη θέληση των Μεγάλων Δυνάμεων συμπεριλαμβανομένων της Ρωσίας (τουλάχιστον επίσημα). Η Αυστροουγγαρία είχε επεκτείνει την επιρροή της στα Βαλκάνια και ήταν ιδιαίτερα αντίθετη. Ο δυτικός γείτονας της Βουλγαρίας το Βασίλειο της Σερβίας εξέφρασε επίσης το φόβο ότι η πράξη αυτή θα μειώσει τη θέση της στα Βαλκάνια. Επιπλέον ο βασιλιάς της Σερβίας Μίλαν Ομπρένοβιτς ήταν ενοχλημένος από τους Σέρβους φιλορώσους ηγέτες της αντιπολίτευσης, όπως ο Νικόλα Πάσιτς ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στην Τίμοτσκα εξέγερση κι είχε βρει άσυλο στη Βουλγαρία μετά την καταστολή της εξέγερσης από το Σερβικό Στρατό.

Μετά την ανακήρυξη της ενοποίησης μαζικές διαδηλώσεις ξέσπασαν στην Ελλάδα, που φοβόταν τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου βουλγαρικού κράτους στα Βαλκάνια, καλώντας την κυβέρνηση να κηρύξει πόλεμο στη Βουλγαρία. Η Σερβία προσέφερε στην Ελλάδα κοινή στρατιωτική δράση εναντίον της Βουλγαρίας αλλά η Ελλάδα την απέρριψε.

Δελεαζόμενος από τις υποσχέσεις της Αυστροουγγαρίας για εδαφικά κέρδη από τη Βουλγαρία (σε αντάλλαγμα για παραχωρήσεις στα Δυτικά Βαλκάνια) ο βασιλιάς Μίλαν κήρυξε τον πόλεμο στη Βουλγαρία στις 14 Νοεμβρίου 1885[3][4]. Η στρατιωτική στρατηγική στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στον αιφνιδιασμό, καθώς η Βουλγαρία περιμένοντας μια επίθεση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε μεταφέρει στρατεύματα κοντά στη διαχωριστική γραμμή με τους Οθωμανούς στα νοτιοανατολικά.

Το πρόσχημα έγινε με μία μικρή συνοριακή διαφορά, που είναι γνωστή ως Διαφορά του Μπρέγκοβο. Ο ποταμός Τίμοκ που αποτελεί μέρος των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών είχε αλλάξει ελαφρώς την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια. Ως αποτέλεσμα τα σερβικά σύνορα και σερβικό φυλάκιο βρέθηκε κοντά στο χωριό Μπρέγκοβο και είχε βρεθεί στη βουλγαρική όχθη του ποταμού. Η Σερβία αρνήθηκε τα αιτήματα από τη Βουλγαρία να εκκενώσουν το φυλάκιο και η Βουλγαρία εκδίωξε τα σερβικά στρατεύματα δια της βίας.

Οι Οθωμανοί δεν παρεμβαίνουν στον πόλεμο και ο σερβικός στρατός σταμάτησε μετά την Μάχη της Σλίβνιτσα. Το κύριο σώμα του βουλγαρικού στρατού μεταφέρθηκε από τα Οθωμανικά σύνορα στα νοτιοανατολικά στα σερβικά σύνορα στα βορειοδυτικά για να υπερασπιστούν την πρωτεύουσα Σόφια. Μετά τις αμυντικές μάχες στην Σλίβνιτσα και την Βιντίν η Βουλγαρία ξεκίνησε αντεπίθεση που σταμάτησε σε σερβικό έδαφος στην πόλη του Πίροτ. Σε αυτό το σημείο η Αυστροουγγαρία παρενέβη απειλώντας να συμμετάσχει στον πόλεμο στο πλευρό της Σερβίας εάν τα βουλγαρικά στρατεύματα δεν υποχωρήσουν. Δεν έγιναν εδαφικές αλλαγές σε καμία χώρα αλλά η ενοποίηση της Βουλγαρίας αναγνωρίστηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ωστόσο, η σχέση εμπιστοσύνης και φιλίας μεταξύ της Σερβίας και της Βουλγαρίας που χτίστηκε κατά τη διάρκεια της μακράς κοινής πάλης τους ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία υπέστη ανεπανόρθωτη βλάβη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1.  Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Bulgaria/History» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press 
  2. Anderson, Frank Marby (1918). «The Serbo-Bulgarian War of 1885-86». Handbook for the Diplomatic History of Europe, Asia, and Africa 1870-1914. Washington, DC: National Board for Historical Service, Government Printing Office. σελίδες 124–126. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2013.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)
  3. «Declaration of War by Servia against Bulgaria, 14 November 1885, Nisch (Translation)», The Map of Europe by Treaty; which have taken place since the general peace of 1814. With numerous maps and notes, IV (1875-1891) (First έκδοση), London: Her Majesty's Stationery Office, 1891, σελ. 3141–3142, http://archive.org/stream/mapofeuropebytre04hert#page/n849/mode/2up, ανακτήθηκε στις 2013-01-31 
  4. Hertslet, Edward (1891), «Declaration of War by Bulgaria against Servia, 14 November 1885 (Translation)», The Map of Europe by Treaty; which have taken place since the general peace of 1814. With numerous maps and notes, IV (1875-1891) (First έκδοση), London: Her Majesty's Stationery Office, σελ. 3143, http://archive.org/stream/mapofeuropebytre04hert#page/3142/mode/2up, ανακτήθηκε στις 2013-01-31 
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Serbo-Bulgarian War της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).