Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Rainer Werner Fassbinder (Γερμανικά)
ΨευδώνυμοFranz Walsch
Γέννηση31  Μαΐου 1945[1][2][3]
Bad Wörishofen[4]
Θάνατος10  Ιουνίου 1982[1][2][3]
Μόναχο[5][6][7]
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανακοπή και υπερβολική δόση βαρβιτουρικών
Συνθήκες θανάτουυπερβολική δόση βαρβιτουρικών
Τόπος ταφήςBogenhausener Friedhof
ΚατοικίαΜόναχο
Χώρα πολιτογράφησηςΔυτική Γερμανία
Ιδιότητασεναριογράφος[8][9], θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός[10], μοντέρ, σκηνοθέτης τηλεόρασης, κινηματογραφιστής[11][12], παραγωγός ταινιών[13][8], ηθοποιός ταινιών, θεατρικός σκηνοθέτης, ηθοποιός θεάτρου[14], ηθοποιός τηλεόρασης, σκηνοθέτης[9][15] και παραγωγός[15]
ΣύζυγοςΊνγκριντ Κάβεν (1970–1972) και Τζουλιάν Λόρεντς
ΓονείςΛιζελόττε Έντερ
ΚίνημαΝέος Γερμανικός Κινηματογράφος
Είδος τέχνηςΝέος Γερμανικός Κινηματογράφος
Καλλιτεχνικά ρεύματαΝέος Γερμανικός Κινηματογράφος
Σημαντικά έργαAnarchy in Bavaria
ΒραβεύσειςGerman Film Award for Best Screenplay (1970), German Film Award for Best Direction (1971), German Film Award for Best Feature Film (1972), Βραβείο Σάδερλαντ (1974), German Film Award for Best Direction (1978), Νταβίντ Λουκίνο Βισκόντι (1979), German Film Award for Best Direction (1979), Χρυσή Άρκτος (1982), Gerhart Hauptmann prize (1969) και Grimme-Preis (1974)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ (γερμανικά: Rainer Werner Fassbinder‎‎, 31 Μαΐου 1945 - 10 Ιουνίου 1982) ήταν Γερμανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1945 στο Μόναχο. Η ζωή του ήταν σύντομη, αλλά ταραχώδης, καθώς η ροπή του στα ναρκωτικά και η δυσκολία αποδοχής της σεξουαλικής του ταυτότητας ήταν παράγοντες που του προκάλεσαν διαταραχές και δυστυχία[16]. Αν και ομοφυλόφιλος, νυμφεύθηκε την Ίνγκριντ Κάβεν (1970-1972) και είχε σχέση με τη Γιουλιάνε Λόρεντς[17]. Πέθανε από υπερβολική δόση το 1982 στο Μόναχο και δίπλα του βρέθηκε το σενάριο με θέμα τη ζωή της Ρόζα Λούξεμπουργκ, το οποίο προόριζε για τη Ρόμι Σνάιντερ[18].

Ήταν οπαδός της Μπάγερν Μονάχου[19].

Σκηνοθέτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι ο πιο παραγωγικός σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου, καθώς μέσα σε 13 χρόνια, κατάφερε να δημιουργήσει 41 ταινίες μεγάλου μήκους[20]. Στα έργα του πραγματευόταν ζητήματα όπως η ηθική πτώση της μεταπολεμικής Γερμανίας, η βία, οι διαπροσωπικές σχέσεις, τα ναρκωτικά, η ομοφυλοφιλία, η προδοσία και η ζωή στο περιθώριο. Πολλοί άσκησαν κριτική στις ταινίες του και τον κατηγόρησαν για αντισημιτισμό, αντικομμουνισμό και μισογυνισμό[21].

To 1982 κέρδισε την Χρυσή Άρκτο για την ταινία Βερόνικα Φος.[22]

Θεωρείται ένας από τους εκπροσώπους του ρεύματος του Νέου Γερμανικού Κινηματογράφου[23].

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1966 Der Stadtstreicher
  • 1966 Το μικρό χάος
  • 1969 Fernes Jamaica
  • 1969 Η αγάπη είναι πιο κρύα από τον θάνατο
  • 1969 Ο Έλληνας γείτονας
  • 1969 Γιατί έπιασε αμόκ τον Κύριο Ρ;
  • 1970 Das Kaffeehaus
  • 1970 Οι θεοί της πανούκλας
  • 1970 Die Niklashauser Fart
  • 1970 Ο Αμερικανός Στρατιώτης
  • 1971 Ο έμπορος των 4 εποχών
  • 1971 Να φοβάστε την αγία πουτάνα
  • 1971 Pioniere in Ingolstadt
  • 1971 Rio das Mortes
  • 1971 Whity

Βιβλία στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία του Φασμπίντερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1990 Ελευθερία στη Βρέμη
  • 1996 Σταγόνες πάνω στην καυτή πέτρα

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1985 Φασμπίντερ, Συλλογικό, εκδόσεις Πλέθρον
  • 1992 Φασμπίντερ, Κουρτ Ράαμπ - Πέτερς Κάρστεν, εκδόσεις Κάκτος
  • 1996 Φασμπίντερ, Λεωνίδας Χρηστάκης, εκδόσεις Δελφίνι
  • 2006 Αλέν Ρενέ - Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, Ανδρέας Ταρνανάς, εκδόσεις Αιγόκερως

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119022942. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 www.aveleyman.com/OnThisDay.aspx?OTDMonth=05&OTDDay=31&OTDYear=1950.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. www.moma.org/interactives/exhibitions/1997/fassbinder/curators.essay.html.
  7. RogerEbert.com. veronika-voss-1982.
  8. 8,0 8,1 www.nytimes.com/movies/movie/1463/Ali-Fear-Eats-the-Soul/details.
  9. 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/99220. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. www.nytimes.com/movies/movie/31548/Die-Ehe-der-Maria-Braun/overview.
  11. www.zenivision.com/index.php/zeni/magazine/.
  12. film-grab.com/2014/08/01/the-third-generation/.
  13. articles.latimes.com/keyword/rainer-werner-fassbinder.
  14. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  15. 15,0 15,1 www.acmi.net.au/creators/22913.
  16. Ο ασυμβίβαστος Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
  17. «Reiner Werner Fassbinder - Επαναστάτης με αιτία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2016. 
  18. «Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2016. 
  19. Fassbinder the Football Fan
  20. «Πληθωρικό και ενοχλητικό» αφιέρωμα στον Φασμπίντερ
  21. Ο "σκοτεινός άγγελος" του μεταπολεμικού γερμανικού σινεμά
  22. «Veronika Voss». Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2016. 
  23. O Fassbinder και ο νέος γερμανικός κινηματογράφος

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]