Σαδίκ Αχμέτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαδίκ Αχμέτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση7  Ιανουαρίου 1947
Κομοτηνή
Θάνατος24  Ιουλίου 1995
Κομοτηνή
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
Χώρα πολιτογράφησηςΤουρκία
Ελλάδα
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
τουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ροδόπης)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σαδίκ Αχμέτ (τουρκικά: Sadık Ahmet, 7 Ιανουαρίου 1947 - 24 Ιουλίου 1995) ήταν Μουσουλμάνος ιατρός και πολιτικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ιατρός στο επάγγελμα από την Κομοτηνή. Αποφοίτησε από το μειονοτικό Γυμνάσιο-Λύκειο της Κομοτηνής, "Τζελάλ Μπαγιάρ" και στη συνέχεια σπούδασε ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Θεωρείται από τους σημαντικούς πολιτικούς εκπροσώπους της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Την δεκαετία του 1980 ήταν υπό την προστασία του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεσούτ Γιλμάζ και παράλληλα συνδέθηκε με εθνικιστικούς οργανισμούς στην Τουρκία. Τον Μάρτιο του 1990 ο εθνικιστικός οργανισμός "Τουρκική Εστία" (Τουρκικά: Türk Ocakları) βράβευσε τον Σαδίκ για την προσπάθειά του να ενισχύσει την μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη. [1] Ως υποψήφιος βουλευτής ο Σαδίκ καταδικάστηκε για "διατάραξη κοινής ειρήνης" από Ελληνικό δικαστήριο γιατί κατά την προεκλογική εκστρατεία του 1989 δημοσίευσε στην εφημερίδα του (Guven) διακηρύξεις ότι είναι τουρκική η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης. Πρωτόδικα, η ποινή ήταν 18 μήνες φυλακή χωρίς αναστολή και χωρίς δυνατότητα χρηματικής μετατροπής και για αυτό οδηγήθηκε στη φυλακή. Παρέμεινε στην φυλακή περί τους δύο μήνες. Στο Εφετείο η ποινή μειώθηκε σε 15 μήνες εξαγοράσιμους.[2] Ακολούθως ο Σαδίκ προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που τον δικαίωσε εν μέρει, αλλά δεν καταδίκασε την Ελλάδα. Στην Κωνσταντινούπολη ο δρόμος που βρίσκεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Φανάρι έχει μετονομαστεί σε Dr Sadık Ahmet.[3]

Ο Σαδίκ σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στις 24 Ιουλίου 1995 στο δρόμο έξω από το χωριό Σώστης, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κομοτηνή.[4]

Παρουσία στην πολιτική σκηνή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1989 ο Σαδίκ Αχμέτ εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο, ιδρύοντας τον πολιτικό συνδυασμό Εμπιστοσύνη (Güven) ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στο νομό Ροδόπης και «Πεπρωμένο» (İkbal) στο νομό Ξάνθης και είχε ισχυρό έρεισμα ανάμεσα στη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής. Εκμεταλλευόμενος τον ευνοϊκό, εκείνη την εποχή, για τα μικρά κόμματα εκλογικό σύστημα (μορφή απλής αναλογικής χωρίς τη βάση του 3%), ο συνδυασμός που ηγείτο κατέβηκε στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 μόνο στο νομό Ροδόπης. Σε αυτές έλαβε 25.099 ψήφους, δηλαδή ποσοστό 32,67% στο νομό, αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στο νομό και ο Σαδίκ συγκεντρώνοντας 22.216 σταυρούς προτίμησης (88,51% όσων ψήφισαν το συνδυασμό) εξελέγη βουλευτής. [5]

Λόγω της βραχύβιας κυβέρνησης Τζανετάκη που προέκυψε από τις εκλογές αυτές και της σε σύντομο διάστημα διεξαγωγής νέων εκλογών (Νοέμβριος 1989), ενώ ο συνδυασμός κατέβηκε κανονικά, ο Αχμέτ προτίμησε να μην είναι υποψήφιος. Έτσι εξελέγη ο ομόθρησκός του Ισμαήλ Μολλά Ροδοπλού. Λίγους μήνες αργότερα όμως, και μετά το πέρας της θητείας της οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, προκηρύχθηκαν νέες εκλογές (Απρίλιος 1990), όπου ο Αχμέτ επανήλθε και πάλι.

