Σαμουέλ Ετό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαμουέλ Ετό
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΣαμουέλ Ετό Φις
Ημερ. γέννησης10 Μαρτίου 1981 (1981-03-10) (43 ετών)
Τόπος γέννησηςΝτουάλα, Καμερούν
Ύψος1,80 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1997–2000Ρεάλ Μαδρίτης3(0)
1997–1998→ΚΝ Λεγανές30(4)
1999→ΡΚΝ Εσπανιόλ0(0)
2000→Ρεάλ Μαγιόρκα19(6)
2000–2004Ρεάλ Μαγιόρκα120(48)
2004–2009Μπαρτσελόνα145(108)
2009–2011Ίντερ67(33)
2011–2013Ανζί53(25)
2013–2014Τσέλσι ΦΚ21(9)
2014–2015Έβερτον14(3)
2015Σαμπντόρια18(2)
2015–2018Αντάλιασπορ76(44)
2018Κόνιασπορ13(6)
2018–2019Κατάρ ΣΚ17(6)
Σύνολο587(293)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2000Καμερούν U236(1)
1997–2014Καμερούν118(56)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Σαμουέλ Ετό (Samuel Eto'o, ορθότερη προφορά: Σαμιουέλ Ιτό, γεννήθηκε 10 Μαρτίου 1981) είναι Καμερουνέζος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Έκανε σπουδαία καριέρα σε μεγάλους Ευρωπαϊκούς συλλόγους και είναι πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής.[1] Έχοντας κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου Αφρικανού ποδοσφαιριστή της χρονιάς τέσσερις φορές, θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους παίκτες της ηπείρου του όλων των εποχών.[2][3]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρεάλ Μαδρίτης και οι δανεισμοί σε άλλες ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ετό ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1997 από τη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά αγωνίστηκε για 3 αγώνες με τη Ρεάλ Β΄, αν και ήταν στο ρόστερ της πρώτης ομάδας. Η Ρεάλ Β΄ υποβιβάστηκε στη Σεγούντα Ντιβιζιόν Β' και σύμφωνα με έναν νόμο, όσοι δεν ήταν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Έτσι την επόμενη σεζόν πήγε στη Λεγκανές σαν δανεικός και σκόραρε 4 γκολ σε 30 αγώνες. Τον Ιανουάριο του 1999 ο Ετό πήγε στην Εσπανιόλ πάλι σαν δανεικός, αλλά δεν είχε χρόνο συμμετοχής.[4][5]

Μαγιόρκα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 2000 πήγε στη Μαγιόρκα σαν δανεικός σκοράροντας 6 γκολ σε 19 αγώνες. Στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο η Μαγιόρκα τον αγόρασε από τη Ρεάλ με ένα από τα πιο μεγάλα ποσά που έδωσε ποτέ η ομάδα. Έμεινε εκεί τέσσερις σεζόν και ήταν πολύ ικανοποιημένος από τον σύλλογό του. Σε αυτές σκόραρε 48 γκολ σε 120 αγώνες.[6]

Μπαρτσελόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καλή απόδοση του Ετό στη Μαγιόρκα προκάλεσε το ενδιαφέρον της Μπαρτσελόνα. Έτσι η ομάδα της Καταλονίας έδωσε το ποσό των 24.000.000 ευρώ για να τον αποκτήσει. [4] Έκανε το ντεμπούτο του στις 29 Αυγούστου του 2004 σε αγώνα με τη Ρασίνγκ Σανταντέρ. Έμεινε εκεί πέντε χρόνια πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις σε πρωτάθλημα κατακτώντας τρεις τίτλους (2004–05, 2005–06, 2008–09), κύπελλο (τίτλος 2008–09), Σούπερ Κύπελλο (δύο τίτλοι 2005 και 2006) και Τσάμπιονς Λιγκ με δύο τίτλους, 2005–06, 2008–09.[5][7] Τη σεζόν 2005–06 ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 26 γκολ.[8][9] Αυτή ήταν η πιο παραγωγική περίοδος της καριέρας του και συνολικά σημείωσε 108 γκολ σε 145 αγώνες πρωταθλήματος.[6]

Ίντερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 2009 υπήρξε συμφωνία μεταξύ της Μπαρτσελόνα και της Ίντερ για την ανταλλαγή του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, που έπαιζε τότε για την ομάδα του Μιλάνου, με αντάλλαγμα τον Ετό και 46.000.000 ευρώ.[4] Υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο στις 27 Ιουλίου. Και στην Ιταλία έγινε διάσημος και αγαπητός στους φιλάθλους πολύ γρήγορα καθώς σκόραρε στα 3 χρόνια που έμεινε από τα 5 που προέβλεπε το συμβόλαιό του σκόραρε 33 γκολ σε 67 αγώνες.[6] Στην ιταλική ομάδα κατέκτησε όλους τους συλλογικούς τίτλους, όπως Πρωτάθλημα, Κύπελλο (δύο φορές) και Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας, Τσάμπιονς Λιγκ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.[10] ενώ ο ίδιος ήταν πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου το 2011.[11]

Ανζί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Αυγούστου του 2011 υπέγραψε συμβόλαιο με τη ρωσική Ανζί και έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος αθλητής στον κόσμο, αφού οι ετήσιες απολαβές του φτάνουν τα 20.000.000 ευρώ. Έκανε το ντεμπούτο του στις 27 Αυγούστου. Μετά από 2 σεζόν στην Ανζί και 25 γκολ σε 53 εμφανίσεις ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της Ανζί Σουλεϊμάν Κερίμοφ συγκλόνισε τον ρωσικό κόσμο του ποδοσφαίρου από τη λήψη της απόφασης τον Αύγουστο του 2013 να περιορίσει τις φιλοδοξίες του συλλόγου και να συρρικνώσει δραστικά τον προϋπολογισμό της. Ως αποτέλεσμα, σχεδόν όλοι οι παίκτες-αστέρια, που υπογράφηκαν σε μια προσπάθεια να κάνουν την ομάδα παγκοσμίου βεληνεκούς, τέθηκαν στην αγορά.[12]

Τσέλσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 29 Αυγούστου 2013, ο Ετό υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους με την αγγλική Τσέλσι, με τον μισθό του να είναι αρκετά πιο χαμηλός ανά σεζόν στην Ανζί. Ο ίδιος σκόραρε το πρώτο του γκολ για την Τσέλσι στις 19 του Οκτωβρίου 2013 με αντίπαλο την Κάρντιφ, ενώ έκλεισε τη σεζόν με συνολικά 34 εμφανίσεις και 12 γκολ.[7] Ο Ετό είχε συμπεριληφθεί στη λίστα των παικτών που έμειναν ελεύθεροι από την Τσέλσι στις 23 Μαΐου 2014.

Έβερτον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Αυγούστου του 2014, υπόγραψε συμβόλαιο δύο ετών με την Έβερτον. Έκανε το ντεμπούτο του τέσσερις ημέρες αργότερα, σκοράροντας ένα γκολ με κεφαλιά στην 3-6 εντός έδρας ήττα με την Τσέλσι. Ο ίδιος δήλωσε ότι ήθελε να κερδίσει το ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ με την Έβερτον, ένα τουρνουά που ποτέ δεν είχε κερδίσει πριν. Όμως τον Ιανουάριο του 2015 μετά από 14 συμμετοχές οι περισσότερες ως αλλαγή και 3 γκολ αποδέχθηκε την πρόταση τις Σαμπντόρια και μετακόμισε στην Ιταλία για οικογενειακούς λόγους.[13]

Τα τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 2015 μετακόμισε στην ιταλική Σαμπντόρια για λίγους μήνες και στη συνέχεια αγωνίστηκε για τρία χρόνια στην Τουρκία και έκλεισε την καριέρα του στο Κατάρ.[4]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ετό έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Καμερούν στις 9 Μαρτίου του 1997. Έχει συμμετάσχει σε 112 αγώνες με την εθνική και έχει σημειώσει 55 γκολ (κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 50 ή περισσότερα διεθνή γκολ, κατάλογος κορυφαίων διεθνών σκόρερ ποδοσφαίρου ανδρών ανά χώρα), [14][15] ενώ έχει κατακτήσει μαζί της δύο Κύπελλα Εθνών Αφρικής (2000, 2002) και ένα Κύπελλο LG. Ήταν δύο φορές πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής (2006, 2008). Στη διοργάνωση του 2008 σημείωσε πέντε τέρματα και έφτασε τα 18, επίδοση ρεκόρ στην ιστορία των Κυπέλλων.[1][16] Με την Ολυμπιακή ομάδα της χώρας του ήταν χρυσός Ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000.[2]

