Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|18|04|2024}}
Ο Ρόμπερτ Κοχ, αγγλ. Robert Heinrich Hermann Koch (11 Δεκεμβρίου 1843 – 27 Μαΐου 1910), γεννημένος στο χωριό Κλάουσταλ του Αννόβερου, ήταν σπουδαίος Γερμανός γιατρός και θεμελιωτής της μικροβιολογίας και της βακτηριολογίας.
Το 1882, ο Κοχ ανακάλυψε τον βάκιλο της φυματίωσης του ανθρώπου (Mycobacterium tuberculosis, μυκοβακτήριο της φυματίωσης), τον γνωστό από τότε ως «Βάκιλο του Κοχ», καθώς επίσης και το μικρόβιο της χολέρας (Vibrio cholerae, Δονάκιον της χολέρας). Ακόμα, ασχολήθηκε συστηματικά με τις λοιμώδεις ασθένειες και συστηματοποίησε την έρευνα μέσω του μικροσκοπίου. Όλες οι μελέτες του άνοιξαν τον δρόμο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιδημιών.
Σ’ ένα ταξίδι του στην Ινδία, το 1884, συμπλήρωσε την εργασία του για την ανακάλυψη του μικροβίου της χολέρας και της μετάδοσής της με το πόσιμο νερό, την τροφή και την ενδυμασία. Ο Ρόμπερτ Κοχ ασχολήθηκε ακόμη με έρευνες για ανθρωπονόσους και ζωονόσους (λέπρα, πανώλη των βοοειδών, βουβωνική πανώλη, τρυπανοσωμίαση των ίππων, πυρετό του Τέξας και ελονοσία).[8]
Ο δρ. Κοχ έθεσε τέσσερα (4) κριτήρια (γνωστά ευρέως ως "κριτήρια του Κοχ"), σύμφωνα με τα οποία μία ασθένεια οφείλεται σε παθογόνο μικροοργανισμό, είναι δηλαδή λοιμώδης.
Σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια, ο παθογόνος μικροοργανισμός θα πρέπει:
να είναι παρών πάντοτε, σε κάθε περίπτωση και φάση της ασθένειας
πρέπει να ανιχνεύεται στους ιστούς ή στα υγρά ασθενών ή στον οργανισμό ατόμων που πέθαναν από την ασθένεια αυτή
να μπορεί να απομονωθεί και να καλλιεργηθεί στο εργαστήριο σε αμιγή καλλιέργεια (culture)
να μπορεί να προκαλέσει την ίδια ασθένεια σε υγιή πειραματόζωα, αλλά και να απομονωθεί ξανά από αυτά