Λαμβάνοντας 29.567 ψήφους (35,31%), η «Εμπιστοσύνη» αναδείχθηκε και πάλι πρώτο κόμμα στο νομό Ροδόπης. Ο ίδιος ο Αχμέτ απέσπασε 28.811 σταυρούς προτίμησης (ποσοστό 97,44% όσων ψήφισαν τον συνδυασμό) και εξελέγη για δεύτερη φορά βουλευτής ως τη διάλυση της νέας βουλής, το 1993.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης (26 Απριλίου 1990) στη μονοκομματική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία παρότι δεν είχε εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία (151 έδρες), χρειάστηκε τη στήριξη του μοναδικού βουλευτή της Δημοκρατικής Ανανέωσης, όμως την στήριξαν επίσης τόσο ο Σαδίκ Αχμέτ, όσο και ο έτερος ανεξάρτητος μειονοτικός βουλευτής του νομού Ξάνθης, Αχμέτ Φαΐκογλου. Λίγες ημέρες αργότερα (4 Μαΐου 1990), ο Αχμέτ υπερψήφισε στην επαναληπτική ψηφοφορία και την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 ο Αχμέτ απέτυχε να επανεκλεγεί, λόγω της, εκ νέου, καθιέρωσης της βάσης 3% σε όλη την επικράτεια προκειμένου να εκπροσωπηθεί κάποιο κόμμα στη βουλή. Παρόλα αυτά η «Εμπιστοσύνη» αναδείχθηκε και πάλι πρώτο κόμμα στην εκλογική περιφέρεια Ροδόπης (26.228 ψήφοι, ποσοστό 32,76%) και ο ίδιος απέσπασε 24.958 σταυρούς προτίμησης (ποσοστό 95,16% όσων ψήφισαν τον συνδυασμό). Ο Σαδίκ θεωρώντας ότι η βάση του 3% είναι αντιδημοκρατικό προσέφυγε στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο όμως απέρριψε τον ισχυρισμό του.[6]

DEB[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (DEB)[7] θεωρείται το κόμμα-συνέχεια της πολιτικής του Αχμέτ, το οποίο στις Ευρωεκλογές του 2014 και στις Ευρωεκλογές του 2019 ήταν πρώτο σε ψήφους στο Νομό Ροδόπης και στον Νομό Ξάνθης με πάνω από 40.000 ψήφους.[1] Το DEB έχει κύριο στόχο την ανάδειξη των προβλημάτων της μουσουλμανικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης και έχει σύνθημα «Ευρώπη, Ευρώπη άκουσε τη φωνή μας, την ανεξάρτητη μειονοτική φωνή μας. Είμαστε και εμείς εδώ».[8][9][10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Renée Hirschon. Crossing the Aegean: an appraisal of the 1923 compulsory population exchange between Greece and Turkey. Berghahn Books, 2003, σελ. 125
  2. ↑ «Η Ελλάδα και το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Ο Ιός. 19 Οκτωβρίου 1997. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2018. 
  3. ↑ «15-Απρ-2010 - Άρθρο στην εφημερίδα "ο Χρόνος" της Κομοτηνής: Oδός Αχμέτ Σαδίκ, ο δρόμος του πατριαρχείου!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2010. 
  4. ↑ «Άμυνα και Διπλωματία», τ. 98, Ιούνιος 1999: "Μουσουλμάνοι βουλευτές στην Ελληνική Θράκη".
  5. ↑ Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς (7 Ιουνίου 2014). «Τα γεράκια της Θράκης». Εφημερίδα των Συντακτών. http://www.efsyn.gr/?p=204359. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. 
  6. ↑ Mirca Madianou. Mediating the nation: news, audiences and the politics of identity. Routledge, 2005, σελ. 36
  7. ↑ «Επίσημη ιστοσελίδα: Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (DEB)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2014. 
  8. ↑ Μελέτης, Νίκος. «Τουρικό Προξενείο Επιστρατεύει ακόμα και... πούλμαν με ψήφους: Επίδειξη δύναμης στην κάλπη της Θράκης». Έθνος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-05-13. https://web.archive.org/web/20140513230410/http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64005433. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2014. 
  9. ↑ Τζίμας, Σταύρος. «Πρώτο κόμμα το DEB στη Ροδόπη». Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/768857/article/epikairothta/politikh/prwto-komma-to-deb-sth-rodoph. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2014. 
  10. ↑ Τσιτσελίκης, Κωνσταντίνος. «Οι Τούρκοι ξανά στη Θράκη; Μια άνετη και προδιαγεγραμμένη εκλογική νίκη». Χρόνος online Περιοδικό. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2014. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Οι εκλογές της 18ης Ιουνίου '89», εκδόσεις Το Ποντίκι.
  • «Οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου '89», εκδόσεις Το Ποντίκι.
  • «Οι εκλογές της 8ης Απριλίου 1990», εκδόσεις Το Ποντίκι.
  • «Οι εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993», εκδόσεις Το Ποντίκι.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαδίκ_Αχμέτ&oldid=10327013"