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του σημείωσε 424 τέρματα σε 876 επίσημους αγώνες.[17] Το 2021 η IFFHS τον συμπεριέλαβε στην ομάδα-όνειρο όλων των εποχών στην Αφρική.[18]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαγιόρκα

  • Κόπα ντελ Ρέι : 2002–03

Μπαρτσελόνα

  • Πρωτάθλημα Ισπανίας (3) : 2004–05, 2005–06, 2008–09
  • Κόπα ντελ Ρέι : 2008–09
  • Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας (2) : 2005, 2006
  • Τσάμπιονς Λιγκ (2) : 2005–06, 2008–09

Ίντερ

  • Πρωτάθλημα Ιταλίας : 2009–10
  • Κύπελλο Ιταλίας (2) : 2009–10, 2010–11
  • Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας : 2010
  • Τσάμπιονς Λιγκ : 2009–10
  • Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων : 2010

Καμερούν

  • Αφρικανικό Κύπελλο Εθνών : 2000, 2002
  • Ολυμπιακό Χρυσό Μετάλλιο : 2000

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νέος Αφρικανός Παίκτης της Χρονιάς : 2000
  • Αφρικανός παίκτης της χρονιάς (4) : 2003, 2004, 2005, 2010
  • Ομάδα ESM της Χρονιάς : 2004–05, 2005–06, 2008–09, 2010–11
  • FIFA Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς 3η θέση : 2005
  • FIFA FIFPro World XI : 2005, 2006
  • Ομάδα της Χρονιάς της UEFA (2) : 2005, 2006
  • Ομάδα CAF της Χρονιάς : 2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2011
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Ισπανίας : 2005–06
  • Κορυφαίος σκόρερ στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής (4) : 2006, 2008
  • FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων Χρυσή Μπάλα : 2010
  • Κορυφαίος σκόρερ Κυπέλλου Ιταλίας : 2010–11
  • Βραβείο MVP Ρωσικής Πρέμιερ Λιγκ : 2012–13
  • Golden Foot : 2015
  • Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής
  • Κορυφαίος σκόρερ της Μαγιόρκα όλων των εποχών
  • Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην Εθνική Καμερούν
  • IFFHS : Ομάδα-όνειρο όλων των εποχών της Αφρικής (2021)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «AFCON All Time Top Scorers: All Records And Stats Included». Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopaedia Britannica : Samuel Eto'o». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  3. ↑ «The 50 Greatest African Players of All Time». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Samuel Eto'o : player profile». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Samuel Eto'o Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Samuel Eto'o detailed stats». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «AFRICAN FOOTBALL LEGEND PROFILE: SAMUEL ETO'O». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  8. ↑ «From Ronaldo to Figo - Meet the players who played for both Barcelona and Real Madrid». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2022. 
  9. ↑ «Spain - List of Topscorers ("Pichichi")». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  10. ↑ «SAMUEL ETO'O». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  11. ↑ «Italy - Coppa Italia Top Scorers». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  12. ↑ «Samuel Eto'o – Remembering his time at Anzhi». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  13. ↑ «Samuel Eto'o : Everton». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  14. ↑ «Samuel Eto'o Fils - Century of International Appearances». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  15. ↑ «International Goals: Players with 30 or More Goals». Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2022. 
  16. ↑ «Samuel Eto'o at 40: The five matches that made his career». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  17. ↑ «Samuel Eto'o». Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021. 
  18. ↑ «IFFHS ALL TIME AFRICA MEN'S DREAM TEAM». Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Εθνική Καμερούν – Μουντιάλ 2014
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαμουέλ_Ετό&oldid=10465932"